محل تبلیغات شما

جالبترین





ثبت شرکت مسئولیت محدود به چه صورت انجام می شود ؟ شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هریک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است (م94 ق ت) در اسم شرکت باید عبارت (با مسئولیت محدود) قید شود و همچنین اسم شرکت نباید متضمن نام هیچ یک از شرکاء باشد و الا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده و در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن را در شرکت تضامنی خواهد داشت (م 95 ق ت ).
وجوه افتراق و اشتراک بین شرکت های سهامی خاص و بامسئولیت محدود
1ـ در شرکت با مسئولیت محدود تعداد شرکاء حداقل 2 نفر و در شرکت سهامی خاص تعداد سهامداران حداقل 3 نفر می باشند .

2ـ حداقل سرمایه برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود و سهامی خاص یک میلیون ریال است .

3ـ درشرکت سهامی خاص حداقل 35% سرمایه باید نقدا دریکی از شعب بانکها تودیع و گواهی مربوطه ارائه و 65% درتعهد سهامداران باشد . در شرکت با مسئولیت محدود باید کل سرمایه تحویل مدیر عامل شرکت شده و مدیر عامل اقراربه دریافت نماید و ارائه گواهی بانکی دال بر انجام این امر ضرورت ندارد.

4ـ انتخاب بازرس اصلی و علی البدل درشرکت سهامی خاص اجباری ولی در شرکت با مسئولیت محدود اختیاری است .

5ـ مدت مدیریت در شرکت سهامی خاص حداکثر دو سال می باشد که قابل تمدید است و در شرکت با مسئولیت محدود مدیران شرکت برای مدت نامحدود انتخاب می شوند و همچنین مخیر خواهند بود که مدتی برای مدیران در اساسنامه شرکت مقرر دارند .

6ـ انتخاب رومه کثیر الانتشار درشرکت سهامی خاص برای درج آگهی های دعوت شرکت درسهامی خاص اامی و در شرکت با مسئولیت محدود اختیاری است .

7ـ شرایط احراز حدنصاب درمجامع عمومی درشرکت سهامی خاص سهل تر ودر شرکت در مسئولیت محدود با توجه به نوع شرکت مشکل تر می باشد .

8ـ مجامع عمومی درشرکت سهامی خاص توسط هیئت رئیسه ای مرکب از یک نفر رئیس و دو نفر ناظر و یک نفر منشی که از بین سهامداران انتخاب می شوند اداره می گردد .در شرکت با مسئولیت محدود مجامع عمومی شرکت توسط هیئت نظاردرصورتی خواهند بود که تعداد شرکا ء آن از 12نفر بیشتر باشد .

9ـ در شرکت سهامی خاص و بامسئولیت محدود شرکت در افزایش سرمایه اختیاری است.

10ـ سرمایه در شرکت با مسئولیت محدود به سهام یا قطعات سهام تقسیم نمی شود و شرکاء فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات می باشند .

11ـ مدیران در شرکت سهامی خاص ااما بایستی سهامدار بوده یا تعداد سهام وثیقه مقرر در اساسنامه را تهیه وبه صندوق شرکت بسپارند . مدیران در شرکت با مسئولیت محدود بصورت موظف یا غیر موظف که از بین شرکاء یا از خارج انتخاب می شوند انجام وظیفه خواهند نمود .

12ـ تقسیم سود در شرکت سهامی خاص به نسبت تعداد سهام و در شرکت با مسئولیت محدود به نسبت سرمایه شرکاء تقسیم خواهد شد و در شرکت با مسئولیت محدود می توانند در اساسنامه ترتیب دیگری برای تقسیم سود مقرر دارند .

13ـ حق رای در شرکت سهامی خاص به تعداد سهام در شرکت با مسئولیت محدود به نسبت سرمایه خواهد بود .

14ـ تقویم سهم الشرکه غیر نقدی در شرکت با مسئولیت محدود توسط شرکاء صورت می گیرد شرکاء دراین خصوص دارای مسئولیت می باشند .

تقویم آورده غیر نقدی در شرکت سهامی خاص با کارشناسان رسمی دادگستری خواهد بود .

 
 
 

اموری را که باید قبل یا بعد از انتشار اوراق قرضه قابل تعویض با سهام انجام شود،می توان به ترتیب ذیل خلاصه کرد:

مجمع عمومی فوق  العاده شرکت سهامی عام،باید اجازه انتشار اوراق قرضه با سهام انجام شود می توان به ترتیب ذیل خلاصه کرد:
1-مجمع عمومی فوق العاده شرکت سهامی عام،باید اجازه انتشار اوراق قرضه قابل تعویض با سهام را به شرکت بدهد.اجازه مزبور لازم است ولو این که انتشار اوراق قرضه در اساسنامه پیش بینی شده باشد.
2-مجمع عمومی فوق العاده مزبور،مقارن با اجازه انتشار اوراق قرضه باید افزایش سرمایه شرکت را اقلاَ برابر با مبلغ قرضه،تصویب کند.
3-قبل از صدور اوراق قرضه،باید یک یا چند بانک یا موسسه مالی معتبر،افزایش سرمایه مذکور را پذیره نویسی کنند.یعنی سرمایه افزوده شده را تامین کنند و تعهد نمایند که آن را در اختیار شرکت قرار دهند.
4-بین شرکت و بانک یا موسسه مالی پذیره نویس،باید قراردادی در موضوع این گونه پذیره نویسی و شرایط آن و تعهد پذیره نویس مبنی بر دادن سهام مربوط به دارندگان اوراق قرضه و سایر شرایط منعقد شود.
5-قرارداد مزبور باید به تصویب مجمع عمومی فوق العاده فوق الذکر،برسد.
6-تصمیم راجع به فروش اوراق قرضه و شرایط صدور و انتشار آن باید همراه با طرح اطلاعیه انتشار اوراق قرضه،کتباَ به مرجع ثبت شرکت اعلام شود تا مرجع مذکور مفاد تصمیم را ثبت و خلاصه آن را همراه طرح اطلاعیه مذکور،در رومه رسمی آگهی کند.
7-پس از آگهی مزبور،شرکت،ضمن صدور و آماده کردن اوراق قرضه،باید تصمیم مرجع عمومی فوق العاده و اطلاعیه انتشار اوراق قرضه قابل تعویض با سهام را با قید شماره و تاریخ "رومه رسمی"که آگهی فوق در آن چاپ شده است در رومه کثیرالانتشاری که آگهی مربوط به شرکت در آن نشر می گردد آگهی نماید.
8-شرکت باید به میزان سرمایه افزوده شده ای که توسط بانک یا موسسه مالی پذیره نویسی شده است،سهام صادر کند.این سهام باید بانام بوده و به اسم بانک یا موسسه پذیره نویس،صادر شود.
9-سهام مزبور چون تا انقضای موعد یا مواعد اوراق قرضه،وثیقه تعهد پذیره نویسان در برابر دارندگان اوراق قرضه قابل تعویض،برای تعویض اوراق مذکور با آن ها می باشد،لذا باید نزد شرکت نگاهداری شوند.
10-چون سهام مزبور تا انقضای موعد یا مواعد اوراق قرضه،فقط قابل انتقال به دارندگان این اوراق می باشد،لذا نقل و انتقال آن ها نباید در دفاتر شرکت ثبت شود.هرگونه نقل و انتقال مربوط به آن ها،از نظر شرکت فاقد اعتبار خواهد بود.
11-در صورت درخواست دارنده ورقه قرضه،در سررسید یا هر موقع قبل از سررسید آن،شرکت باید با اخذ ورقه قرضه،معادل طلب وی،از سهام مزبور به وی تسلیم و آن را در دفاتر خود به نام وی ثبت کند.نقل و انتقال این گونه سهام در دفاتر شرکت ثبت خواهد شد.
12-شرکت باید پس از انقضای موعد یا مواعد اوراق قرضه،سهامی را که معاوضه نشده است در اختیار بانک یا موسسه مالی پذیره نویس قرار دهد.بانک یا موسسه مزبور می تواند به عنوان صاحب سهم،سهامدار شرکت باقی بماند یا آن ها را بفروشد.نقل و انتقال این گونه سهام قابل ثبت در دفاتر شرکت خواهد بود.

اموری را که باید قبل یا بعد از انتشار اوراق قرضه قابل تبدیل به سهام،به عمل آید می شود به طور خلاصه به شرح ذیل مرتب کرد:
1-مجمع عمومی فوق العاده شرکت سهامی عام،باید اجازه انتشار اوراق قرضه قابل تبدیل به سهام را به شرکت بدهد.اجازه مزبور،لازم است ولو این که انتشار اوراق قرضه را اساسنامه پیش بینی کرده باشد.
2-مجمع عمومی فوق العاده علاوه بر اجازه مزبور،باید اجازه افزایش سرمایه را به هیات مدیره اعطا کند.(ولی هنوز مقدار مبلغی که به سرمایه افزوده خواهد شد مشخص نبوده و بعداَ معلوم خواهد شد).
3-تصمیم راجع به فروش اوراق قرضه و شرایط و صدور و انتشار آن باید همراه با طرح اطلاعیه انتشار اوراق قرضه،به مرجع ثبت شرکت ها اعلام شود تا مرجع مذکور،مفاد تصمیم را ثبت و خلاصه آن را به همراه طرح اطلاعیه مزبور،در "رومه رسمی" آگهی نماید.
4-پس از آگهی رومه رسمی،شرکت،ضمن صدور و آماده کردن اوراق قرضه،باید تصمیم مجمع عمومی فوق العاده و اطلاعیه انتشار اوراق قرضه قابل تبدیل به سهام را،با قید شماره و تاریخ" رومه رسمی" که آگهی فوق در آن درج شده است در رومه کثیرالانتشاری که آگهی مزبور به شرکت در آن درج می شود منتشر کند.
5-شرکت باید در موعد یا مواعد تعیین شده،در صورت درخواست دارندگان اوراق قرضه،اصل و سود مربوط به ورقه قرضه را به آن ها بپردازد.
6-هیات مدیره،بر اساس تصمیم مجمع مذکور،باید در پایان مهلت مقرر،معادل مبلغ بازپرداخت نشده اوراق قرضه ای که جهت تبدیل به سهام عرضه شده است،سرمایه شرکت را افزایش دهد و آن را در مرجع ثبت شرکت ها به ثبت برساند.
7-هیات مدیره باید پس از ثبت افزایش سرمایه در مرجع ثبت شرکت،معادل سرمایه افزوده شده،سهام جدید صادر و در صورت درخواست دارندگان اوراق قرضه،معادل بازپرداخت نشده اوراقی که به شرکت تسلیم می کنند به آن ها سهم یا سهام بدهد.

امروزه برند  بخش با ارزشی از ثروت بنگاه و سرمایه کسب وکار به حساب می آید. نامهای تجاری از عوامل رشد کسب و کار، افزایش وفاداری کارکنان و مشتریان و زمینه ساز ایجاد و تداوم روابط استراتژیک با شرکای تجاری هستند. بسیاری از تصمیمات استراتژیک تجارت، علاوه بر ارزشهای مشهود، وابسته به ارزشهای نامشهود هم چون برند هستند.

ارزش گذاری برند به عنوان یکی از اصلی ترین دارایی های نامشهود سازمان نقش مهمی در محاسبه ارزش کلی سازمان دارد. موجی که در زمینه تملک( خریداری با تصاحب برندها)  در سالهای پایانی دهه 1980 میلادی ایجاد شده منجر به کسب مقادیر متنابهی از سرقفلی ها شد که به هیچ عنوان امکان برآورد ارزش کسب شده با معیارهای اقتصادی متداول وجود نداشت.
ارزش گذاری برای مقاصد مدیریت برند در مورد ساختار برند، مدیریت سبد برند، استراتژی بازاریابی و تخصیص بودجه بازاریابی کاربرد دارند. ارزش برند از مواردی است که می تواند مزیت رقابتی پایدار شود. رویکردهای متفاوتی برای ارزش گذاری برند وجود دارد که هر کدام منجر به حصول نتایج متفاوتی می شوند.

دلایل ارزش گذاری برند
    ارزیابی بازار: ارزیابی وضعیت برند، باعث افزایش شفافیت در ذهن مخاطب می شود و باعث رشد سطح درک انها از بازار می گردد.
    قیمت گذاری: ارزش گذاری برند موجب قیمت گذاری منطقی می شود.
    خرید و فروش برند: ارزش گذاری برند، دانش و تجربه لازم جهت ارزیابی و بررسی وضعیت دارایی های نامشهود و ناملموس را فراهم می آورد.
    انتخاب بهینه پرتفوی برند: در امر بررسی و شناسایی بهترینها در سبد برند سازمان و شرکت تأثیر گذاشت.

مزایای ارزیابی برند :
_ مدیریت استراتژیک برند. ارزیابی برند با ارایه یک دیدگاه روشن نسبت به وضعیت سازمان، مدیران را در دستیابی به اهداف و افزایش ارزش اقتصادی برند یاری می کند.
_ تحلیل شکاف: ضمن ارایه اطلاعاتی در زمینه توانمندیها و ارزش نهایی برند هر سازمان، به مقایسه ان با رقبای اصلی پرداخته شکاف بین وضع فعلی و وضعیت مطلوب را مطابق فاکتورهای مدل تحلیل می کند.

 _ کمک به تصمیم گیری در زمینه سرمایه گذاری بر روی برندها و کسب و کارها
_ تصمیم گیری در زمینه برنامه ریزی بازار یابی
_ کمک به تصمیم گیری خرید و فروش برندها و ادغام با دیگر برندها
_ شناسایی وضعیت سازمان در فاکتورهای تأثیرگذار و ارزش برند در بلند مدت.
روش های ارزش گذاری برند :

1) نظریه اکر
بر اساس نظریه پروفسور آکر، ارزش برند ریشه در چهار رکن اصلی دارد.
_ وفاداری به برند، یعنی ایجاد یک تعهد قوی در خرید مجدد یا نگهداری مجدد یک کالا یا خدمت به صورت همیشگی.
_ کیفیت ادراک شده که قضاوت مصرف کننده در رابطه با ارجحیت و مزیت یک محصول نسبت به دیگر محصولات است
_ آگاهی از برند که توانایی خریدار جهت تشخیص طبقه کالایی خاص یک برند است
_ تداعی های یک برند( ذهنی) هر چیز مرتبط با برند در ذهن است. مانند ذهنیت مصرف کننده

2) Brand funeel
نشان دهنده فرایند سازگاری مشتری با برند از مرحله تشخیص یک برند تا تعهد به آن می باشد. مراحل آن عبارتند از: آگاهی از برند، تمایل به خرید برند، استفاده از برند کلی، تکرار مصرف ، استفاده از برند به طور مطلوب و تعهد به برند.
اهداف و مزایای این روش
_ ارایه یک دیدگاه کلی درباره عملکرد برند
_ قابلیت دسترسی و فهم مخاطبان مختلف
_ نشان دهنده عملکرد و سلامت برند
_ ارایه رویکرد یکپارچه در بازار.

3) روش اینتر برند
در این روش، ارزش برند با ضرب درآمدهای متفرقه در یک نرخ تنزیل حساب می شود. این نرخ تنزیل از کمی کردن فاکتورهایی که مطابق روش اینتر برند، قدرت برند را محاسبه می کند به دست می آید. ریسکی بودن نرخ تنزیل از طریق مقیاس ترکیبی قدرت برند که از معیارها و وزنهای نسبی تشکیل شده تعیین می گردد.
بطورکلی روش اینتر برند شامل پنج گام است:
_ بخش بندی
_ تحلیل مالی
_ تحلیل تقاضا
_ تحلیل قدرت برند
_محاسبه ارزش خالص فعلی.


وفق ماده 48 قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری ؛ هر گونه تغییر در مالکیت اختراع ، ثبت طرح صنعتی یا ثبت علائم تجاری یا علامت جمعی یا حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه مربوط ، به درخواست کتبی هر ذی نفع از " اداره مالکیت صنعتی " انجام شده و به ثبت می رسد و جز در مورد تغییر مالکیت اظهارنامه توسط اداره مذکور آگهی می شود. تاثیر این گونه تغییر نسبت به اشخاص ثالث منوط به تسلیم درخواست مذکور است .

    نکته :

هر گونه تغییر در مالکیت ثبت یک علامت جمعی یا مالکیت اظهارنامه مربوط به آن منوط به موافقت قبلی رئیس سازمان ثبت اسناد و املاک کشور می باشد.
هر گونه تغییر در مالکیت نام تجاری باید همراه با انتقال موسسه یا بخشی از آن که با نام مزبور شناخته می شود ، صورت پذیرد.
تغییر در مالکیت ثبت علامت یا علامت جمعی در صورتی که در مواردی مانند ماهیت ، مبدا ، مراحل ساخت ، خصوصیات یا تناسب با هدف کالاها یا خدمات سبب گمراهی یا فریب عمومی شود ، معتبر نیست .



منظور از باربری و تصدی به حمل و نقل اینست که کسی عهده دار حمل کالا و جابجایی آن از جایی به جای دیگر شود. فرق نمی کند که از راه خشکی باشد یا آبی و یا هوایی مثل اینکه کالایی را با کشتی از بندری به بندر دیگر حمل کند یا از طریق وسایل نقلیه هوایی یا زمینی از محلی به محل دیگر حمل نمایند.
قرارداد حمل ، اعم از جاده ای، ریلی ، هوایی ، دریایی و مرکب ، با اشخاصی که " شغل " خود را حمل و تقل کالا یا مسافر قرار داده اند ، منعقد شود جنبه تجاری پیدا می کند در غیر این صورت فاقد جنبه تجاری است.

امروزه، باربری و حمل و نقل نقش قابل توجهی در تجارت بین الملل  دارد . به همین دلیل، شرکت های باربری بسیاری در این زمینه مشغول به فعالیت می باشند. نظر به اهمیت موضوع، در این مقاله به بررسی نحوه ی ثبت شرکت باربری می پردازیم.

    مجوز ثبت شرکت باربری و حمل و نقل بین المللی کالا

 ثبت شرکت باربری و حمل و نقل بین المللی کالا، مستم اخذ مجوز از سازمان حمل و نقل و پایانه های کشور می باشد.

    شرایط ثبت شرکت باربری

الف: شرایط عمومی مدیرعامل و هیأت مدیره:
- تابعیت کشور جمهوری اسلامی ایران
- عدم سوء پیشینه موثر کیفری
- متدین به یکی از ادیان رسمی کشور
- عدم اعتیاد به مواد مخدر
- دارا بودن حداقل 25 سال سن
- انجام خدمت سربازی یا معافیت دائم
- ارائه مدرک تحصیلی حداقل دیپلم کامل متوسطه
- ارائه سابقه کار مفید اجرایی در زمینه اجرایی در زمینه حمل و نقل که بر اساس مدرک تحصیلی به شرح ذیل است :
دیپلم : 8 سال ، فوق دیپلم : 6 سال ، لیسانس : 4 سال ، فوق لیسانس : 3 سال و دکترا 2 سال
نکته: 1- در مورد افرادی که دارای مدرک دانشگاهی در زمینه حمل و نقل می باشند دو سال از سابقه تعیین شده در رده مدرک تحصیلی وی کسر می شود.
2- مدت اعتبار فعالیت سه سال می باشد.
ب: شرایط اختصاصی مدیر عامل و هیات مدیره :
-  قبولی مدیرعامل در آزمون تخصصی مربوطه براساس اعلام و زمانبندی دفتر آموزش
- عدم اشتغال مدیرعامل و اعضای هیأت مدیره در مراكز دولتی
- داشتن سابقه كار اجرایی مستند در امر حمل و نقل بین المللی كالا: دیپلم 8 سال، فوق دیپلم 6 سال، لیسانس 4 سال، فوق لیسانس 3 سال، دكترا 2 سال
نکته : در مورد افرادی كه دارای مدرك تحصیلی مرتبط با حمل و نقل می باشند،2 سال از سوابق فوق كسر می شود.

    مدارک عمومی جهت مدیر عامل و هیأت مدیره:

-  اصل و کپی شناسنامه ( تمام صفحات )
- اصل و کپی كارت ملی
- اصل و  کپی كارت پایان خدمت
- یك قطعه عكس تمام رخ 4×3
- برگ عدم سوء پیشینه و عدم اعتیاد
مدارک مورد نیاز برای مدیرعامل و یکی از اعضای هیآت مدیره:
-  اصل و تصویر مدرك تحصیلی حداقل دیپلم
-  اصل و کپی رسید بانكی پرداخت هزینه صدور
- مستندات سابقه كار اجرایی
- تعهدنامه عدم اشتغال در مراكز دولتی


برای ورود در بحث، لازم است ابتدا توضیح مختصری راجع به دفاتر خدمات مسافرتی ارائه گردد . سپس ضوابط قانونی تاسیس این شرکت را مورد بررسی قرار می دهیم .

به موجب ماده 1 آیین نامه تاسیس آژانس هواپیمایی، دفترهای خدماتی عبارت است از:
الف – دفتر خدمات مسافرتی که در زمینه تنظیم برنامه های مسافرتی ، فروش بلیط مسافرت ، ذخیره مکان و هرگونه اقدام دیگر مربوط به خدمات ترابری مسافر به طور مستقیم یا غیر مستقیم با رعایت قوانین و مقررات راه و ترابری فعالیت می نماید.
ب – دفتر خدمات سیاحتی – جهانگردی که در زمینه اخذ روادید، تنظیم و انجام مسافرت گروهی داخلی و خارجی ، ذخیره مکان و هرگونه خدمات ایرانگردی و جهانگردی با رعایت قوانین و مقررات ایرانگردی و جهانگردی فعالیت می کند.
پ – دفتر خدمات زیارتی که در زمینه ثبت نام ، تنظیم و انجام خدمات موضوع بند (الف) ماده یک این آئین نامه بپردازد باید مجوز مربوط را از وزارت راه و ترابری اخذ نماید و هر شخص حقیقی یا حقوقی که قصد انجام خدمات موضوع بندهای (ب) و (پ) ماده یک این آئین نامه را دارد باید مجوز لازم را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کسب نماید.
تبصره : صدور کلیه مجوزهای موضوع این ماده برای یک شخص نیز بلامانع است.

مجوز ثبت آژانس هواپیمایی
نظر به بخشنامه ی شماره ی133680 /93 سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، مورخ24/ 8 / 1393و سایر مستندات مندرج در متن ، برای فعالیت در موضوعات ذیل نیاز به اخذ مجوز از مراجع مربوطه است :
1- موضوع فعالیت مربوط به حج و زیارت
موضوع فعالیت تصدی به امور زیارتی از جمله ثبت نام و تنظیم مسافرت های زیارتی و ذخیره ی مکان و هرگونه خدمات زیارتی، ارائه ی خدمات زیارتی به زائران کشورهای اسلامی، برگزاری هرگونه تورهای زیارتی و سیاحتی و دینی، ارائه ی خدمات زیارتی به زائران کشورهای اسلامی، برگزاری هرگونه تورهای زیارتی و سیاحتی و دینی
_ نام های درخواستی نیاز به مجوز:
زیارتی،حج، مسافرت یا سفر و یا تورهای زیارتی، مسافرت یا سفر و یا تورهای دینی
_ مرجع صدور مجوز:

سازمان حج و زیارت
2- موضوعات فعالیت مربوط به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری
- موضوع فعالیت تصدی به انجام خدمات مربوطه به ایرانگردی و جهانگردی از قبیل تنظیم مسافرت گروهی و گشت های داخلی و خارجی و به طور کلی هرگونه فعالیت و خدمات ایرانگردی و جهانگردی و طرح های گردشگری
- تصدی به فعالیت های دفاتر گردشگری،تصدی مراکز اقامتی،مراکز پذیرایی و ایجاد موزه
- خرید و فروش و نگهداری و تبلیغ و ورود دستگاه های ف یاب
_ نام های درخواستی نیاز به مجوز:
گردشگری، میراث فرهنگی، توسعه ی گردشگری، ایرانگردی، جهانگردی
_ مرجع صدور مجوز:
سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی
نکته: برخی از موضوعات مرتبط به ایرانگردی و جهانگردی و زیارتی از سه مرجع(سازمان حج و زیارت و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و سازمان هواپیمایی)مستم اخذ مجوز می باشد و برخی دیگر از یک و یا دو مرجع مذکور که شرایط آن با توجه به آئین نامه ی نطارت بر فعالیت دفترهای خدمات مسافرتی،سیاحتی و جهانگردی و زیارتی مشخص می گردد.

نام شرکت خدمات مسافرتی
نام و نشان دفتر خدماتی باید دارای مفهوم متناسب با فعالیت دفتر بوده و از نامهای غیر متعارف نباشد.
لازم به ذکر است، اشخاص حقوقی که ثبت نام پیشنهادی آن ها مستم اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح است باید پیش از ارائه تقاضای ثبت تاسیس به مرجع ثبت شرکت ها،به طریق مقتضی نسبت به اخذ مجوز اقدام و به ضمیمه مدارک تسلیم نمایند.
نام پیشنهادی اشخاص حقوقی در موارد ذیل قابل تایید نمی باشد:
1- نام هایی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارند.
2- نام هایی که در آن از اسامی،عناوین و اصطلاحات بیگانه استفاده شده باشد.
3- نام هایی که مخالف موازین شرعی،نظم عمومی و یا شامل واژه های بی معنا یا الفاظ قبیحه و مستهجن و خلاف اخلاق حسنه باشد.
4- نام یا نام اختصاری یا حروفی که رسماَ متعلق به دولت باشد از قبیل ایران،کشور،ناجا،نزاجا،مگر با ارائه مجوز از مقام صلاحیت دار دولتی؛
5- هنگامی که در یک نام پیشنهادی،ترکیبی از دو واژه فارسی،تداعی کننده یک واژه بیگانه باشد امکان ثبت آن وجود ندارد.

شرایط تاسیس آژانس هواپیمایی
الف- ضوابط کلی:
ارائه محل مناسب برای دفترکار
معرفی مدیر فنی.
ارائه نام و نشان دفتر
سپردن تضمین
ب – شرایط اشخاص حقوقی :
تابعیت ایران
متدین به دین اسلام یا سایر ادیان به رسمیت شناخته شده در قانون اساسی.
عدم اعتیاد به مواد مخدر بنا به تائید مراجع ذیصلاح
ارائه گواهی عدم سوء پیشینه کیفری.
داشتن کارت پایان خدمت نظام وظیفه یا معافیت از آن برای متقاضیان مرد.
داشتن حداقل مدرک تحصیلی کارشناسی.
نداشتن اشتغال دیگر که مانع فعالیت مورد نظر باشد.
داشتن حداقل 25 سال سن 0
داشتن حداقل 3 سال سابقه کار مفید مرتبط با فعالیت مورد نظر و صلاحیت شغلی
نکته– مجوز تاسیس و فعالیتی دفتر برای اتباع بیگانه فقط در قالب اشخاص حقوقی و با رعایت قوانین و مقررات مربوط صادر می شود
باشند:
الف – مساحت دفتر 40 الی 70 مترمربع (با توجه به میزان تقاضا و موقعیت به تشخیص مرجع صدور مجوز)
ب – کاربری تجاری یا اداری محل دفتر
پ – ارائه مدرک معبتر رسمی مبنی بر تصرف مالکانه یا استیجاری محل دفتر
وفق ماده 8 آیین نامه، متقاضیان تاسیس دفتر باید یک نفر را به عنوان مدیر فنی به مراجع مربوط حسب مورد معرفی نمایند، مدیر فنی ضمن دارا بودن شرایط بند(پ) ماده (4) این آئین نامه باید دارای شرایط زیر باشد:
آشنایی کامل به یکی از بانهای خارجی ترجیحا” انگلیسی و در مورد متقاضیان بند(پ) ماده یک ترجیحا” عربی.
ارائه گواهینامه فارغ التحصیلی از آموزشگاهها و مراکز آموزش عالی و مدارس حرفه ای خدمات مسافرتی و سیاحتی – جهانگردی یا مراکز آموزشی وزارتخانه های مرتبط
تبصره – فعالیت اتباع خارجی در سمت مدیرفنی منوط به دارا بودن پروانه معتبر اشتغال و تایید صلاحیت فنی آنها به وسیله مرجع صادر کننده مجوز است .
متقاضیان مجوز تاسیس دفتر مکلف است تضمین معتبر به میزان حداقل پنجاه میلیون ریال برای هر مجوز به مرجع صدور مجوز به عنوان حسن انجام کار و تضمین تعهد تسلیم نماید. ( ماده 10)
تبصره – مبلغ تضمین هر دو سال یک بار با توجه به شاخص تورم اعلام شده از بانک مرکزی ایران توسط مرجع صدور مجوز قابل افزایش است .
تضمین سپرده شده در صورت عدم ایفای تعهدات به تشخیص مرجع صدور مجوز قابل استیفا می باشد، در صورتی که تمام یا قسمتی از تضمین، مورد استفاده قرار گیرد مرجع مربوط مراتب رابه وسیله نامه بنشانی دارنده مجوز اعلام می کند و دارنده مجوز مکلف است حداکثر تا یک ماه از تاریخ اعلام تضمین را به میزان مقرر تکمیل نماید.
تضمین سپرده شده در صورت عدم ایفای تعهدات به تشخیص مرجع صدور مجوز قابل استیفا می باشد، در صورتی که تمام یا قسمتی از تضمین، مورد استفاده قرار گیرد مرجع مربوط مراتب رابه وسیله نامه بنشانی دارنده مجوز اعلام می کند و دارنده مجوز مکلف است حداکثر تا یک ماه از تاریخ اعلام تضمین را به میزان مقرر تکمیل نماید.


به حاصل و ثمره تلاش فکری و تراوش ذهنی مخترع که در قالب یک محصول صنعتی یا فرآیند صنعتی متبلور می شود اختراع  گفته می شود.
ماده 1 قانون ثبت اختراعات در تعریف اختراع آورده است : اختراع نتیجه فکر فرد یا افراد است که برای اولین بار فرآیند یا فرآورده ای خاص را ارائه می کند و مشکلی را در یک حرفه ، فن ، فناوری ، صنعت و مانند آن ها حل می نماید.
عناصر تعریف اختراع عبارت است از :
1. طرح ریزی یک وسیله و یک کالا که در حقیقت نتیجه فکر، ابتکار و خلاقیت صاحب آن است.
2. مرحله ساخت آن است که طرح باید قابلیت انتقال از فکر به عمل و پیاده شده را داشته باشد.این مرحله ممکن است به بنابراین اختراع ممکن است در هر زمینه ای تحقق پیدا کند.
طبق ماده 27 قانون ثبت علائم و اختراعات، کسانی می توانند تقاضای ثبت اختراع و اکتشاف کنند که مدعی یکی از امور ذیل باشند:
1.ابداع هر محصول صنعتی جدید
2.کشف هر وسیله جدید یا اعمال وسایل موجود به طریق جدید برای یک نتیجه یا محصول صنعتی یا فلاحتی

    کدام اختراعات قابلیت ثبت دارند ؟

اختراعی قابل ثبت است که حاوی ابتکار جدید و دارای کاربرد صنعتی باشد. ابتکار جدید عبارت است از آنچه که در فن یا صنعت قبلی وجود نداشته و برای دارنده مهارت عادی و در فن مذکور معلوم و آشکار نباشد و از نظر صنعتی ، اختراعی کاربردی محسوب می شود که در رشته ای از صنعت قابل ساخت یا استفاده باشد و مراد از صنعت ، معنای گسترده آن است و شامل مواردی نظیر صنایع دستی ، کشاورزی ، ماهیگیری و خدمات نیز می شود.

    اختراعات غیرقابل ثبت کدامند ؟

طبق ماده ی 4 قانون موارد زیر از حیطه ی حمایت از اختراع خارج است:
الف- کشفیات، نظریه های علمی، روش های ریاضی و آثار هنری
ب- طرح ها و قواعد یا روش های انجام کار تجاری و سایر فعالیت های ذهنی و اجتماعی
ج- روش های تشخیص و معالجه ی بیماری های انسان یا حیوان
این بند شامل فرآورده های منطبق با تعریف اختراع و مورد استفاده در روش های مزبور نمی شود.
د- منابع ژنتیک و اجزاء ژنتیک تشکیل دهنده ی آن ها و همچنین فرآیندهای بیولوژیک تولید آن ها
ه- آنچه قبلاَ در فنون و صنایع پیش بینی شده باشد.
فن یا صنعت قبلی عبارت است از هر چیزی که در نقطه ای از جهان از طریق انتشار کتبی یا شفاهی یا از طریق استفاده عملی و یا هر طریق دیگر قبل از تقاضا و یا در موارد حق تقدم ناشی از اظهارنامه ثبت اختراع افشا شده باشد. در صورتی که افشاء اختراع ظرف مدت 6 ماه قبل از تاریخ تقاضا یا در موارد مقتضی قبل از تاریخ تقاضا یا در موارد مقتضی قبل از تاریخ حق تقدم اختراع صورت گرفته باشد مانع ثبت نخواهد بود.
به موجب ماده 33 ، مدت اعتبار ورقه اختراع از تاریخ تسلیم اظهارنامه محسوب می گردد. مدت اعتبار ورقه اختراع در ایران بر حسب تقاضای مخترع پنج یا ده یا پانزده یا منتهی بیست سال خواهد بود و در موقع دریافت اظهارنامه ثبت اختراع اداره ثبت حق الثبتی طبق تعرفه مقرر و مبالغی برای هزینه تهیه اظهارنامه و آگهی های مربوط اخذ می نماید.
جهت کسب اطلاعات بیشتر با ما تماس حاصل فرمایید.

هر شرکت برای اداره خود به تعدادی افراد فعال و خوشنام احتیاج دارد که از بین صاحبان سهام به وسیله مجمع عمومی عادی انتخاب می گردند و به نمایندگی از طرف شرکت کلیه امور آن را اداره می نمایند لیکن انتخاب آن ها دائمی نبوده و برای مدت محدودی انتخاب می شوند که معمولاَ از 2 سال نمی کند و در آن مدت ناظر بر حسن جریان شرکت می باشند و یک نفر را به عنوان رئیس هیئت مدیره که به او مدیر عامل هم می گوبند انتخاب می نمایند و مدت انتخاب او بیش از مدت عضویت وی نخواهد بود، عزل هر یک از زئیس یا معاونین او با تصمیم اکثریت اعضاء هیئت مدیره امکان پذیر بوده و پس از این جریان می توانند افراد دیگری را به جای آن ها تعیین و معرفی نمایند. و تعداد اعضای هیئت مدیره در شرکت های سهامی عام نباید از پنج نفر کمتر باشد.

شرایطی که برای اعضاء هیئت مدیره پیش بینی گردیده است :
1- هیئت مدیره یا هر یک از مدیران شرکت قابل عزل بوده و هر وقت مجمع عمومی بخواهد می تواند آن ها را عزل نماید.
2- هیات مدیره باید از میان شرکای شرکت انتخاب شود.
3- مدت انتخاب آن ها همان است که در اساسنامه قید شده است و حداکثر به مدت 2 سال می باشد لیکن در صورتیکه مجمع عمومی لازم بداند می تواند آن ها را برای 2 سال دیگر انتخاب نماید.
4- تعداد اعضای هیئت مدیره شرکت سهامی عام از 5 نفر نباید کمتر باشد ولی حداکثر تعداد آن ها تا 11 نفر نیز منعی ندارد اما در شرکت سهامی خاص عده آن ها از 3 نفر کمتر نخواهد بود.
5- اعضاء هیئت مدیره باید از افراد خوشنام و درستکار و فعال باشند تا بتوانند در پیشبرد اهداف شرکت موثر باشند.

    حدود اختیارات مدیران شرکت

حدود اختیارات مدیران شرکت درباره کلیه امور مربوط به اداره شرکت و رسیدگی به امور عادی و جاری آن از قبیل خرید و فروش و اجاره محل، استخدام کارمندان جدید در صورت وم اقامه دعوی، دفاع از حقوق شرکت و امضای نامه ها و مراسلات و اوراق تجاری شرکت و سایر مسائل مربوط به آن به جز آنچه برابر اساسنامه از انجام آن نهی گردیده اند می باشد.

    وظایف و تکالیف اعضاء هیئت مدیره شرکت

وظایفی که برابر قانون برای مدیران شرکت تعیین گردیده است به قرار ذیل می باشد :
1- اعلام قبولی آن پس از انتخاب
2- اعلام فهرست و صورت خلاصه ای از دارایی و قروض شرکت به بازرسان حداقل در هر شش ماه یکبار
3- مدیران شرکت بدون اجازه هیئت مدیره نمی توانند در معاملاتی که با شرکت و یا به حساب شرکت می شود به طور مستقیم و غیرمستقیم شریک و سهیم بشوند.
4- در صورتیکه هیئت مدیره به آن ها اجازه داده باشد باید بازرس شرکت را بلافاصله مطلع نمایند و گزارش آن را به اولین مجمع عمومی عادی صاحبان سهام بدهند.
5- در صورتیکه معاملات مزبور بدون اجازه هیئت مدیره شرکت صورت گرفته باشد باطل است.
6- مدیر عامل و یا اعضای هیئت مدیره حق ندارند هیچگونه وام یا اعتباری از شرکت تحصیل نمایند.
7- کلیه اعمال و اقدامات مدیران عامل شرکت در مقابل اشخاص ثالث نافذ و معتبر است و به عذر عدم اجرای تشریفات مربوط به انتخاب آن ها نمی توان آن ها را غیرمعتبر دانست.

    کسانی که نمی توانند به مدیریت شرکت انتخاب شوند :

برابر ماده 111 قانون تجارت اشخاص ذیل نمی توانند به مدیریت شرکت انتخاب شوند.
1- محجورین و کسانی که حکم ورشکستگی آن ها صادر شده است.
2- کسانی که به علت ارتکاب جنایت یا یکی از جنحه های ذیل به موجب حکم قطعی از حقوق اجتماعی کلاَ یا بعضاَ محروم شده باشند در مدت محرومیت ، سرقت ، خیانت در امانت ، ی ، یا جنحه هایی که به موجب قانون در حکم خیانت یا ی شناخته شده است. اختلاس ، تدلیس، تصرف غیرقانونی در اموال عمومی .

طرح صنعتی عبارت است از هر گونه ترکیب خطوط یا رنگ ها که اشکال دو بعدی را نمایش می دهد و این اشکال در فرآورده های صنعتی و ستخت صنایع مخالف از جمله در تولید و ساختن صنایع دستی مورد استفاده قرار می گیرد .
ثبت طرح صنعتی به فرد خلاق امکان می دهد که به طور انحصاری از طرح خود استفاده کند و فرد م به حقوق خود را از طریق حقوقی یا جزایی تحت تعقیب قانونی قرار دهد.به عبارتی دیگر، از طریق ثبت طرح صنعتی در اداره ثبت شرکت ها از حق استفاده انحصاری بهره مند خواهید شد و خواهید توانست از نسخه برداری غیرمجاز یا تقلید توسط اشخاص ثالث و ضرر و زیان های پس از آن، جلوگیری به عمل آورید. چرا که اگر بنا شود اشخاص دیگری اجناس تقلیدی که خصوصیات جنس اصلی را نداشته باشد به مشتریان بدهند اعتماد و اطمینان اشخاص از آن جنس سلب شده نه تنها سازندگان آن زیان می بینند بلکه مصرف کنندگان نیز فریب خورده و اشخاص شیاد و سود جو از شهرت طرح و یا علامت سوء استفاده کرده و جنس نامرغوب را به جای جنس خوب تحویل می دهند.
ازجمله سایر امتیازات ثبت طرح صنعتی می توان به موارد ذیل اشاره کرد :
1)  ثبت طرح صنعتی بر ارزش یک محصول می افزاید.
2)  ثبت طرح صنعتی فعالیت صادقانه تجاری و رقابت عادلانه را تشویق می کند.
3)  ثبت طرح صنعتی باعث می شود که یک محصول برای مشتریان معتبر باشد و حتی ممکن است علت منحصر به فرد فروش محصولات گردد.
4)  ثبت طرح صنعتی بر ارزش و پرستیژ یک محصول و شرکت می افزاید.
5)  توانایی رقابت کسب و کار را بهبود می بخشد.درواقع، با ثبت طرح صنعتی مالک طرح با توجه به انحصاری نمودن آن در ارتقاء کیفیت محصول دقت بیشتری خواهد نمود.
6)  طرح صنعتی با خلق یک یا چند طرح جدید باعث افزایش درآمد می شود.
7)  مالک طرح صنعتی ثبت شده می تواند با واگذاری اجازه بهره برداری از یک طرح به طرح دیگر برای مدت معین از امتیازات لازم برخوردار گردد.
8) ثبت یک طرح صنعتی به شرکت ها این فرصت را می دهد تا میزان موفقیت محصولاتشان را در بازار مورد ارزیابی قرار دهند.
9)  ثبت طرح صنعتی باعث ارتقاء طیف وسیعی از محصولات جذاب ( از نظر زیباشناختی ) خواهد شد.
10) ثبت یک طرح صنعتی ارزشمند باعث بازگشت مطلوب سرمایه گذاری می گردد.
آخر اینکه، بهره برداری از هر طرح صنعتی که در ایران ثبت شده باشد، توسط اشخاص، مشروط به موافقت مالک آن است.
شایان ذکر است، مدت اعتبار طرح صنعتی پنج سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه ثبت آن خواهد بود.این مدت را می توان برای دو دوره پنج ساله متوالی دیگر پس از پرداخت هزینه مربوط تمدید نمود.پس از انقضاء هر دوره که از پایان دوره شروع می شود،یک مهلت شش ماهه برای پرداخت هزینه تمدید گردیده و همچنین جریمه تاخیر در نظر گرفته خواهد شد.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.


کلیه شرکت های تجاری به دلیل برخورداری از شخصیت حقوقی از صلاحیت دارا شدن حقوق و تکالیف و اعمال آنها برخوردار می شوند. به منظور اعمال حقوق خود که از جمله آنها معاملات مرتبط با موضوع شرکت است باید دارای نام مخصوص به خود باشند تا درجامعه ازاشخاص دیگروهمچنین شرکای شرکت متمایز گردند. قانونگذار درمواد متعددی از قانون تحارت به وم برخورداری شرکت از نام مخصوص تصریح کرده است از جمله ماده ۹۴ در شرکت با مسئولیت محدود،

ماده ۱۱۶ درشرکت تضامنی، ماده ۱۴۱ درشرکت مختلط غیرسهامی، ماده ۱۶۲ در شرکت مختلط سهامی و ماده ۱۸۳ درمورد شرکت نسبی به این امر تصریح نموده است. درلایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب ۱۳۴۷ اگرچه درمورد شرکت های سهامی هیچ ماده ای از وجود نام مخصوص به صراحت سخن نگفته است ولی از تبصره ماده ۴ لایحه مزبور این امر قابل استفاده است. تبصره فوق بیان می دارد : درشرکت های سهامی عام عبارت شرکت سهامی عام و در شرکت های سهامی خاص عبارت شرکت سهامی خاص باید قبل از نام شرکت یا بعد ازآن بدون فاصله با نام شرکت درکلیه اوراق واطلاعیه ها و آگهی های شرکت به طور روشن و خوانا قید شود‌. همچنین درماده ۷ لایحه مزبور دراظهارنامه و درماده ۸ در طرح اساسنامه و درماده ۹ درطرح اعلامیه پذیره نویسی به نام شرکت تصریح شده و همه آنها باید متضمن نام شرکت باشند و هم چنین به موجب ماده ۱۳ لایحه یاد شده، ورقه تعهد سهام نیز باید شامل نام شرکت باشد.
ناگفته نماند که نام شرکت در برخی از شرکت های تجاری باید دارای ویژگی هایی باشد که قانون مقرر نموده است مانند: شرکت با مسئولیت محدود که نام شرکت نباید مشتمل اسم هیچ یک از شرکاء باشد( ماده ۹۵ ق.ت). البته ذکر نام یک یا چند نفرازشرکاء در نام شرکت خللی به نام شرکت یا خود شرکت وارد نمی سازد بلکه فقط شریک یا شرکای مزبوردرمقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن درشریک تضامنی را خواهند داشت یعنی این اشخاص درمقابل اشخاص ثالث نسبت به بدهی های شریک مسئولیت تضامنی خواهند داشت.
حکم مذکوردرماده فوق مبتنی برحکم قانون درماده ۱۱۷ ق. ت می باشد که به موجب آن در نام شرکت تضامنی نام حداقل یکی از شرکاء باید ذکر گردیده و دراین صورت باید ازعبارتی از قبیل ( و شرکاء و پسران، و فرزندان و …) استفاده کرد.
بنابراین حکم قانونگذاردرماده ۹۵ قانون تجارت درخصوص مسئولیت تضامنی شریکی که نام او درنام شرکت با مسئولیت محدود ذکرشده به دلیل تشابه چنین شرکتی با شرکت تضامنی می باشد که موجب اشتباه مردم گردیده و ممکن است ازاین جهت دچار ضررو زیان گردند. درشرکت مختلط غیرسهامی و سهامی نیزمانند شرکت تضامنی باید حداقل اسم یکی ازشرکای ضامن قید شود. ( ماده ۱۴۱ و۱۶۲ ق.ت).
علاوه برمواد تجارت،ازبرخی مواد نظامنامه اجرای قانون ثبت شرکت ها مصوب ۱۳۱۰ وزارت دادگستری وم برخورداری هرشرکت تجاری از یک نام قابل استفاده است. به موجب ماده ۶ نظامنامه مذکور یکی ازمندرجات اامی اظهارنامه ثبت شرکت، نام کامل شرکت می باشد.همچنین به موجب ماده ۱۰۸همان نظام نامه، تصدیق ثبت شرکت که باید ازسوی اداره ثبت اسناد ( اداره ثبت شرکت ها) صادر گردد باید متضمن نام کامل شرکت باشد.
نکته قابل توجه درمورد نام شرکت های تجاری این است که دراشخاص حقیقی، ابتدا شخص متولد می شود و سپس به هنگام اخذ شناسنامه نام او به ثبت رسیده و رسمیت پیدا می کند اگرچه درعمل، خانواده ها نام او را قبل ازتولد تعیین و بعد از تولد آن را به ثبت رسانده و رسمیت می دهند. اما در شرکت های تجاری همزمان با تشکیل شرکت، نام آن نیز مورد نظر و توجه قرار گرفته و شرکت با همان نام تشکیل می گردد ولی درشرکت سهامی عام قبل از تأسیس شرکت، نام شرکت به وسیله مؤسسین تعیین گردیده و سپس شرکت با همان نام ایجاد می شود. زیرا دراین شرکت ها به موجب ماده ۶ لایحه اصلاحی قانون تجارت. مؤسسین باید حداقل بیست درصد سرمایه شرکت را خود تعهد کرده و حداقل سی وپنج درصد آن را درحسابی به نام شرکت در شرف تأسیس نزد یکی ازبانک ها بسپارند وهمچنین باید اظهارنامه ای به ضمیمه طرح اساسنامه شرکت و طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام که به امضای کلیه مؤسسین رسیده به اداره ثبت شرکت ها بفرستند که هم در اظهارنامه وهم درطرح اساسنامه و هم در طرح اعلامیه پذیره نویسی باید نام شرکت نوشته شود ( مواد ۷، ۸ و۹ ل.ا.ق.ت) درحالی که هنوز شرکت تشکیل نشده و بعد از برگزاری جلسه مجمع عمومی مؤسس وانتخاب مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت و قبول سمت توسط آنان تشکیل خواهد شد که ممکن است ماه ها این امر طول بکشد( ماده ۱۷ ل.ا.ق.ت).
نکته قابل توجه دوم درمورد نام شرکت های تجاری این است که قانون تجارت هیچ گونه شرایطی برای آن مقررنکرده است غیرازشرایطی که درنام شرکت های اشخاص و سرمایه به شرح مواد ۹۵، ۱۱۷ و۱۸۴ قانون تجارت مقرر شده است ولی درعمل اداره ثبت شرکت ها به منظور رعایت حقوق اشخاص ثالث و نظم عمومی با الهام از برخی قوانین و مقررات مانند : ماده یک قانون مسئولیت مدنی مصوب ۱۳۳۹، قانون ممنوعیت به کارگیری اسامی، عناوین و اصطلاحات بیگانه مصوب ۱۳۷۵، ملاک های قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب ۱۳۱۰ و ماده ۵۷۸ ق.ت محدودیت هایی را ایجاد کرده است. در همین راستا، به منظور  تسهیل مراحل ثبت تاسیس شرکت ها و موسسات غیر تجاری و ایجاد رویه یکسان و شفاف در کارشناسی تعیین نام اشخاص حقوقی (انتخاب نام شرکت)،مفاد"دستورالعمل اجرایی تعیین نام اشخاص حقوقی" به شرح  زیر تعیین گردیده است :
ماده 1- متقاضیان ثبت اشخاص حقوقی،با مشخص نمودن نوع شخصیت حقوقی و ارائه مدارک لازم،نسبت به پیشنهاد نام شخصیت حقوقی (انتخاب نام شرکت)مورد نظر اقدام نمایند.
ماده 2- نام اشخاص حقوقی عبارتست از واژه یا واژگان با معنی که متقاضیان ثبت اعم از ایرانی یا خارجی برای شناسایی شخصیت حقوقی به مرجع ثبت پیشنهاد می نمایند.
ماده 3- اشخاص حقوقی که ثبت نام پیشنهادی آن ها مستم اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح است باید پیش از ارایه تقاضای ثبت تاسیس به مرجع ثبت شرکت ها،به طریق مقتضی نسبت به اخذ مجوز اقدام و به ضمیمه مدارک تسلیم نمایند.
ماده 4- مهلت اعتبار نام تایید شده اشخاص حقوقی که منجر به ثبت و آگهی می گردند نامحدود است.در صورتیکه نام تایید شده شخص حقوقی در شرف تاسیس یا تغییر منجر به ثبت و آگهی نگردد صرفاَ سه ماه از تاریخ تایید نام اعتبار دارد.این مدت برای شرکت های سهامی عام،6 ماه از تاریخ تشکیل مجمع عمومی موسس می باشد.
ماده 5- نام شخص حقوقی(نام شرکت)ثبت شده با رعایت تاریخ تقدم،مختص شخصی است که به نام آن در مرجع ثبت شرکت ها به ثبت رسیده است و دیگری حق اختیار عین نام مذکور یا متجانس(تام،ناقص حرکتی،لفظی) آن را ندارد. این حق پس از انحلال و ختم تصفیه،منتفی می شود.
ماده 6- نام پیشنهادی اشخاص حقوقی(انتخاب نام شرکت)در موارد زیر قابل تایید نمی باشد:
– نام هایی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارند.
– نام هایی که در آن از اسامی،عناوین و اصطلاحات بیگانه استفاده شده باشد.
– نام هایی که مخالف موازین شرعی،نظم عمومی و یا شامل واژه های بی معنا یا الفاظ قبیحه و مستهجن و خلاف اخلاق حسنه باشند.
– نام یا نام اختصاری یا حروفی که رسماَ متعلق به دولت باشد از قبیل ایران،کشور،ناجا،مگر با ارائه مجوز از مقام صلاحیت دار دولتی.
– هنگامی که در یک نام پیشنهادی،ترکیبی از دو واژه فارسی،تداعی کننده یک واژه بیگانه باشد،امکان ثبت آن وجود ندارد.
*تبصره:واژه های بیگانه یا غیر متعارف یا مخفف تنها در صورتی قابل استفاده در نام شخص حقوقی(نام شرکت)است که مورد تایید فرهنگستان زبان و ادب فارسی باشند.
ماده 7- در تعیین نام اشخاص حقوقی(نام شرکت)،معیارهای ذیل لازم الرعایه است:
– چنانچه تفاوت نام پیشنهادی با نام ثبت شده تنها در استفاده از پسوند جمع(نظیر ون،ین،ها و یا جمع مکسر)یا حذف آن باشد امکان ثبت آن وجود ندارد.
– چنانچه  نام شخصیت حقوقی به صورت مقید ثبت شده باشد امکان انتخاب نام جدید مشتق از آن به صورت مطلق برای شخصیت حقوقی دیگر وجود ندارد.
– واژه هایی که به طرز گمراه کننده ای شبیه نام ثبت شده دیگری باشند،پذیرفته نمی شوند.
– اضافه کردن کلمات توصیفی از قبیل اصل،نوین،برتر،برترین،نو به اسامی ثبت شده قبلی پذیرفته نمی شود.
– اضافه کردن اعداد به نام هایی که سابقه ثبت دارند پذیرفته نمی شود و در صورت استفاده اعداد در نام های جدید پیشنهادی باید نگارش آن ها به صورت حروفی باشد.
*تبصره:چنانچه نام پیشنهادی مشمول بندهای فوق باشد فقط در صورت ارایه رضایت نامه کتبی شخصیت حقوقی مقدم در قالب صورتجلسه هیات مدیره،قابل ثبت است.
ماده 8- چنانچه نتیجه کارشناسی نام،نشانگر وجود تعارض در نام پیشنهادی با مفاد این دستورالعمل باشد،مراتب با ذکر علت رد نام پیشنهادی،به متقاضی اطلاع رسانی می شود تا نام های جدیدی پیشنهاد نماید.
*تبصره 1:در صورتی که متقاضی به نتیجه کارشناسی نام،اعتراض داشته باشد مراتب را با ذکر دلایل خود در قالب فرم اعتراض،به مرجع ثبت شرکت های بررسی کننده ی نام،اعلام تا کارشناسی مجدد صورت پذیرد.
*تبصره 2:در صورتی که در کارشناسی دوم نیز نام پیشنهادی رد شد،متقاضی می تواند با تکمیل فرم مربوط،مراتب اعتراض خود را با ذکر دلایل به اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری اعلام نماید.نظریه مسئول تعیین نام اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری، نظر نهایی محسوب می شود.
ماده 9- نام های تایید شده قابل انتقال به غیر نمی باشد.
ماده 10- نام اشخاص حقوقی ثبت شده با تسلیم صورتجلسه ای که با رعایت قوانین،مقررات و شرایط اساسنامه متناسب با نوع شخصیت حقوقی تنظیم و به مرجع ثبت شرکت ها ارائه می شود قابل تغییر خواهد بود.
ماده 11- در تعیین و تغییر نام اشخاص حقوقی(تغییر نام شرکت)رعایت مواد 95 و 117 و 141 و 163 و 4 و 200 قانون تجارت و تبصره ذیل ماده 4 لایحه اصلاحی قانون تجارت و تبصره ذیل ماده 1 آیین نامه ثبت تشکیلات و موسسات غیر تجاری اامی است.


هنگامی که شرکاء به هر دلیلی تصمیمی مبنی بر پایان دادن به شراکت و فعالیت شرکت اتخاذ نمایند، می بایست اقدام به انحلال و تصفیه شرکت نمایند.
تصفیه شرکت آخرین مرحله فعالیت یک شرکت می باشد و در این مرحله فعالیت شرکت خاتمه می یابد و دارایی هایی آن بنا بر قانون میان شرکا تقسیم شود.
به عبارتی مرحله بر چیدن یا انحلال شرکت را تصفیه می گویند .تصیفه شرکت به عهده مدیران شرکت می باشد، مگر اساسنامه شرکت یا مجمع عمومی فوق العاده ای که رای به انحلال می دهند.

مطابق ماده 199 قانون تجارت ایران در موارد زیر شرکت تصفیه و منحل می شود:
1-هنگامی که شرکت موضوعی را که برای آن تشکیل شده است انجام داده یا انجام آن غیرممکن شده باشد
2-درصورتی که شرکت برای مدت معین تشکیل گردیده وآن مدت منقضی شده باشد مگراینکه مدت قبل ازانقضاء تمدید شده باشد
3-درصورت ورشکستگی
4-درهر موقع که مجمع عمومی فوق العاده صاحبان سهام بهرعلتی رای به انحلال شرکت بدهد
در موارد دیگر امکان دارد یک شرکت برای یک پروژه به مدت معین سرمایه گذاری شده باشد یا اساسنامه بین شرکا قید شده باشد که مدت فعالیت شرکت یک زمان معین باشد که خارج از آن زمان موضو عی برای فعالیت نداشته باشند بنابراین مم به اعلام انحلال شرکت می باشند . ورشکستگی نیز یکی از موارد انحلال شرکت می باشد که موضوع بحث ما نمی باشد
در ضمن قانونگذار به شرکا اجازه داده که در مجمع عمومی فوق العاده جمع شوند و شرکت را با رعایت حد نصاب قانونی آرا و اعضا ء منحل شده اعلام نمایند.
همچنین در موارد خاص هر فرد ذی نفع می تواند برای انحلال شرکت به دادگاه مراجعه نماید و انحلال شرکت را از مراجع قانونی در خواست نماید. این موارد عبارتند از:
۱  – در صورتی که تا یک‌سال پس از به ثبت رسیدن شرکت هیچ اقدامی برای انجام موضوع آن صورت نگرفته باشد و نیز در صورتی که فعالیت‏های شرکت در مدت بیش از یک‌سال متوقف شده باشد.
۲ – در صورتی که مجمع عمومی سالانه برای رسیدگی به حساب‏های هر یک از سال‏های مالی تا 10 ماه از تاریخی که اساسنامه تعیین کرده است تشکیل نشده باشد.
۳ -در صورتی که سمت تمام یا بعضی از اعضای هیات‌مدیره و همچنین سمت مدیرعامل شرکت طی مدتی بالغ بر 6 ماه بلا‌متصدی مانده باشد
چگونگی تصفیه شرکت
طبق قانون تجارت امر تصفیه شرکت با مدیران شرکت  می باشد مگر در اساسنامه شرکت یا مجمع عمومی فوق العاده های که رای به انحلا ل ذکر شده باشد که در این صورت (مدیر تصفیه )این وظیفه را بعهده دارد .
شرکت از زمانی که اقدام به تصفیه و انحلال می نماید مجاز به فعالیت تجاری نمی باشد مگر در شرایطی که از عنوان در حال تصفیه استفاده نماید. تا تمامی شرکت ها و مراجعین به شرکت باید بدانند که این شرکت در حال تصفیه می باشد . وتنها با هدف  انجام ، تصفیه و خاتمه یافتن شرکت فعالیت می نماید . در این خصوص قانون با تاکید و جدیت بیان می کند شرکت به محض انحلال در حال تصفیه به حساب می اید  وباید درادامه   کنار نام شرکت ( درحال تصیفه )ذکر شود و مدیر یا مدیران تصیفه و نشانی ان باید ظرف پنج روز برای اطلاع عموم در روز نامه رسمی ورومه کثیر و الانتشار اطلاعیه ها و اگهی ها مربوط به شزکت در ان نشر شود .
در اخرین مرحله مدیران تصفیه موظف به کارهای جاری و تعهدات و وصول مطالبات و تقسیم دارایی شرکت می باشند.


• کداقتصادی چیست؟
کد اقتصادی، یک شماره دوازده رقمی منحصربه فرد است که توسط سازمان امورمالیاتی و درحوزه مالیاتی مورد فعالیت تجاری اشخاص، پس ازطی مراحل خاصی به فعالان اقتصادی اعطا می گردد و دراصل شماره شناسایی این افراد درسازمان امورمالیاتی می باشد.

• اشخاص واجد شرایط دریافت کد اقتصادی:
کلیه افراد حقوقی که به امرمونتاژ، تولید، واردات و صادرات، توزیع هرنوع کالا و فعالیت های خدماتی اشتغال دارند وهمچنین تمامی اشخاصی که به امور فوق اشتغال داشته و دارای پروانه کسب یا کارازمراجع ذی ربط بوده و دارای محل فعالیت تجاری باشند، واجد شرایط دریافت کد اقتصادی محسوب می شوند.

• کاربردهای کد اقتصادی :
    شرکت کردن درمزایده ها.
    افتتاح حساب بانکی برای شرکت ها.
    برخورداری ازمعافیت های بانکی.
    اخذ کارت بازرگانی.
    شرکت کردن درمناقصات دولتی وغیر دولتی.
    انعقاد قرارداد با دستگاه های دولتی.

• مدارک لازم جهت اخذ کد اقتصادی برای اشخاص حقیقی:
_ فتوکپی ازتمامی صفحات مدارک شناسایی.
_ تکمیل فرم اطلاعات هویتی اشخاص حقیقی.
_ درخواست کتبی شخص.
_ سه قطعه عکس سه در چهار.
_ تصویر کارت اقتصادی قبلی، در صورتی که قبلاً کارت دریافت کرده باشید.
_ فتوکپی پروانه کسب.
_ فیش پرداختی.

• مدارک لازم جهت اخذ کد اقتصادی اشخاص حقوقی:
_ تصویرمدارک شناسایی اعضای هیأت مدیره.
_ تصویرتقاضانامه یا اظهارنامه.
_ فتوکپی سند مالکیت یا اجاره نامه.
_ تصویررومه رسمی آگهی تأسیس.
_ قبوض تلفن یا برق شرکت.
_ گواهی امضای صاحبان امضا دردفترخانه اسناد رسمی.
_ اصل وکالتنامه به نام نماینده شرکت.
_ تصویرآگهی تغییرات .
_ تصویراساسنامه شرکت.

• اخذ کد اقتصادی چه مراحلی دارد؟
1- به سایت سازمان امورمالیاتی مراجعه نمایید.
2- پس ازانتخاب گزینه ورود به سامانه، اطلاعات اولیه درخواستی درسایت را وارد و ذخیره نمایید.
3- پس ازمدتی درصورت صحیح بودن آدرس و کد پستی و اطلاعات مربوطه، کد کاربری برای شما ازسوی امور مالیاتی ارسال می شود.
4- پس ازدریافت رمزو کد کاربری، دوباره به سایت سازمان امورمالیاتی مراجعه و گزینه ثبت نام الکترونیکی را انتخاب و روی گزینه ورود به سامانه کلیک کنید.
5- سپس برروی متن سامانه ثبت نام کد اقتصادی کلیک و مطابق اطلاعات خواسته شده آن را تکمیل و ذخیره کنید.
6- در صورتی که نقصی در ورود اطلاعات نباشد، کد اقتصادی جدید برای شما صادر می شود.
نکته : شما می توانید برای کسب اطلاع از وضعیت ثبت نامی کد اقتصادی خود، هرچند وقت یکبار مراحل اول و دوم را انجام دهید و از آخرین وضعیت کد اقتصادی خود آگاه شوید و درصورت وجود اعلام خطا توسط سامانه برای رفع آن اقدام فرمایید.

با رونق گرفتن بازرگانی در نیمه دوم قرن نوزدهم و سوء استفاده های فراوان از نام ها، علامت ها و تقلید نامشروع از آن ها ، حمایت از علامت ضرورت پیدا نمود. تا اینکه در سال 57 قانون حمایت از علامت تجاری فرانسه به تصویب رسید. به دنبال آن در سال 62 ” قانون علامت کالاها ” در انگلستان وضع شداین قانون برای نخستین بار جعل و تقلب در علامت تجاری را جرم شناخت. به همین صورت ، مقررات ثبت علامت های تجاری در ایالات متحده آمریکا به وسیله قانون کنگره به سال 70 به وجود آمد. در اتریش ” قانون حمایت از علائم ” در سال 90 وضع گردید. در دانمارک قانون 90 قانون اصلاحی 98 علائم تصویری را قابل ثبت دانست.
گرچه در طول قرن های و 19 کشورهای مختلف حمایت از اختراعات و علائم را در داخل مرزهای خود ضروری دانسته و قوانینی را وضع نمودند ولی در مورد اینکه آیا چنین حمایتی از آثار صنعتی و تجاری آنان در بیرون مرزها نیز صورت خواهد گرفت یا نه نمی توانست کشورها و اتباع آنان را قانع نماید. لذا نیاز به داشتن حمایتی گسترده تر از سطح داخلی محسوس شد و این موضوع ضرورتی شد که رفته رفته با وضع کنوانسیون ها و موافقت نامه های گوناگون بین کشورهای مختلف که ابتدائاَ بیشتر به صورت دو جانبه یا چند جانبه و در ادامه به طور بین المللی بود ، زمینه حمایت بین المللی از مالکیت صنعتی و تجاری فراهم شد.
از این جهت، در پایان قرن نوزدهم اتحادیه ای برای حمایت مالکیت صنعتی بین چند دولت تشکیل گردید که به اتحادیه پاریس معروف است. کنوانسیون پاریس ابتدائاَ توسط یازده کشور امضا شد که عبارتند از : بلژیک ، برزیل ، السالوادور ، فرانسه ، ایتالیا ، گواتمالا ، هلند ، پرتغال ، صربستان ، اسپانیا و سوئیس. وقتی این کنوانسیون در 7 جولای 84 وارد مرحله اجرایی شد بریتانیای کبیر، تونس ، اکوادور نیز آن را کاملاَ پذیرفتند و اعضای آن به چهارده عضو رسید و امروزه اغلب دول از جمله ایران به اتحادیه مزبور ملحق گردیده اند.
هم اکنون تعداد اعضای کنوانسیون پاریس 171 کشور می باشد.

    مقررات قرارداد اتحادیه پاریس در رابطه با مزایا و امتیازات ثبت اختراعات و علائم تجاری

قانون الحاق دولت ایران به اتحادیه پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی برای کسانی که موسسات آن ها در خارج از ایران واقع است و عضو اتحادیه مزبور باشند مزایایی قائل شده است که به طور اختصار ذیلاَ شرح داده می شود :
1. اعضای اتحادیه در سایر کشورهای عضو اتحادیه از لحاظ حقوق مالکیت صنعتی از همان مزایایی استفاده می کنند که اتباع آن کشور دارا می باشند به شرط آنکه شرایط و تشریفاتی را که برای اتباع کشور در نظر گرفته شده است رعایت نمایند.
2. عضو اتحادیه که در کشور خود علامتی را به ثبت رسانیده است می تواند حمایت علامت خود را در کشورهای دیگر عضو اتحادیه تحصیل نماید مگر آنکه علامت مزبور به حقوق مکتسبه اشخاص لطمه وارد سازد.
3. عضو اتحادیه که در کشور خود تقاضای ثبت علامتی را نموده است در سایر کشورهای عضو اتحادیه در مدت 6 ماه پس از تقاضای ثبت برای تقاضای ثبت همان علامت حق تقدم دارد.
4. علامت مشهور در کلیه کشورهای عضو اتحادیه مورد حمایت قرار گیرند.
5. اعضای اتحادیه از ثبت علاماتی که مشابه نشان ها و درفش ها و مهرها و سایر علامات رسمی اعضای اتحادیه باشند و علامات مزبور به دفتر بین المللی اتحادیه اعلام شده باشد خودداری خواهند نمود.
6. نسبت به حق انتقال علامت و همچنین اجازه استفاده از علامت و استفاده چند شخص از علامت تسهیلاتی در نظر گرفته شده است.
7. در نمایشگاه ها علامات مورد حمایت قرار می گیرند.
8. کیفیت محصولی که علامت کارخانه یا تجارتخانه باید روی آن گذارده شود نمی تواند در هیچ مورد مانع ثبت علامت مزبور شود.
9. مقرراتی برای ضبط و توقیف محصولات تقلیدی در نظر گرفته شده است.
10. ممالک عضو اتحادیه مکلف شده اند حمایت واقعی اتباع اتحادیه را در مقابل رقابت نامشروع تامین کنند.
قانون الحاق دولت ایران به قرارداد اتحادیه پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی برای صاحبان اختراعی که در خارج از ایران اقامت داشته و عضو اتحادیه مزبور هستند مزایایی قائل شده است که به طور اختصار ذیلاَ شرح داده می شود :
1. اعضای اتحادیه از لحاظ حقوق مالکیت صنعتی در سایر کشورهای عضو اتحادیه از همان مزایایی که برای اتباع آن کشور مقرر است ، استفاده می کنند، به شرط آنکه شرایط و تشریفاتی که قانون برای اتباع کشور مقرر داشته است ، رعلیت نمایند.
2. هر صاحب اختراعی که تقاضای ثبت اختراع خود را در یکی از کشورهای عضو نموده باشد، می تواند تقاضای ثبت اختراع خود را در کشورهای دیگر عضو اتحادیه بنماید و برای ثبت اختراع خود در سایر کشورهای عضو اتحادیه در مدت 12 ماه پس از تقاضای ثبت اولیه حق تقدم دارد ، مگر آنکه اختراع به حقوق مکتسبه اشخاص لطمه وارد سازد.
3. مقرراتی برای حمایت حق اختراع و جلوگیری از رقابت نامشروع پیش بینی نموده است.
4. اختراعاتی که هنوز به ثبت نرسیده اند و در نمایشگاه ها به معرض تماشا قرار داده می شوند، مورد حمایت قرار می گیرند.
5. مقرراتی برای توقیف محصولات تقلیدی و تقلبی پیش بینی شده است.


    تکالیف مدیران تصفیه

1. پس از تعیین شدن و قبول سمت باید کلیه اموال و دفاتر و اوراق و اسناد مربوط به شرکت را تحویل گرفته و بلافاصله امر تصفیه شرکت را عهده دار شوند. ( ماده 211 ل. ا. ق. ت )

2. خاتمه دادن کارهای جاری و اجرای تعهدات و وصول مطالبات و تقسیم دارایی شرکت ( ماده 208 ل. ا. ق. ت )
3. انجام معاملات جدید در صورتی که برای اجرای تعهدات شرکت معاملات جدیدی لازم شود. ( ماده 208 ل. ا. ق. ت )
4. دعوت همه ساله مجمتع عمومی عادی سهامداران با رعایت شرایط و تشریفاتی که در قانون و اساسنامه پیش بینی شده است. ( ماده 217 ل. ا. ق. ت )
5. تسلیم صورت دارایی منقول و غیرمنقول و ترامه و حساب سود و زیان عملیات شرکت و گزارشی حاکی از اعمالی که تا آن موقع انجام داده اند به مجمع عمومی عادی شرکت در هر سال ( ماده 217 ل. ا. ق. ت )

    اختیارات مدیران تصفیه : ( ماده 212 ل. ا. ق. ت )

1. طرح دعوی و ارجاع به داوری و حق سازش درباره دعاوی له یا علیه شرکت
2. تعیین وکیل برای طرح دعاوی یا دفاع از دعاوی
3. سایر اختیارات لازم جهت امر تصفیه

    سوال : آیا می توان با شرط خلاف، اختیارات مدیران تصفیه را محدود نمود ؟ ( ماده 212 ل. ا. ق. ت )

جواب : خیر ، محدود کردن اختیارات مدیران تصفیه باطل و کان لم یکن است.

    سوال : تمدید مدت ماموریت مدیران تصفیه با چه مرجعی است ؟ ( ماده 214، 215 ل. ا. ق. ت )

جواب :
1. در صورتی که مدیر تصفیه توسط دادگاه تعیین شده باشد با دادگاه است.
2. در صورتی که مدیر تصفیه توسط مجمع عمومی شرکت تعیین شده باشد با مجمع عمومی شرکت است.

    سوال : مدیر تصفیه درخواست استعفاء خود را به کدام مرجع تقدیم می کند و روند تعیین جانشین چگونه است ؟ ( ماده 230 ل. ا. ق. ت )

جواب :
1. اگر توسط مجمع عمومی عادی تعیین شده باشد باید مجمع عمومی عادی را دعوت نماید و استعفاء خود را به آن ها تقدیم دارد .
2. 1) اگر مجمع عمومی عادی مزبور تشکیل نشود یا 2) نتواند مدیر تصفیه جدیدی را انتخاب کند یا 3) در صورتی که مدیر تصفیه توسط دادگاه تعیین شده باشد، مدیر تصفیه مکلف است استعفاء خود را به دادگاه اعلام کند و تعیین مدیر تصفیه جدید را از دادگاه بخواهد.
3. در هر حال تا هنگامی که جانشین مدیر تصفیه انتخاب نشود و مراتب طبق ماده 209 ل. ا. ق. ت ثبت و آگهی نشده باشد، استعفاء مدیر تصفیه کان لم یکن است و مدیر تصفیه مستعفی فرض نمی گردد.

    فوت یا حجر یا ورشکستگی مدیر تصفیه

در این دو صورت دو حالت متصور است : ( ماده 231 ل. ا. ق. ت )
1. مدیران تصفیه متعددند : در این صورت نیز دو حالت متصور است :
الف: اگر مدیر تصفیه متوفی یا محجور یا ورشکسته توسط مجمع عمومی شرکت انتخاب شده باشد بقیه مدیران تصفیه باید مجمع عمومی عادی شرکت را جهت انتخاب جانشین او دعوت نمایند.
ب: 1/ اگر مجمع عمومی عادی تشکیل نشود یا 2/ نتواند جانشین مدیر تصفیه را انتخاب کند یا 3/ در صورتی که مدیر تصفیه متوفی یا محجور یا ورشکسته توسط دادگاه تعییین شده باشد بقیه مدیران تصفیه باید تعیین جانشین او را از دادگاه بخواهند.
2. مدیر تصفیه واحد است : در این صورت نیز دو حالت متصور است :
الف: اگر او توسط مجمع عمومی شرکت انتخاب شده باشد، هر ذینفع می تواند از مرجع ثبت شرکت ها بخواهد که مجمع عمومی عادی را جهت تعیین جانشین مدیر تصفیه دعوت ننماید.
ب: 1/ اگر مجمع عمومی عادی تشکیل نشود یا 2/ نتواند جانشین مدیر تصفیه را انتخاب کند یا 3/ در صورتی که مدیر تصفیه متوفی یا محجور یا ورشکسته توسط دادگاه تعیین شده باشد: هر ذینفع می تواند تعیین جانشین را از دادگاه بخواهد.
وضعیت حقوقی معاملات مدیران تصفیه با شرکت ( ماده 213 ل .ا. ق. ت )
هر معامله ای که به انتقال دارایی شرکت در حال تصفیه کلاَ یا بعضاَ به مدیر تصفیه یا به اقارب آن ها از طبقه اول و دوم تا درجه چهارم ممنوع است و چنین نقل و انتقالی باطل است. 


هر شخصی با توجه به نوع کاری که می خواهد در شرکت خودش انجام دهد و اهدافی که برای تاسیس شرکت دارد (کوتاه مدت و بلند مدت) می باید حتماً به اصول و قوانین ثبت شرکت  اشراف داشته باشد.
انتخاب کردن این نوع شرکت ها فقط بستگی به نوع کار افراد، اهداف، نوع آینده نگری و تعداد نفرات شرکت دارد. از انواع دیگر شرکت می توان از شرکت تعاونی، سهامی عام، سهامی خاص، شرکت تضامنی، شرکت مختلط، شرکت سرمایه، موسسات و غیره نام برد.

ثبت شرکت
ثبت شرکت
شرکت سهامی خاص و مسئولیت محدود از متداول ترین و پرطرفدارترین انواع ثبت شرکت در کشور ایران هستند. به نحوی که بیشتر از ۹۸ درصد شرکت های ثبت شده را تشکیل می دهند.

مراحل ثبت شرکت به آسانی و در سه مرحله کوتاه و بسیار راحت انجام می پذیرد. همه چیز را به مشاور خود در ثبت  بسپارید.
شرکت فعالیت در قالب یک شرکت با هر موضوعی در زمینه کسب و کار نیازمند انجام یک سری مراحل بر اساس ضوابط و قوانین تعریف شده برای فعالیت شرکت هاست. در این مطلب با انواع شرکت و نیز مراحل ثبت انواع شرکت آشنا می شویم.
ثبت شرکت ها از لحاظ نوع فعالیت و همچنین نحوه تشکیل آنها به گروه های زیر تقسیم می شوند. البته قابل ذکر است که در هر یک از آنها موضوع و زمینه فعالیت آنها می تواند متفاوت باشد.
ثبت شرکت مسئولیت محدود
ثبت شرکت سهامی خاص
ثبت شرکت تعاونی
ثبت شرکت تضامنی
ثبت شرکت سهامی عام
ثبت موسسه غیرتجاری
تاسیس نمایندگی خارجی
ثبت شرکت دانش بنیان
شما می توانید تمامی مراحل ثبت شرکت خود را به همکاران مجرب و با تجربه ما بسپارید .و همچنین برای مشاوره با کارشناسان ما در رابطه با ثبت انواع شرکت ها از طریق شماره تماس های ما در ارتباط باشید.

حضور در اجلاس بین المللی تعاون در آسیا و اقیانوسیه
سیزدهمین اجلاس منطقه ای تعاون در آسیا و اقیانوسیه در روزهای ۵ الی ۹ آذر ماه سال جاری با حضور اعضای ۳۰ کشور عضو اتحادیه بین المللی تعاون در منطقه آسیا و اقیانوسیه و اتحادیه ها و شرکت های تعاونی ایران با شعار اقتصاد مقاوم تر و پایدارتر با کمک تعاونی ها» در مرکز همایش های بین المللی صدا و سیما با حضور ثبت  برگزار شد.

فرصت مناسبی برای معرفی بخش تعاون، گردشگری، صنعت، انرژی و فرهنگی و همچنین امور ثبتی و حقوقی اعضای خارجی و جذب نمایندگی ها و سرمایه گذاری ها درکشور معرفی توانمندیهای کشور ایران، فرصت های سرمایه گذاری در ایران و بالاخص بخش تعاون ایران می باشد.

ثبت شرکت
ثبت شرکت
شرکت مسئولیت محدود را بشناسید

چنانچه دو یا چند نفر بخواهند شرکتی تاسیس کنند که بار مسئولیتی زیاد برای آنها نداشته باشد. باید شرکت خود را با مسئولیت محدود به ثبت برسانند.

در شرکت با مسئولیت محدود هر یک از شرکا تا میزان سرمایه خود در قروض و تعهدات شرکت متعهد می شود.

در اسم شرکت باید عبارت با مسئولیت محدود” حتما ذکر شود و در ضمن نباید اسم هیچ یک از شرکا نام برده شود.

درباره شرکت های سهامی خاص بیشتر بدانید

هر گاه چند نفر بخواهند یک شرکت تشکیل دهند. که در آن هر یک از شرکا به میزان سرمایه خود مسئولیت داشته باشند. باید یک شرکت سهامی خاص به ثبت برسانند.

شرکت سهامی خاص از حداقل ۳ سهامدار و ۲ بازرس تشکیل می شود.

که در آن سرمایه به سهام تبدیل می شود. و هر یک از سهامداران به میزان سهام خود مسئولیت و تعهد دارند.

نکته ۱ : در نام شرکت سهامی خاص حتما باید قبل یا بعد از اسم شرکت عنوان سهامی خاص” ذکر شود.

نکته ۲ : به هیچ عنوان نباید بازرسان با سهامداران نسبت فامیلی داشته باشند.

نکته ۳ : باید ۳۵% از میزان سرمایه شرکت در یکی از بانکها در حسابی به نام شرکت بلوکه شود و این وجه پس از ثبت  قابل برداشت می باشد.

نکته ۴ : حداقل سرمایه برای شرکت سهامی خاص یک میلیون ریال می باشد.

تعاونی چیست؟

هر گاه تعدادی از افراد یک صنف یا کسانی که تناسبی مشابه دارند .برای رسیدن به یک هدف مشترک همانند تهیه مسکن ، کسب اعتبار یا دریافت وام بخواهند یک شرکت تشکیل دهند. باید اقدام به ثبت شرکت تعاونی کنند.

در نام شرکت تعاونی حتما عنوان تعاونی”باید  ذکر شود.

دو نوع شرکت تعاونی داریم:

۱٫ شرکت تعاونی تولیدی : شرکتی که در امور کشاورزی، دامداری ، دامپروری ، پرورش و صید ماهی،شیلات ،صنعت،معدن،عمران،روستایی و عشایری فعالیت دارد. و یک واحد تولیدی را تشکیل می دهد.

۲٫ شرکت تعاونی توزیعی : شرکتی که در امور مربوط به تهیه و توزیع کالا و مسکن و خدمات وسایر نیازمندی های اعضا فعالیت می نمایند.

شرکت تضامنی چیست؟

هر گاه دو یا چند نفر بخواهند یک فعالیت تجاری را شروع کنند که ضمانت بیشتری داشته باشد .و یکی یا چند تن از شرکا کلیه مسئولیت ها و تعهدات شرکت را تضمین کند. شرکت خود را به صورت تضامنی ثبت می کنند.

اصولا افراد به دلیل مسئولیت زیاد تمایل به ثبت شرکت تضامنی ندارند .مگر اینکه به خاطر نوع فعالیتشان نهاد مربوطه آنها را مم به ثبت شرکت تضامنی کند.

مانند شرکت تضامنی صرافی که برای اخذ مجوز از بانک مرکزی مم به ثبت چنین شرکتی می باشند.

در نام شرکت تضامنی باید عبارت شرکت تضامنی” و حداقل نام یکی از شرکا قید شود.

حداقل میزان سرمایه برای ثبت شرکت تضامنی یک میلیون ریال است.

ثبت شرکت سهامی عام در ۸ گام!
 در زمینه ثبت شرکتها مزایای شرکت سهامی عام برخی را وادار می‌کند .کسب‌و‌کار خود را در این قالب گسترش دهند.

سهولت نقل‌و‌انتقال سهام، تجمع سرمایه‌های کوچک برای تشکیل شرکت، محدودیت مسئولیت سهامداران در شرکت‌های سهامی، جذب سرمایه از طریق انتشار اوراق سهام، استمرار و موجودیت شرکت‌های سهامی و تعیین هیأت‌مدیره در شرکت‌های سهامی شماری از امتیازهایی است . که برای تشکیل شرکت سهامی عام وجود دارد.

مراحل ثبت شرکت سهامی عام
گام اول:     تأسیس شرکت

گام دوم:     اظهارنامه تأسیس شرکت

گام سوم:   تهیه طرح اعلامیه پذیره نویسی

گام چهارم:  امضای ورقه تعهد سهم

گام پنجم:    تشکیل سرمایه

گام ششم:  تخصیص سهام

گام هفتم:   ایجاد شرکت

قدم آخر:     ثبت شرکت پس از تشکیل

موسسه ی غیر تجاری چیست؟

هر گاه چند شریک بخواهند برای فعالیت غیر تجاری خود نظیر فعالیتهای خدماتی و مشاوره ای شرکتی را ثبت کنند. باید به عنوان موسسه غیر تجاری به ثبت برسانند.

در واقع موسسات غیر تجاری به دو دسته تقسیم می شوند:

دسته اول : موسسات غیر تجاری که هدف اصلی آنها جذب منافع مالی و تقسیم آن بین اعضاء نباشد. مثل موسسات خیریه

دسته دوم : موسسات غیر تجاری که منافع مالی را بین اعضای خود تقسیم می کنند. مثل موسسات علمی و فنی ، موسسات زبان و….

تفاوت شعبه و نمایندگی خارجی چیست؟

وقتی یک برند خارجی هیچ نماینده ای در ایران نداشته باشد . افراد می توانند در خواست ثبت نمایندگی آن برند را داشته باشند.

و با نامه و تاییدیه از کمپانی اصلی اقدام به ثبت نمایندگی شرکت خارجی کنند.حال در صورتی که برند مدنظر در ایران نماینده داشته باشد .

ولی نمایندگی اصلی مسافت زیادی با درخواست کننده ثبت نمایندگی داشته باشد. باید درخواست کننده به ثبت شعبه نمایندگی شرکت خارجی اقدام کند.

لازم به ذکر است میزان مسئولیت شعبه خارجی را خود نمایندگی اصلی تعیین می کند.

ثبت شرکت دانش بنیان
یکی دیگر از خدمات ارزنده و قابل توجه و همچنین تخصصی ثبت  ما ثبت شرکت دانش بنیان می باشد. می توان روند ثبت شرکت های دانش بنیان را به اختصار اینگونه بیان کرد:

دانشگاه­‌ها و واحدهای پژوهشی پس از تصویب امكان تاسیس شركت­‌های دانش­‌بنیان در آیین­‌نامه­‌ی مالی و معاملاتی خود در هیات امنا، می­‌توانند شروع به تشكیل شركت­‌های دانش­‌بنیان نمایند.

هر شركت دانش­‌بنیان به پیشنهاد تعدادی از اعضا­ی هیات علمی و تصویب دانشگاه یا واحد پژوهشی تاسیس خواهد شد و یا توسط دانشگاه و واحد پژوهشی به اعضا­ی هیات علمی پیشنهاد می­‌شود.

روند دانش بنیان همانند بقیه شرکت ها می باشد. باید یک شرکت در اداره ثبت شرکتها به ثبت برسد .و یک سال از تاریخ ثبت آن بگذرد .

و پس از کسب مجوز های لازم ، یک درخواست مبنی بر تقاضای دانش بنیان شدن شرکت برای معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری باید فرستاد ، که پس از تایید شدن شرکت دانش بنیان محسوب می شود.

ثبت شرکت دانش بنیان
ثبت شرکت دانش بنیان
با ثبت شرکت بین المللی ، کسب و کارتان را جهانی کنید !
ثبت شرکت بین المللی مزایای زیادی دارد . از جمله افتتاح حساب بانکی بین المللی که به تبع آن می توان تحریم ها را دور زد و به موجب آن بازرگانان به نیاز های تجاری خود دستیابی پیدا می کنند.

همچنین افراد به موجب ثبت شرکت بین المللی می توانند اقامت در کشورهای دیگر را اخذ کنند . و می توان از معافیت مالیاتی کشور ها که برای افراد حقوقی قائل می شوند ، استفاده کنند.

نکته : در برخی از کشور ها به افراد حقیقی اجازه فعالیت تجاری نمی دهند. بنابراین باید فعالیت خود را در قالب شرکت حقوقی انجام دهند و یک شرکت ثبت کنند.

 

ثبت شرکت در آلمان:
کلیه افراد حقیقی یا حقوقی که تمایل به حضور در بازار بین المللی آلمان را دارند. می توانند بطور رسمی صاحب شرکت در آلمان گردند.

از ویژگی های بارز شرکت آلمانی این می باشد. که نیاز به سهامدار آلمانی نیست و متقاضی می تواند مالکیت تمام سهام شرکت را داشته باشد .

ثبت شرکت در آلمان
ثبت شرکت در آلمان
انواع شرکتهای قابل ثبت در آلمان برای خارجی ها:

۱- ثبت شرکت مستقل در آلمان

اشخاص حقیقی یا حقوقی، می توانند یک شرکت مستقل در آلمان ثبت نمایند.ثبت شرکت در آلمان به صورت مستقل، ملیت شرکت ثبت شده را صد در صد آلمانی، تعیین نموده و تمامی سهام، متعلق به سهامداران و مؤسسین شرکت می باشد.

مستقل، یکی از راههای اخذ اقامت آلمان و اخذ اقامت اتحادیه اروپا، برای مدیر عامل شرکت ثبت شده و سهامداران می باشد.

۲-ثبت شرکت در آلمان به عنوان شعبه ای مستقل از یک شرکت

ثبت شعبه ای از یک شرکت به صورت مستقل در آلمان، امکان پذیر است.به این معنی که یک شرکت ایرانی امکان ثبت شعبه ای در آلمان به صورت مستقل را دارد.شعبه ی شرکت ایرانی، تحت حاکمیت و اعمال مقررات، حکومت مرکزی آلمان قراردارد.

و شعبه شرکت مستقل ثبت شده در آلمان، لازم است دارای کارکنان و کادر اداری و مدیریتی مستقل باشد و تا حدودی اختیارات مندرج در اساسنامه به مدیران شرکت منتقل شده باشد.

این امتیاز فقط متعلق به شرکتهای تجاری است و شرکت های خدماتی، امکان ثبت شعبه در آلمان را ندارند.این شعب مستقل، نیاز به پرداخت مالیات در آلمان و معرفی مدیر شعبه شرکت در آلمان و همچنین ارائه نشانی کامل شرکت در آلمان را دارند.

۳-ثبت شعبه شرکت وابسته، به عنوان شعبه شرکت ایران

ثبت شعب به عنوان شعبه وابسته، در این حالت، تمامی قراردادها و امور مربوط شرکت که در آلمان توسط شرکت ثبت شده در آلمان انجام می شود، به عنوان شعبه مستقل نیست و تابع دفتر مرکزی شرکت، در ایران می باشد.

۴-ثبت شرکت در آلمان به عنوان دفتر نمایندگی شرکت

ثبت شرکت به عنوان دفتر نمایندگی در آلمان، این نوع دفاتر، از اختیارات محدودی برخوردارند و صرفا به منظور فعالیت تبلیغاتی یا هماهنگی امور شرکت در خارج از کشور، مورد استفاده قرار می گیرند.

مزایا ثبت شرکت در آلمان
دریافت اقامت دائم

تجارت آزاد با سراسر دنیا

افتتاح حساب بانکی تجاری در سراسر اروپا

استفاده از سوپسیتهای ویژه

مراحل ثبت شرکت در آلمان
وکالت نامه

عقد قرارداد

درخواست اقامت بلند مدت و تعین وقت سفارت

آماده سازی طرح اقتصادی تجاری توسط اقتصاددان های ما

دریافت تائیدیه از اداره بازرگانی

مراجعه به سفارت آلمان در کشور متقاضی

دریافت اقامت ویزای نوع D

انجام امور مربوط به GmbH

انجام امور مربوط به اداره بازرگانی و مالیات

ثبت شرکت در ایتالیا
آیا قصد ثبت شرکت در ایتالیا را دارید ؟

آیا برای انواع راه های ثبت شرکت در ایتالیا به توضیحاتی نیازمند هستید ؟

برای ثبت شرکت در ایتالیا دنبال راهی برای کسب اقامت هستید ؟

آیا مراحل ثبت شرکت ایتالیا را نمی دانید ؟

تفاوت انواع  شرکت در ایتالیا را می خواهید مقابسه نمایید ؟

امتیازات شرکت ایتالیا را می خواهید بررسی نمایید ؟

آیا ایرانیان نیز می توانند برای ثبت شرکت در ایتالیا اقدام نمایند ؟

ثبت شرکت با مسئولیت محدود ایتالیا چگونه انجام پذیر می باشد ؟

سرمایه گذاری در ایتالیا چه تفاوتی با ثبت شرکت ایتالیا دارد ؟

آیا سرمایه گذاری در ایتالیا دارای شرایط خاصی می باشد ؟

سرمایه گذاری در ایتالیا به چه صورت می باشد ؟

ثبت شرکت در ایتالیا
ثبت شرکت در ایتالیا
ایتالیا از جمله کشورهایی است که از امر سرمایه گذاری و راه اندازی کسب و کار در کشور استقبال می کند. بدین ترتیب می توان با ثبت شرکت در ایتالیا و راه انداختن کسب و کار در ایتالیا به این کشور مهاجرت نمود.

هم چنین تحصیل در ایتالیا و در دانشگاه های بزرگ ایتالیا از دیگر راه های مهاجرت به ایتالیا است.

با توجه به این که هزینه تصحیل در ایتالیا بسیار پایین و مقرون به صرفه است . و در عین حال امکان برخوداری از بورس و کمک هزینه های تحصیلی مختلف در ایتالیا وجود دارد.

بدین ترتیب سالانه افراد بسیاری از دیگر نقاط دنیا با اخذ پذیرش از دانشگاه های ایتالیا و برای ادامه تحصیل در ایتالیا راهی ایتالیا می شوند.
با توجه به اینکه ایتالیا به خصوص در سال های اخیر با بحران بیکاری و رکود داخلی مواجه است، بدین ترتیب اگرچه پیدا کردن کار در ایتالیا با دشواری مواجه است.

اما این کشور در راستای رونق اقتصاد داخلی خود از ورود سرمایه به داخل کشور و در نتیجه ورود سرمایه گذران و کارآفرینان به ایتالیا استقبال می کند.
در ایتالیا به صورت الکترونیکی و یا با مرجعه حضوری به ثبت ایتالیا و با ارئه اسناد لازم امکان پذیر است.

این اسناد شامل: درخواست فرم ثبت، شرکت نامه، اساسنامه شرکت، فهرست نام و آدرس اعضای شرکت وسهامداران آن، میزان مالیات بر ارزش افزوده، میزان مالیات و بیمه های لازم می باشد.

برای ثبت الکترونیکی به جز مدارک مزبور درخواست الکترونیکی نیز لازم است.
ثبت شرکت در ایتالیا امکان کار و سرمایه گذاری و اقامت در ایتالیا را فراهم می کند. هم چنین با ثبت شرکت در ایتالیا، افراد می توانند در دیگر کشورهای اروپایی زندگی و تحصیل کنند.

و از مزایای یک شهروند اروپایی هم چون افتتاح حساب بانکی، خرید وام بانکی، تسهیلات دانشگاهی و درمانی برخودار شوند.

هم چنین به راحتی برای دریافت ویزای آمریکا و کاناداو استرالیا و یا انگلیس درخواست دهند. با ثبت شرکت در ایتالیا پس از سه سال اقامت موقت می توان اقامت دائم ایتالیا را به دست آورد.

انواع شرکت در ایتالیا شرکت دارای تعهدات محدود( SrL) شرکت سهامی(SpA) شعبه

شرکت دارای تعهدات محدود؛ پرطرفدارترین نوع کسب و کارهای کوچک در ایتالیا است . و حداقل سرمایه مشارکتی آن ۱۰ هزار یورو می باشد.  در این نوع شرکت حداقل تعداد سرپرستان ۲ نفر است و محدودیت برای سهامدارن خارجی وجود ندارد.

در شرکت سهامی، حداقل سرمایه مشارکتی ۱۲۰ هزار یورو می باشد و این نوع شرکت شکل اصلی شرکت های متوسط و بزرک در ایتالیا است. حداقل تعداد سرپرست در آن یک نفر است و محدودیت برای سهامدران خارجی وجود ندارد.

در ایجاد شعبه در ایتالیا شرکت والد خارجی مسئول تمام تعهدات شعبه ایتالیایی آن است

 

مدارک مورد نیاز:
۱-تکمیل دو نسخه شرکتنامه شرکت با مسئولیت محدود (تهیه از واحد حسابداری)

۲- تکمیل دو نسخه تقاضانامه شرکت با مسئولیت محدود (تهیه از واحد حسابداری)

۳-تکمیل دو نسخه اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود

۴-کپی شناسنامه برابر اصل شده تمامی اعضای هیات مدیره و شرکاء (در دفا‌تر اسناد رسمی)

۵-کپی کارت ملی برابر اصل شده تمامی اعضای هیئت مدیره و شرکاء (در دفا‌تر اسناد رسمی)

۶- در صورتیکه اعضاء هیئت مدیره یا سهامداران اشخاص حقوقی باشند، ارائه کپی آخرین رومه رسمی شخص حقوقی و نامه معرفی نماینده (در سربرگ شرکت) و کپی شناسنامه و کپی کارت ملی برابر اصل شده نماینده شخص حقوقی.

۷-در صورت داشتن سهامدار خارجی برای شخص حقیقی ارائه کپی برابر اصل پاسپورت و برای اشخاص حقوقی ارائه گواهی ثبت شرکت نزد مرجع ثبت شده حاوی آخرین وضعیت شرکت و همچنین ارائه اصل و ترجمه وکالتنامه و اختیارنامه وکیل سهامدارخارجی (اعم از حقیقی و حقوقی)

۸- ارائه گواهی عدم سوء پیشینه کیفری کلیه اعضای هیات مدیره، مدیرعامل و بازرسان شرکت از طرف متقاضی ثبت شرکت. (مراکز پلیس +۱۰)

۹-ارائه اقرارنامه کلیه اعضا هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت در متن صورتجلسه مبنی بر اینکه مشمول ممنوعیت‌های مندرج در اصل ۱۴۱ قانون اساسی نبوده و هیچگونه ممنوعیت قانونی موضوع مواد ۱۱۱ و ۱۲۶ قانون تجارت برای آن‌ها جهت عضویت در هیات مدیره و مدیرعاملی وجود ندارد. نمونه متن اقرار نامه در زیر همین بند آورده شده است:
نمونه اقرار نامه: کلیه اعضا هیئت مدیره و مدیر عامل اقرار نمودند مشمول ممنوعیت مندرج در اصل ۱۴۱ قانون اساسی و مواد ۱۱۱ و ۱۲۶ لایحه اصلاحی قانون تجارت نمی‌باشند .

۱۰- ارائه اصل وکالتنامه یا کپی برابر اصل وکالتنامه.

۱۱- ارائه اصل قیم نامه یا کپی برابر اصل قیم نامه.

۱۲- تکمیل فرم تعیین نام و پرداخت فیش ۴۰،۰۰۰ ریال بعنوان هزینه تعیین نام.

 
هر گاه دو یا چند نفر بخواهند یک فعالیت تجاری را شروع کنند که ضمانت بیشتری داشته باشد و یکی یا چند تن از شرکا کلیه مسئولیت ها و تعهدات شرکت را تضمین کند. شرکت خود را به صورت تضامنی ثبت می کنند.

اصولا افراد به دلیل مسئولیت زیاد تمایل به ثبت شرکت تضامنی ندارند مگر اینکه به خاطر نوع فعالیتشان نهاد مربوطه آنها را مم به ثبت شرکت تضامنی کند. مانند شرکت تضامنی صرافی که برای اخذ مجوز از بانک مرکزی مم به ثبت چنین شرکتی می باشند.

در نام شرکت تضامنی باید عبارت شرکت تضامنی” و حداقل نام یکی از شرکا قید شود.

حداقل میزان سرمایه برای ثبت شرکت تضامنی یک میلیون ریال است.

مراحل ثبت شرکت تضامنی
برای تشکیل این شرکت دو کار اصلی تنظیم شرکت‌نامه و ثبت آن در اداره ثبت شرکت‌ها لازم است. اما خوب است بدانید که در کنار این دو مرحله مهم، باید به موضوع‌های دیگری هم هنگام ثبت شرکت تضامنی توجه داشته باشید.

برای تشکیل شرکت تضامنی باید حداقل دو نفر پیشقدم شوند. شرکای این شرکت لازم است عاقل، بالغ و رشید باشند؛ اما تاجر بودن آنان لازم نیست. علاوه بر اشخاص حقیقی که من و شما هستیم، اشخاص حقوقی مثل شرکت‌های دیگر هم می‌توانند به عنوان شریک یک شرکت تضامنی وارد میدان شوند.

مراحل:
 
– انعقاد قرارداد

– تهیه مدارک لازم

– امضاء اساسنامه و فرم های مورد نیاز

– طی نمودن مراحل اداری در اداره ثبت شرکت ها توسط وکلای ثبت شرکت  (حداکثر زمان مورد نیاز ۳۰ روز)

نکته : تعیین نام شرکت سریعتر خواهد بود

– آماده سازی مدارک و تحویل به مشتری

 
شرکت سهامی عام یکی از انواع شرکت‌های سهامی است که قسمتی از سرمایۀ آن از طریق فروش سهام به غیرمؤسسان (مردم) تأمین شود. سهام شرکت سهامی عام در بورس اوراق بهادار داد و ستد می شود
سازمان‌های بورس در جهان معمولاً شرکت‌هایی را می‌پذیرند که دارای سرمایه و اعتبار بسیار قوی باشند. مؤسسان این گونه شرکت‌ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش  سهامبه عموم مردم تأمین می‌کنند. در این نوع شرکت‌ها، صاحبان سهام می‌توانند سهام خود را در بورس فروخته و در واقع مالکیت خود را به دیگران منتقل کنند.

 تعداد شرکا در شرکت سهامی عام زیادتر از سایر انواع شرکت‌های سهامی است؛ این امر می‌تواند منجر به جمع‌ شدن سرمایه های کوچک و ایجاد یک سرمایه بزرگ بشود که انجام فعالیت‌های اقتصادی سنگین را میسر می‌سازد. در این نوع شرکتها نقل و انتقال سهام اسان است و محدود به رضایت دیگر سهامداران نیست.

 برای انجام پروژه های بزرگ عمرانی صنعتی كشاورزی وجود شركتهای بزرگ لازم و ضروری است در اینگونه شركتها سرمایه های اندك در قالب سهام به عمومی مردم واگذار می شود موسسین یا مدیران با اداره شركت سرمایه حاصله را در جریان گردش صحیح اقتصادی قرار می دهند و در اثر این عمل دو منفعت حاصل می گردد در مرحله اول سودی از سرمایه گذاری یا انجام فعالیت های عمرانی نصیب سهامدار می شود و در مرحله دوم رونق و آبادانی را برای كشور به ارمغان می آورد.

 شركت سهامی عام نوع بخصوص و منحصر بفرد شركت های بزرگ می باشد که یکی دیگر از خدمات ثبت شرکت موسسه ثبت  می باشد. شرکت های سهامی عام اجازه فروش سهام به عموم مردم را دارد و مردم می توانند در هنگام اعلام پذیره نویسی به شعب بانك اعلام شده مراجعه و ورقه تعهد سهم را امضا و وجوه معینه را به حساب شركت واریز نمایند.

ثبت شرکت سهامی عام در ۸ گام!
بر اساس تجربیات ثبت  در زمینه ثبت شرکتها مزایای شرکت سهامی عام برخی را وادار می‌کند کسب‌و‌کار خود را در این قالب گسترش دهند. سهولت نقل‌و‌انتقال سهام، تجمع سرمایه‌های کوچک برای تشکیل شرکت، محدودیت مسئولیت سهامداران در شرکت‌های سهامی، جذب سرمایه از طریق انتشار اوراق سهام، استمرار و موجودیت شرکت‌های سهامی و تعیین هیأت‌مدیره در شرکت‌های سهامی شماری از امتیازهایی است که برای تشکیل شرکت سهامی عام وجود دارد.

مراحل ثبت شرکت سهامی عام
گام اول:     تأسیس شرکت
گام دوم:     اظهارنامه تأسیس شرکت
گام سوم:   تهیه طرح اعلامیه پذیره نویسی
گام چهارم:  امضای ورقه تعهد سهم
گام پنجم:    تشکیل سرمایه
گام ششم:  تخصیص سهام
گام هفتم:   ایجاد شرکت
قدم آخر:     ثبت شرکت پس از تشکیل


 
سهم روشنایی از کل مصرف الکتریسیته خصوصاً در زمان اوج مصرف چشمگیر است به عنوان مثال درایران حدود ۳۰ درصد از کل انرژی مصرفی و حدود ۴۵ تا ۵۰ درصد از مصرف، صرف تأمین روشنایی می شود. در دودهه اخیر پس ازظهورلامپ های کم مصرف تعدادی زیادی از دولت ها وشرکت های تأمین کننده انرژی، با مشاهده فاصله قابل ملاحظه هزینه احداث تأسیسات تولید و شبکه های برق رسانی وهزینه نسبتاً کم جایگزینی لامپ های رشته ای با کم مصرف، ۵۰ تا ۹۶ درصد از بهای لامپ ها را به صورت یارانه پرداخت نموده اند. با جایگزینی لامپ های مذکورمی توان با هزینه احداث و تولید یک کیلو وات حدود26 کیلو وات ازظرفیت تولید و۱۶ کیلو وات از ظرفیت شبکه توزیع برق صرفه جویی کرد.

• مزیت های لامپ های کم مصرف :
1. نسبت به لامپ های رشته ای :
_ مصرف انرژی آن ۲۰% لامپ رشته ای است.
_ طول عمر لامپ رشته ای حدود ۹۰۰ ساعت و لامپ کم مصرف ۸۰۰۰ ساعت می باشد.
_ درمقابل تغییر فرکانس ولتاژ حساس نیست.
_ افت بهره نورکم است.
_ گرم نمی شود و درمقابل سرما و باران مقاوم است.
_ با ولتاژDC هم کار می کند.
۲. نسبت به لامپ های مهتابی معمولی :
_ضریب قدرت کم مصرف ۹۶% و مهتابی 5/0است. ( این ضریب هرچه به یک نزدیک تر باشد نشانه مرغوبیت کالا است.)
_ عمر آن دو برابر است.
_ نیاز به اتصالات و حجم زیادی ندارد.
• مصرف انرژی:
میزان مصرف انرژی درلامپ های کم مصرف تقریباً ۱۸درصد لامپ های رشته ای است.
• طول عمر:
طول عمرلامپ کم مصرف ۸ برابریک لامپ رشته ای است.
• راه اندازی و جایگزینی آسان :
لامپ کم مصرف را می توان به راحتی به جای لامپ های رشته ای نصب کرد.
• حرارت :
حرارت ایجاد شده دراطراف لامپ کم مصرف بسیار کمترازحرارت ایجاد شده دراطراف لامپ های رشته ای می باشد که خود می تواند باعث کاهش میزان سرمایش مورد نیازدرساختمان ها گردد.
• منابع لامپ های کم مصرف :
لامپ های کم مصرف برای مصرف هردو ولتاژ ورودی AC وDC ساخته می شوند. لامپ های کم مصرف DC معمولاً درسایر وسایل نقلیه تفریحی به کار می روند‌. دربرخی از کشورها خانواده ها ازلامپ هایDC با استفاده ازباطری خودرو و یا باطری خورشیدی به جای فانوس های نفتی استفاده می کنند.
لامپ های کم مصرف همچنین می توانند از انرژی باطری های خورشیدی که بر روی لامپ های خیابان نصب شده اند و برای روشنایی آنها استفاده می شوند روشن شوند.»
• بهره اقتصادی لامپ کم مصرف :
قیمت لامپ های کم مصرف دربازار به مراتب بالاتر ازلامپ های رشته ای ۱۰۰ وات می باشد. درعوض مزایای اشاره شده باعث تشویق تولید کنندگان و مصرف کنندگان برق به تولید واستفاده ازاین لامپ ها گردیده است.
• ثبت شرکت تولید لامپ کم مصرف :
علاقه مندان به فعالیت دراین زمینه می توانند با ثبت شرکت تولید لامپ کم مصرف در راستای ترویج لامپ کم مصرف درعرصه صنایع روشنایی و ارتقای کیفیت و نوآوری گام برداشته و ازتولید کالای داخلی حمایت نمایند. برای ثبت شرکت تولید لامپ کم مصرف می توانید پس از دریافت مجوز از وزارت مربوطه، جهت ثبت ازدو قالب سهامی خاص و یا با مسئولیت محدود استفاده نمایید.
• شرایط ثبت شرکت تولید لامپ کم مصرف سهامی خاص :

حداقل سرمایه اولیه، یک میلیون ریال
حداقل تعداد سهامداران در شرکت سهامی خاص ۳ نفر باشد + 2 نفر بازرس که بازرسین نباید از اعضاء باشند.
حداقل ۳۵درصد سرمایه نقداً پرداخت شود.
• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت تولید لامپ کم مصرف سهامی خاص :

تکمیل فرم تعیین نام.
دوبرگ اظهارنامه شرکت سهامی خاص وامضاء زیر تمام اظهارنامه آن توسط کلیه سهامداران.
دونسخه اساسنامه شرکت سهامی خاص وامضاء زیر تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران.
تصویر شناسنامه و کارت ملی بازرسین.
پرداخت مبلغ تعیین شده به نام سازمان ثبت اسناد و املاک کشور.
فتوکپی شناسنامه و کارت ملی برابراصل شده کلیه سهامداران.
تأییدیه هیأت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار مبنی برغیردولتی بودن آن.
دوبرگ صورتجلسه مجمع عمومی مؤسسین که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
دوجلد صورتجلسه هیأت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد.
معرفی نامه نمایندگان در صورتی که سهامداران و اعضاء هیأت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی، آگهی تأسیس با آخرین تغییرات آن.
گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تأسیس در آنجا افتتاح شده است.
اخذ مجوز درصورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره ثبت شرکت ها.
• شرایط ثبت شرکت تولید لامپ کم مصرف با مسئولیت محدود :

حداقل سرمایه برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود صد هزار تومان است.
تعداد شرکاء حداقل ۲نفر میباشد.
در شرکت با مسئولیت محدود باید کل سرمایه تحویل مدیرعامل شرکت شده و مدیرعامل اقرار به دریافت نماید.
• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت تولید لامپ کم مصرف با مسئولیت محدود :

تصویر شناسنامه و کارت ملی برابر اصل شده کلیه سهامداران و در صورتی که مدیرعامل خارج از اعضاء هیأت مدیره باشد.
دو نسخه شرکتنامه شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل و امضاء ذیل شرکتنامه توسط کلیه سهامداران.
فتوکپی شناسنامه و کارت ملی بازرسین.
پرداخت مبلغ تعین شده به نام سازمان ثبت اسناد و املاک کشور جهت تعیین نام.
دوجلد اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود وامضاء ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران.
دو برگ تقاضانامه شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضاء ذیل شرکتنامه توسط شرکاء.
دوبرگ صورتجلسه مجمع عمومی مؤسسین وهیأت مدیره که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
تکمیل فرم تعیین نام.
تأییدیه هیأت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار، مبنی برغیر دولتی بودن آن.
دو نسخه صورتجلسه هیأت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد.
اخذ مجوز درصورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره ثبت شرکت ها.


 
وفق ماده 571 قانون مدنی، " شرکت عبارتست از اجتماع حقوق مالکین متعدد در شی واحد به نحو اشاعه " . در قانون ما تعریفی از شرکت تجاری وجود ندارد اما می توان در تعریف شرکت تجاری چنین گفت : " شرکت تجاری قراردادی است که به موجب آن یک یا چند نفر توافق می کنند، سرمایه مستقلی را که از جمع آورده های آن ها تشکیل می گردد اختصاص دهند و در منافع و زیان های احتمالی حاصل از به کارگیری سرمایه، شریک شوند ". هم چنین به موجب بند 4 ماده 1 قانون اجرای ت های کلی نظام ، " شرکت شخص حقوقی است که با رعایت قانون تجارت یا قانون خاص حسب مورد تشکیل شده باشد ".
مثلاَ جعفر و اکبر و داوود هر کدام مبلغ صد تومان تعهد می کنند تا شرکت تولید مواد لبنی را تشکیل دهند و به نسبت سرمایه ای که وارد شرکت نموده اند، در سود و ضرر شرکت شریک شوند.

طبقه بندی شرکت های تجاری در هر کشور تابع نظام حقوقی همان کشور است و لذا نمی توان طبقه بندی واحد بین المللی برای شرکت های تجاری متصور شد و حتی فراتر از آن ، هر نوع شرکت ممکن است مفهوم و جایگاه خود در هر کشور را داشته باشد. به عبارتی، شرکت سهامی در ایران دارای همان تعریف از شرکت های سهامی در کشورهای دیگر نیست. شرکت با مسئولیت محدود نیز اینچنین است.
قانون تجارت ایران در ماده 20، شرکت های تجاری را بر 7 قسم و به شرح ذیل احصاء نموده است :
1. شرکت سهامی
2. شرکت با مسئولیت محدود
3. شرکت تضامنی
4. شرکت مختلط غیر سهامی
5. شرکت مختلط سهامی
6. شرکت نسبی
7. شرکت تعاونی تولید و مصرف

شرکت های شخص محور و سرمایه ای
در یک دسته بندی، شرکت ها به سرمایه ای و اشخاص یا شخص محور تقسیم می شوند. در شرکت های سرمایه، مسئولیت شرکا محدود به سرمایه ای است که به شرکت آورده اند، مانند شرکت سهامی و با مسئولیت محدود . برای مثال اگر میزان آورده شریک 100 هزار تومان باشد، مسئولیت او محدود به مبلغ 100 هزار تومان است و پس از انحلال شرکت، حق مراجعه به اموال شرکای این شرکت ها وجود ندارد، مگر در موارد استثنایی مانند ماده 143 لایحه : " در صورتی که شرکت ، ورشکسته شود یا پس از انحلال معلوم شود که دارایی شرکت برای تادیه دیون آن کافی نیست ، دادگاه صلاحیت دار می تواند به تقاضای هر ذینفع هر یک از مدیران و یا مدیرعاملی را که ورشکستگی شرکت یا کافی نبودن دارایی شرکت به نحوی از انحاء معلول تخلفات او بوده است منفرداَ یا متضامناَ به تادیه آن قسمت از دیونی که پرداخت آن از دارایی شرکت ممکن نیست محکوم نماید ".
اما در شرکت های شخص محور مانند تضامنی و نسبی ، میزان مسئولیت شرکا نامحدود است یعنی پس از انحلال شرکت، اگر دارایی شرکت کفایت دیون را ندهد، طلبکاران می توانند به اموال شخصی شرکا مراجعه کنند.
تفاوت مهم دیگر در رابطه با شرکت های شخص محور و سرمایه ای، شیوه نقل و انتقال سرمایه می باشد. مثلاَ سهامدار شرکت سهامی عام به راحتی و بدون هیچ محدودیتی می تواند سرمایه خود را انتقال دهد، اما در شرکت تضامنی انتقال سهم الشرکه باید با اتفاق آرا یعنی رضایت تمام شرکا باشد.
بنابراین، می توان گفت شرکت ها به دو دسته تقسیم می شوند :

سرمایه و شخص محور


 
علامت تجاری عبارت است از اسم ، اصطلاح ، نشانه ، طرح یا ترکیبی از آن ها که به منظور شناساندن کالاها و خدمات یک فروشنده یا گروهی از آن ها از محصولات رقبا به کار می رود.

ماده اول قانون ثبت علائم و اختراعات در مورد علامت تجاری چنین مقرر می دارد :
" علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش، تصویر ، رقم ، حرف ، مهر ، لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی تجاری یا فلاحتی، اختیار می شود. ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص و امتیاز محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعت یا تجار یا محصول یک شهر یا یک ناحیه از مملکت، اختیار شود ".
هر شخص اعم از حقیقی یا حقوقی (شرکت یا فرد) مدارکی دال بر تولید- توزیع- بسته بندی- خرید و فروش و یا واردات و صادرات کالا) و یا مدارکی جهت فعالیت در زمینه خدماتی خاص داشته باشد می تواند در همان زمینه تقاضای ثبت نام و لوگوی خود را بدهد.
مرجع ثبت علائم تجاری و اختراعات، " اداره کل مالکیت صنعتی " است . ثبت کلیه علائم مزبور و اختراعات فقط در همین اداره به عمل می آید.

مزایای ثبت علامت تجاری
– ثبت قانونی یک نام تجاری ، برای آن حمایت قانونی فراهم می کند و باعث حفاظت  از آن در برابر سوء استفاده کنندگان و متقلبان و تقلید کنندگان از برند می شود.
– ثبت برند، تضمین می کند که مشتریان می توانند محصولات را از یکدیگر تشخیص دهند.
– حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده باشد.به این معنی که اشخاصی که علامت خود را به ثبت نرسانند نمی توانند از استفاده اشخاص دیگر از آن علامت جلوگیری کنند.
– برای محصولات و شرکت و خدمات شما ایجاد شهرت و وجه می کند.
– شرکت ها را قادر می سارد محصولاتشان را از یکدیگر متمایز سازند.
– شرکت ها را تشویق می کند در حفظ یا بهبود کیفیت محصولات سرمایه گذاری کنند.
– ثبت برند می تواند برای سهامداران نیز ایجاد ارزش افزوده ی سهام کند و باعث افزایش درآمد شرکت شود.
– علامت تجاری ثبت شده ، قابل نقل و انتقال است . لذا، می توان آن را انتقال داد.
– می توان تفویض اجازه ی استفاده از یک علامت تجاری ثبت شده را به شرکت های ثالث داد که می تواند منبع درآمد بیشتری برای شرکت یا شخص به وجود آورد و یا اساس انعقاد یک موافقت نامه ی اعطای نمایندگی فروش باشد.
– ممکن است دارایی ارزشمند کسب و کار باشند.
– جزء ضروری موافقت نامه های اعطای نمایندگی است .
– اجازه استفاده از آن ها به اشخاص ثالث داده می شود و منبع مستقیم درآمد از محل حق امتیازها می باشند.
– ابزار بازاریابی و اساس ایجاد وجهه و شهرت شرکت ها هستند.
– ممکن است برای دریافت وام مفید باشند.

شرایط ثبت علامت تجاری
علایم تجاری باید واجد شرایط ذیل باشند :
الف) موجب گمراه کردن مشتریان نگردد.
ب) باید وجه تمایز داشته و ابتکاری باشد.
طبق ماده 9 قانون ثبت علائم و اختراعات:" در موارد ذیل متصدی شعبه مذکور در ماده 6 تقاضای ثبت را رد خواهد کرد:
1) در صورتی که علامت مخالف مقررات قانون باشد.
2) در صورتی که علامت قبلاَ به اسم دیگری ثبت شده و یا شباهت علامت با علامت دیگری که ثبت شده است به اندازه ای باشد که مصرف کنندگان عادی یعنی اشخاصی را که اطلاعات مخصوصی ندارند به اشتباه بیندازد"

مدارک مورد نیاز جهت ثبت علامت تجاری
1- اظهارنامه ثبت برند در 3 نسخه
2- نسخه اصلی یا رونوشت گواهی شده وکالتنامه ، در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید.
3- ارائه ده نمونه از علامت به صورت گرافیکی که با علامت الصاق شده روی اظهارنامه یکسان بوده و ابعاد آن حداکثر 10 در 10 سانتی متر باشد.اگر ارائه علامت به صورت گرافیکی نباشد ده نمونه از کپی یا تصویر علامت حداکثر در همین ابعاد و به نحوی که مرجع ثبت مناسب تشخیص دهد،ارائه خواهد شد.
درخواست کننده باید بر روی هر اظهارنامه یک نمونه از علامت را الصاق و آن را امضاء نماید . نمونه سوم در موقع ثبت بر روی صفحه مربوطه در دفتر ثبت و نمونه چهارم بر روی تصدیق ثبت الصاق می شود. علاماتی که برجسته یا گود در روی شیی ء نشان داده می شود بر روی کاغذ نفش خواهد شد. ابعاد نمونه نباید از ده سانتیمتر از هر طرف کند. 
بر روی هر نمونه الصاق شده به طریق بالا مهر شعبه ثبت شرکت ها و علایم تجاری و اختراعات زده می شود به طریقی که یک قسمت از مهر بر روی نمونه و قسمت دیگر بررو.ی صفحه قرار گیرد.
چنانچه مرجع ثبت نمونه علامت ارائه شده را مناسب تشخیص ندهد، تسلیم نمونه مناسب را درخواست می نماید.در هر حال،علامت باید به همان نحو که درخواست و ثبت می شود استعمال گردد.
4- در صورت سه بعدی بودن علامت،ارائه علامت به صورت نمونه های گرافیکی یا تصویر دو بعدی روی برگه به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد که همان علامت سه بعدی را تشکیل دهند،اامی است.
5- مدارک مربوط به حق تقدم که باید همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم شود.
6- ارائه مدارک دال بر فعالیت در حوزه ذی ربط بنا به تشخیص مرجع ثبت.
7- نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و ارائه گواهی مقام صلاحیتدار،اتحادیه یا دستگاه مرتبط، در صورتی که ثبت علامت جمعی مورد درخواست باشد.
8- مدارک مثبت هویت متقاضی
9- رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی
10- مدارک نمایندگی قانونی،در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید.
لازم به ذکر است ، چنانچه برند لاتین باشد یا ریشه عربی داشته باشد باید کارت بازرگانی داشته باشید.

مندرجات اظهارنامه ثبت علامت تجاری
اظهارنامه ثبت علامت تجاری، باید به زبان فارسی در سه نسخه تنظیم شده و دارای تاریخ و امضاء متقاضی بوده و حاوی نکات ذیل باشد :
– اسم و اقامتگاه و تابعیت صاحب علامت و مرکز اصلی موسسه او و اسم و اقامتگاه وکیل او در تهران در صورتی که اظهارنامه توسط وکیل داده شده باشد .
– رشته تجارت یا نوع صنعت صاحب علامت
– تاریخ ثبت و محل و شماره ثبت علامت در کشور مبدا ، در صورتی که آن علامت در خارج ایران به ثبت رسیده باشد.
– اقامتگاهی که صاحب علامت در تهران انتخاب می نماید.
– اسم و اقامتگاه شخص یا اشخاصی که در تهران صلاحیت دریافت ابلاغ ها و اخطارها را دارند.
– شرح نوع کالا یا محصولاتی که علامت برای تشخیص آن به کار می رود ، با تعیین طبقات درخواست شده .
– شرح و توصیف علامت درخواست شده و طرز مخصوص استعمال آن، اگر مورد داشته باشد.
– تعیین ضمائم .

مواردی که داشتن و ثبت علامت تجاری اامی است
موسسات تجاری جز در مواردی که دولت آن را اامی کند، اجباری به ثبت علامت تجاری ندارند. ولی حق استعمال انحصاری علامت برای آن ها مشروط و منوط به ثبت آن علامت است به این معنی که اشخاصی که علامت خود را به ثبت نرسانند نمی توانند از استفاده اشخاص دیگر از آن علامت جلوگیری کنند.
به موجب مصوبه ی سوم اردیبهشت 1328 هیاًت وزیران،ثبت علائم برای هر یک از این موارد اجباری است:
الف) داروهای اختصاصی مورد استفاده ی طبی
ب) مواد غذایی که در لفاف و ظروف مخصوص عرضه می شوند
ج)  آب های گازدار
ه) لوازم آرایش که برای استعمال مستقیم بر روی پوست انسان به کار می رود.
لذا به موجب این ماده، تمام اجناس دارویی و طبی و مواد غذایی مذکور در آن آیین نامه،اعم از آن که در داخل ایران ساخته و یا در خارج ساخته و وارد کشور شود و در بازار تحت اسم مشخصی که بر روی برچسب آن زده می شود به معرض فروش قرار گیرد باید دارای علامت صنعتی یا تجارتی ثبت شده بوده و در روی برچسب نکات زیر تصریح شود:
الف- اسم تجارتی و نشانی سازنده ی جنس با قید کشور مبدا
ب- شماره ثبت علامت در ایران
مجازات ها :
به موجب قانون مجازات اسلامی، اشخاص ذیل به حبس تا شش ماه محکوم خواهند شد :
1- کسانی که علامت تجاری اجباری را در روی محصولی که اجباراَ باید دارای آن علامت باشد، استعمال نکنند.
2- کسانی که عالماَ محصولی را به معرض فروش گذاشته یا بفروشند، که دارای علامتی نباشد که برای آن محصول اجباری است.

علائمی که ثبت آن ها مجاز نمی باشد
ماده 5 قانون ثبت علائم و اختراعات، اختیار نمودن برخی علائم به عنوان علامت تجاری و یا قراردادن آن را به عنوان یکی از اجزاء علامت تجاری ، منع می کند که موضوع برخی از آن ها در حال حاضر منتفی است و بقیه عبارتند از :
– پرچم مملکتی و هر پرچم دیگری که دولت ایران استعمال آن را به عنوان علامت تجاری منع کند. نشان ها و انگ ها( = علامات ) دولتی . ( وزارت امور خارجه، نمونه هایی از پرچم کشورهای مختلف را به اداره ثبت علائم و اختراعات می فرستد تا از ثبت علائمی که مانند آن ها باشد خودداری شود ).
– کلمات یا عباراتی که تصور انتساب به مقامات رسمی ایران را موجب شود.
– علامت موسسات رسمی، مانند هلال احمر و نظایر آن .
– علائمی که مخل انتظامات عمومی یا منافی عفت باشد.

هزینه ثبت علامت تجاری
علامت تجاری به دو نوع حقیقی و حقوقی به ثبت می رسد. هزینه ی واریزی بر حسب حقیقی یا حقوقی بودن متقاضی ثبت علائم تجاری متفاوت می باشد.

ردیف
اقلام هزینه

شخص حقیقی

شخص حقوقی

1

حق ثبت اظهارنامه به ازاء یك طبقه
هر طبقه اضافی

200.000
20.000

400.000
40.000

2

حق ثبت علامت به ازاء یك طبقه
حق ثبت هر طبقه اضافی

1.200.000
100.000

2.400.000
200.000

3

حق ثبت تمدیددوره‌های ده ساله

معادل حق ثبت علامت

4

جریمه تأخیر در تمدید ثبت

معادل نصف حق ثبت علامت

5

هزینه استعلام برای انتقال، اجازه بهره‌برداری یا اعراض

50.000

100.000

6

حق ثبت انتقال قراردادی و قهری به ازاء هر طبقه (با هر تعداد كالا و خدمات)
حق ثبت انتقال برای هر طبقه اضافی

100.000
50.000

200.000
100.000

7

حق ثبت مجوز بهره‌برداری یا فسخ وخاتمه آن به ازاء یك طبقه (با هر تعداد كالا و خدمات)
حق ثبت اجازه بهره‌برداری یا فسخ و خاتمه آن به ازای هر طبقه اضافی

100.000
50.000

200.000
100.000

8

هزینه هربار اصلاح اظهارنامه و ضمائم آن

50.000

100.000

9

حق ثبت انتقال اظهارنامه یا اجازه بهر‌ه‌برداری از آن

50.000

100.000

10

حق ثبت تغییرات (غیر از انتقال مالكیت و اجازه بهره‌برداری)

50.000

100.000

11

هزینه صدورگواهی المثنی

100.000

200.000

12

هزینه رونوشت مصدق

5000

10.000

13

هزینه اخذ تأییدیه تسلیم اظهارنامه یا صدورگواهی‌نامه

15.000

30.000

14

هزینه رسیدگی به اعتراض به رد ثبت

500.000

750.000

15

هزینه رسیدگی به اعتراض به تقاضای ثبت

1.500.000

3.000.000

16

ودیعه تسلیم دادخواست ابطال به دادگاه

3.000.000

4.500.000

17

هزینه بررسی اظهارنامه ثبت بین‌المللی به عنوان اداره

مبدأ

200.000

400.000

توضیح : علاوه بر هزینه های واریزی ،هر علامت تجاری چاپ دو آگهی در رومه ی رسمی کشور را نیز دارد که با توجه به تعداد خطوط و ابعاد علامت تجاری و سیاه سفید یا رنگی بودن آن هزینه خواهد داشت که معمولاَ هزینه ی هر رومه ی رسمی بالای یکصد هزار تومان می باشد.
– در مورد متقاضیان خارجی که در اجرای مقررات کنوانسیون پاریس،تقاضاهای خود را مستقیماَ تسلیم مرجع ثبت (اداره ثبت علائم اداره کل مالکیت صنعتی) می نمایند، می بایست معادل ارزی مبلغ ریالی تعیین شده در جدول هزینه ها را مطابق نرخ رسمی بپردازند.

طبقه بندی علائم صنعتی و تجاری
طبقه ١ – مواد شیمیائی مورد استفاده در صنایع ، علوم عكاسی و همچنین كشاورزی ، باغبانی و جنگلبانی ؛ رزین های مصنوعی پردازش نشده ، پلاستیكهای پردازش نشده ؛ كودهای گیاهی ؛ تركیبات اطفاء حریق ؛ مواد آبكاری و جوشكاری فات؛ مواد شیمیائی برای نگهداری مواد غذائی ؛ مواد دباغی ؛  چسب های صنعتی .

طبقه ٢- رنگ روغن ؛ جلا ؛ لاك ؛ مواد ضد زنگ زدگی و جلوگیری كننده از فاسد شدن چوب ؛ مواد رنگی؛ مواد تثبیت رنگ ؛ رزین یا صمغ های خام طبیعی ؛ فات به صورت پودر یا ورق برای نقاشان ساختمان ؛ چاپگرها و هنرمندان.

طبقه ٣- تركیبات سفید كننده و سایر مواد مخصوص شستشوی لباس ؛ مواد مخصوص تمیزكردن، براق كردن، لكه گیری و سائیدن ؛ صابون ، عطریات ، روغن های اسانس ، مواد آرایشی ؛ لوسیونهای مو ؛ گرد و خمیردندان .

طبقه٤- روغن ها و گریس های صنعتی؛ روان كننده ها ؛ تركیبات گردگیری ، مرطوب كردن و جذب رطوبت ؛ انواع سوخت ( شامل سوخت موتور) و موادروشنائی، انواع شمع و فتیله چراغ.

طبقه ٥- مواد داروئی و بیطاری ؛ مواد بهداشتی برای مصارف پزشكی ؛  مواد رژیمی برای مصارف پزشكی ، غذای كودكان  ؛ انواع گچ شكسته بندی ، لوازم زخم بندی ؛ مواد پركردن دندان ، موم دندان سازی ؛  ضدعفونی كننده ها ؛ مواد نابودكننده ات موذی ؛  قارچ كش ، مواد دفع نباتات هرزه .

طبقه ٦- فات عادی و آلیاژهای آنها ؛ مواد ساختمانی فی ؛ ساختمانهای فی قابل حمل ؛ مواد فی خطوط مجراهای فی گاوصندوق اجناس ساخته شده از فات عادی كه در طبقات دیگر ذكر نشده اند؛ سنگهای معدنی فات

طبقه ٧- انواع ماشین و ماشین های افزار ؛ انواع موتور ( استثناء موتور وسائط نقلیه زمینی) ؛ قفل وبست و حلقه های اتصال قطعات ماشین ها و قطعات انتقال قوه ( به غیر از اتصالات و اجزائ انتقال قوه وسائط نقلیه زمینی) ؛ لوازم و ابزاركشاورزی ( به استثنای ابزارهای دستی ) ؛ ماشین جوجه كشی .

طبقه ٨- انواع ابزار ولوازم دستی ( كه با دست كارمی كنند) ؛ سرویس كارد و قاشق و چنگال ، سلاح كمری، تیغ.

طبقه ٩- اسباب و آلات علمی،  دریانوردی، مساحی، عكاسی، سینمایی، بصری، وزن كردن، اندازه گیری، علامت دادن، كنترل ومراقبت (نظارت)، نجات و آموزش ؛ اسباب و لوازم هدایت ، قطع و وصل ، تبدیل ، ذخیره سازی، تنظیم یا كنترل جریان برق،  آلات واسباب ضبط ، ماشین های فروش خودكار ومكانیسم دستگاه هایی كه با سكه كار می كنند ،صندوق های ثبت مبلغ دریافتی،  ماشین های حساب ، تجهیزات داده پردازی و رایانه ای؛ دستگاه آتش نشانی .

طبقه ١٠- آلات وابزار جراحی،  پزشكی، دندانسازی وبیطاری، اندام های مصنوعی، دندان و چشم مصنوعی؛ اقلام ارتوپدی؛ مواد بخیه زنی

طبقه ١١- دستگاه های روشنائی، حرارتی، مولد بخار، طبخ ، خنك كردن ، تهویه، تامین آب بهداشتی

طبقه ١٢- وسایط نقلیه ، دستگاه های حمل و نقل زمینی ، دریائی و هوائی .

طبقه ١٣- اسلحه گرم ؛ مهمات و انواع پرتابه ( از قبیل موشك، خمپاره و غیره) ؛ مواد منفجره؛ مواد وسایل آتش بازی
طبقه ١٤- فات گرانبها وآلیاژهای آنها و كالاهائی كه با فات گرانبها ساخته شده یا با آنها روكش شده اند ودرسایر طبقات ذكر نشده اند؛ جواهرات ، سنگ های گرانبها ؛ اسباب و لوازم ساعت سازی و زمان سنجی .

طبقه ١٥- آلات موسیقی .

طبقه ١٦- كاغذ مقوا و كالاهای ساخته شده ازآن ها كه در طبقات دیگر ذكر نشده اند ؛ مطاب چاپ شده ، مواد صحافی، عكس؛ نوشت افزار ؛ چسب برای مصارف تحریری یا خانگی؛ لوازم نقاشی؛ قلم مو نقاشی؛ ماشین تحریر و لوازم مومات دفتری ( به استثنای مبلمان) مواد آموزشی و تدریس ( به استثنای دستگاه ها)؛ موادپلاستیكی برای بسته بندی ( كه در سایرطبقات ذكر نشده اند) ؛حروف و كلیشه چاپ.

طبقه ١٧- لاستیك ، كائوچو ، صمغ، آزبست ( پنبه نسوز) ، میكا ( سنگ طلق) و كالاهای ساخته شده از این مواد كه در طبقات دیگر ذكر نشده اند ؛ پلاستیك دارای شكل و قالب خاص برای استفاده در تولید سایر كالاها ؛ مواد بسته بندی،  در پوش گذاری،  انسداد و عایق بندی ؛ لوله های قابل ارتجاع غیر فی .

طبقه ١٨- چرم و چرم مصنوعی و كالاهای ساخته شده از آنها كه در طبقات دیگر ذكر نشده اند؛ پوست حیوانات ؛ چمدان ؛ كیسه و كیف های مسافرتی؛ چتر، چترآفتابگیر و عصا ؛ شلاق ؛ یراق و زین و برگ.

طبقه ١٩- مواد و مصالح ساختمانی ( غیر فی) ؛ لوله های غیر فی سخت و غیر قابل انعطاف برای استفاده درساختمان ؛ آسفالت ؛ قیرو قطران ؛ ساختمانهای متحرك غیر فی، بناهای یادبود غیر فی .

طبقه ٢٠- مبلمان و اثاثیه ، آئینه ، قاب عكس ؛ كالاهای ساخته شده از چوب ، چوب پنبه ،نی ،حصیر ، شاخ ، استخوان، عاج، استخوان آرواره نهنگ ، صدف ،كهربا ،صدف مروارید، كف دریا وبدل كلیه این مواد یا ساخته شده از پلاستیك ( كه در سایر طبقات ذكر نشده اند).

طبقه ٢١- ظروف خانگی یا لوازم آشپزخانه ( كه از فات قیمتی ساخت یا روكش نشده اند)؛ شانه وابر و اسفنج ؛ انواع برس و قلم مو ( به استثنای قلم موهای نقاشی ) ؛ مواد ساخت برس ؛ لوازم نظافت و تمیزكاری؛ سیم ظرف شویی؛ شیشه كارشده یا نیمه كارشده ( به استثنای شیشه مورد استفاده در ساختمان ها) شیشه آلات ، اشیاء ساخته شده از چینی و سفال كه در طبقات دیگر ذكر نشده اند.

طبقه ٢٢- طناب ، ریسمان ، تور ، چادر،  سایبان ، برزنت ( تارپولین ) ، بادبان وشراع ، کیسه و گونی كه در طبقات دیگر ذكر نشده است؛ مواد لایی و لایه گذاری و پوشال) به استثنائ لاستیك و پلاستیك ) ؛ مواد خام لیفی برای نساجی.

طبقه ٢٣- انواع نخ ورشته برای مصارف پارچه بافی و نساجی .

طبقه ٢٤- محصولات نساجی و پارچه ای كه درطبقات دیگر ذكر نشده اند؛ انواع روتختی و رومیزی

طبقه ٢٥- انواع لباس و پوشاك ، پاپوش و پوشش سر.

طبقه ٢٦- انواع توری و قلاب دوزی روبان ، بند (نوار) حاشیه وقیطان ؛ دکمه قزن قفلی، سنجاق و سوزن ته گرد ؛ گل های مصنوعی .

طبقه ٢٧- انواع فرش ، قالیچه ، حصیر وزیرانداز، لینویوم و سایر كف پوش ها، آویزهای دیواری ( غیر پارچه ای).

طبقه ٢٨- انواع بازی و اسباب بازی؛ لوازم ورزشی و ژیمناستیك كه در طبقات دیگرذكر نشده اند ؛ تزئینات درخت كریسمس.

طبقه ٢٩- گوشت ،گوشت ماهی، گوشت طیور وشكار، عصاره گوشت؛ سبزیجات ومیوه جات به صورت كنسرو ،خشك شده و پخته شده، انواع ژله، مربا وكمپوت ،تخم مرغ ،شیر و محصولات لبنی، روغن ها و چربی های خوراکی.
طبقه ٣٠ – قهوه ،چای، كاكائو، شكر، برنج ، نشاسته كاسار یا مانیوك ( تاپیوكا)، نشاسته نخل خرما) ساگو)، بدل قهوه ،آرد و فراورده های تهیه شده از غلات ،نان ،نان شیرینی، شرینی جات شیرینی یخی؛ عسل ، ملاس یا شیره قند، مایه خمیر، گرد مخصوص شیرینی پزی یا پخت نان؛ نمك خردل ؛ سركه؛ انواع سس ( چاشنی ) ادویه جات ، یخ .

طبقه ٣١- محصولات كشاورزی، باغداری و جنگلبانی و دانه هایی كه در طبقات دیگر ذكر نشده اند ؛حیوانات زنده ؛ میوه و سبزیجات تازه؛ بذر ؛ گیاهان وگل های طبیعی؛ غذای حیوانات ؛ مالت ( جو سبز خشك شده ).

طبقه٣٢- ماء الشعیر؛ آب های معدنی و گازدار و سایر نوشیدنی های غیر الكلی؛ آب میوه وشربتهای میوه ای؛ شربت و تركیبات مخصوص ساخت نوشابه.

طبقه ٣٣-…………………….

طبقه ٣٤- تنباكو،  لوازم تدخین ؛ كبریت .

طبقه ٣٥- تبلیغات ؛ مدیریت تجاری؛ امور اداری تجارت ؛ كارهای دفتری و اداری .

طبقه ٣٦- بیمه؛ امور مالی، امور پولی، امور مربوط به معاملات املاك و مستغلات .

طبقه ٣٧- ساختمان سازی، تعمیرو بازسازی، خدمات نصب.

طبقه ٣٨- مخابرات از راه دور.

طبقه٣٩- حمل و نقل ، بسته بندی و نگهداری كالاها؛ تهیه مقدمات و ترتیب دادن مسافرت ها .

طبقه ٤٠- بهسازی و عمل آوری مواد.

طبقه ٤١- آموزش و پرورش ؛دوره های كارآموزی و تعلیمی؛ تفریح و سرگرمی، فعالیت های ورزشی و فرهنگی .

طبقه ٤٢- خدمات عملی و فن آوری و تحقیق و پژوهش و طراحی در این زمینه ؛خدمات تجزیه و تحیل و تحقیقات صنعتی؛ طراحی و توسعه نرم افزار و سخت افزار رایانه ای .

طبقه ٤٣- خدمات عرضه اغذیه و نوشابه ، تامین مسكن و محل اقامت موقت.

طبقه ٤٤- خدمات پزشكی ، خدمات بیطاری، مراقبت های بهداشتی و زیبائی برای انسانها یا حیوانات ، خدمات كشاورزی ، باغداری و جنگلداری .

طبقه ٤٥- خدمات شخصی یا اجتماعی كه توسط دیگران برای رفع نیازهای افراد ارائه می شوند ، خدمات امنیتی برای محافظت از افراد ،اموال و دارائیها ، خدمات حقوقی …
چند نکته :
– در صورتی که متقاضی قصد داشته باشد چندین علامت را هم زمان به ثبت برساند، برای ثبت هر علامت باید اظهارنامه جداگانه استفاده کند.
– استفاده از یک اظهارنامه برای ثبت یک علامت جهت کالاها یا خدمات در یک یا چند طبقه بلااشکال است.
– جهت درخواست ثبت چندین علامت به طور همزمان باید اظهارنامه جداگانه به ازای هر علامت، تنظیم و به ثبت برسد.

مدت اعتبار علامت تجاری و تجدید ثبت آن
به موجب قانون، علاماتی که ثبت شده باشند، از تاریخ تسلیم اظهارنامه، حمایت خواهند شد و مدت اعتبار علامت ثبت شده، ده سال است. ولی صاحب علامت یا قائم مقام یا نماینده قانونی او ، می تواند ثبت علامت را تا شش ماه پس از انقضای مدت اعتبار آن ، هر ده سال یک بار تجدید نماید. در این صورت حق استعمال انحصاری ده سال ، با صاحب علامت خواهد بود و به همین طریق، هر تجدید ثبت ، حق مزبور را برای ده سال دیگر تضمین می نماید. تقاضای تجدید ثبت علامت، باید در دو نسخه تنظیم و به امضای صاحب علامت یا قائم مقام یا نماینده قانونی او، برسد و نمونه علامت ، در روی آن الصاق شود.


 
• کارگزار کیست؟
کارگزار در معنای لغوی به مفهوم عامل و مامور است. باتوجه به تعریفی که قانون بازار اوراق بهادار از کارگزار ارائه نموده است، به نظر می رسد که معنای اصطلاحی کارگزار از معنای لغوی آن دور نمی باشد.

کارگزاران بورس در قانون سال ۱۳۴۵، به دو دسته تقسیم شده بودند: دسته اول اشخاص حقیقی که مطابق مقررات به کارگزاری بورس پذیرفته می شدند و دسته دوم موسسات مالی و اعتباری (اشخاص حقوقی) ایرانی که صلاحیتشان مورد تایید بانک مرکزی قرار می گرفت.
ماموریت شرکت های کارگزاری در بازار سرمایه ایران را می توان بر اساس ماده 3 اساسنامه نمونه شرکت های کارگزاری که به تصویب سازمان بورس رسیده است به شرح زیر برشمرد:
الف) خدمات کارگزاری، کارگزار/معامله گری و بازار گردانی شامل معامله اوراق بهادار از قبیل سهام، اوراق مشارکت، حق تقدم خرید سهام، اختیار معامله و قراردادهای آتی برای دیگران و به حساب آن ها یا به نام و حساب خود، معاملات کالاهای پذیرفته شده برای دیگران و به حساب آن ها و بازارسازی و بازار گردانی اوراق بهادار و کالاهای پذیرفته شده.
ب) خدمات مالی و مشاوره ای شامل مدیریت صندوق های سرمایه گذاری، نمایندگی ناشر برای ثبت اوراق بهادار و دریافت مجوز عرضه، بازاریابی برای فروش اوراق بهادار، سبدگردانی اوراق بهادار، مشاوره و انجام کلیه امور اجرایی برای بورس ها و بازارهای خارج از بورس به نمایندگی از ناشر یا عرضه کننده کالاها، ارائه مشاوره در زمینه های قیمت گذاری اوراق بهادار، خرید، فروش یا نگهداری اوراق بهادار، طراحی و تشکیل نهادهای مالی.
شرکت های کارگزاری می توانند به هر یک از فعالیت های فوق مشروط به اخذ مجوز از سازمان بورس و اوراق بهادار در خصوص برخی از موارد مبادرت ورزند.
• اامات حرفه ای کارگزار:
شرکت های کارگزاری اولین و قدیمی ترین نهادهای مالی فعال در بازار سرمایه هستند از این رو مقررات زیادی در خصوص آن ها به تصویب رسیده است. مقررات مربوط به اخذ مجوز فعالیت، تایید صلاحیت اعضای هیات مدیره و مدیر عامل، ضوابط حاکم بر تبلیغات آن ها، سبدگردانی، عضویت در کانون کارگزاران و شرایط فعالیت در بورس از جمله مقررات حاکم بر کارگزار هستند. همه شرکت های کارگزاری دارای اساسنامه مدون مشابه هستند که به تصویب سازمان بورس رسیده است.
• شرایط فعالیت کارگزاران در بورس :
نحوه تاسیس شرکت های کارگزاری :
طبق دستورالعمل صدور مجوز تاسیس و فعالیت کارگزاری در بورس، سازمان بورس و اوراق بهادار تعداد مجوزهای قابل صدور برای تاسیس شرکت کارگزاری را تعیین و طب اعلان فراخوان از متقاضیان تاسیس شرکت کارگزاری یا دریافت مجوز فعالیت در بورس مورد نظر دعوت به عمل می آورد تا مدارک و اطلاعات خود را ارائه دهند. در فراخوان مذکور حدود خدمات قابل ارائه، بورس مورد نظر و سایر شرایط قید می گردد. با توجه به نیاز بازار سرمایه به خدمات کارگزاران جدید، سازمان بورس هر زمان که لازم تشخیص دهد نسبت به فراخوان عمومی مزبور جهت پذیرش کارگزاران جدید در هر یک از بورس ها اقدام نموده و شرایط لازم از نظر حداقل سرمایه، صلاحیت های لازم جهت سهامداران و اعضای هیئت مدیره آنان، شرایط فضای کاری و نرم افزارهای مورد نیاز و پرسنل لازم را برآورد نموده و از متقاضیان ثبت نام می نماید. پس از پایان مهلت فراخوان مدارک متقاضیان بررسی و بر اساس امکانات رتبه بندی می شوند و برای متقاضیان دارای بیشترین امتیاز موافقت اصولی صادر می گردد و به آن ها طبق بند الف ماده سه حداکثر چهارماه از تاریخ ابلاغ اولیه مهلت تاسیس و احراز شرایط شروع فعالیت و شروع عملی فعالیت بر اساس مجوز صادره اعطاء می گردد.
• مقررات حاکم بر کارگزاری ها :
مطابق ماده ۳۴ قانون بازار فعالیت کارگزاران در هر بورس موکول به پذیرش در آن بورس، طبق دستورالعملی است که به پیشنهاد بورس به تایید سازمان می رسد، البته شروع به فعالیت کارگزاری، منوط به عضویت در کانون مربوط و رعایت مقررات است.
در ذیل به صورت مختصر به مفاد با اهمیت احکام اشاره می کنیم :

به موجب ماده ۲۹ قانون بازار، صلاحیت حرفه ای اعضای هیئت مدیره و مدیران، حداقل سرمایه، موضوع فعالیت در اساسنامه، نحوه گزارش دهی و نوع گزارش های ویژه حسابرسی کارگزاران، باید به تایید سازمان برسد.
بر اساس ماده ۳۸ قانون بازار در صوزتی که کارگزار، درخواست کناره گیری موقت یا دائم از فعالیت خود را داشته باشد، باید مراتب را به سازمان، کانون و نیز بورس مربوطه اعلام نموده و مجوز فعالیت خود را نزد کانون تودیع نماید.
مطابق ماده ۱۰ دستورالعمل اجرایی معاملات، سفارشاتی که توسط کارگزار به سامانه معاملات وارد می شوند، حداقل باید شامل این موارد باشند: نماد معاملاتی، تعیین خرید یا فروش، نوع سفارش، حجم سفارش، شرایط قیمتی، کد معاملاتی و اعتبار زمانی سفارش.
• شرایط دریافت و اجرای سفارش مشتریان :
دسترسی کارگزار به سیستم معاملات و امکان فروش سهام اشخاص موجب شده است تا وظیفه احراز هویت مشتری بر عهده کارگزار باشد. کارگزاران مطابق مقررات نسبت به احراز هویت و شناسایی مشتریان اقدام می نمایند و تصویب قانون پول شویی و آیین نامه آن، این مسئولیت را دو چندان نموده است. کارگزاران مکلف به ثبت و نگهداری مدارک مربوط به سوابق شناسایی مشتریان و اطلاعات، مستندات و سوابق مربوط به معاملات می باشند.
• ثبت شرکت کارگزاری :
شرکت های کارگزاری را می توان  در دو قالب سهامی خاص و با مسئولیت محدود به ثبت رساند که برای آشنایی بیشتر به شرح مختصری درباره این دو شرکت و سپس به ارائه شرایط و مدارک لازم جهت ثبت این شرکت ها می پردازیم.
• شرکت سهامی خاص :
شرکت هایی هستند که سرمایه آنها به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی آنهاست،توجه داشته باشید که حتما باید عبارت سهامی خاص قبل یا بعد از نام شرکت به صورت واضح قید گردد.
• شرایط لازم جهت ثبت شرکت کارگزاری سهامی خاص :
– وجود ۳ نفرعضو به همراه ۲ نفر بازرس(بازرسین نباید از اعضاء باشند)
– پرداخت ۳۵ درصد از سرمایه بصورت نقدی
– حداقل سرمایه لازم یک میلیون ریال
• مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت کارگزای سهامی خاص :
– تصویر کارت ملی اعضاء
– تصویر شناسنامه کلیه اعضاء
– اصل گواهی عدم سوء پیشینه
– اقرارنامه امضاء شده
– اخذ مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع
(تنظیم وکالتنامه به نام وکیل در صورتی که امور توسط وکیل انجام پذیرد.)
• نکات قابل توجه در رابطه با ثبت شرکت سهامی خاص :
– شرکت های سهامی خاص نمی توانند سهام خود را برای پذیره نویسی یا فروش در بورس اوراق بهادار یا توسط بانک ها عرضه نمایند و یا به انتضار آگهی واطلاعیه یا هر نوع اقدام تبلیغاتی برای فروش سهام خود مبادرت کنند مگر این که از مقررات مربوط به شرکت های سهامی عام،به نحوی که در لایحه اصلاح قانون تجارت مقرر است،تبعیت نمایند.
– سرمایه شرکت صرفاَ توسط موسسین تامین می شود.موسسین شرکت،نسبت به کلیه اعمال و اقداماتی که به منظور تاسیس وبه ثبت رسانیدن شرکت انجام می دهند،مسوولیت تضامنی دارند.تا وقتی که شرکت به ثبت نرسیده است،صدور ورقه سهم یا گواهینامه موقت سهم ممنوع است.در صورت تخلف امضاء کنندگان آن ها،مسوول جبران خسارات اشخاص ثالث خواهند بود.
– هر کس قبل از به ثبت رسیدن شرکت به صدور سهام مبادرت کند به مجازات محکوم خواهد شد.
– هزینه های تاسیس شرکت باید در گزارشی که موسسین به مجمع عمومی موسس می دهند،قید شود.این هزینه ها در صورتی که ضمن رسیدگی وتصویب گزارش مزبور تصویب شود،بر عهده شرکت خواهد بود.به تصریح قانون لازم است که هزینه های تاسیسسشرکت قبل از تقسیم هرگونه سود مستهلک شود.در موردی که گواهینامه عدم ثبت شرکت صادر شود،هرگونه هزینه ای که برای تاسیس شرکت پرداخت یا تعهد شده باشد،به عهده موسسین خواهد بود.
– اظهارنامه که به امضاء کلیه سهامداران رسیده باشد به انضمام رسید واریز وجه و صورت اقلام غیرنقد و با امضای سهامداران به همراه صورت جلسه مجمع عمومی موسس مشعر بر رسیدگی به سهام و انتخاب مدیران و بازرس یا بازرسان و اعلام قبولی آنان و ذکر رومه کثیرالانتشاری که هر گونه آگهی راجع به شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در آن منتشر خواهد شد،به مرجع ثبت تسلیم و رسید دریافت گردد.
– در شرکت سهامی خاص،انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت(اصلی و علی البدل)،باید در صورتجلسه ای قید و به امضاء کلیه سهامداران برسد.توضیح اینکه مدیران و بازرس یا بازرسان بعدی به وسیله مجمع عمومی عادی شرکت انتخاب خواهند شد.مدیران بازرس یا بازرسان انتخاب شده،باید کتباَ قبول سمت نمایند.قبول سمت به خودی خود دلیل بر این است که اشخاص مزبور با علم به تکالیف و مسوولیت های سمت خود،عهده دار آن گردیده اند.از این تاریخ شرکت سهامی خاص تشکیل شده محسوب می شود.
– هر گاه مقررات قانونی در مورد تشکیل شرکت سهامی رعایت نشود،به درخواست هر ذی نفع،دادگاه حکم بطلان شرکت را صادر خواهد کرد.لیکن موسسین ومدیران و بازرسان شرکت نمی توانند در مقابل اشخاص ثالث به این بطلان استناد نمایند و در مقابل آن ها مسوول خواهند بود.
• شرکت با مسئولیت محدود :
شرکتی است که از دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است.
• شرایط لازم جهت ثبت شرکت کارگزاری با مسئولیت محدود:
– وجود حداقل ۲نفر عضو
– حداقل سرمایه لازم یک میلیون ریال
– تعهد با پرداخت کل سرمایه
• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت کارگزاری بامسئولیت محدود:
– فتوکپی شناسنامه و کارت ملی کلیه اعضا
– اصل گواهی عدم سوءپیشینه کیفری
– امضاء اقرارنامه
– مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع بنابراعلام کارشناس اداره ثبت شرکت ها
• نکات قابل توجه در رابطه با ثبت شرکت بامسئولیت محدود :
– مسئولیت شرکاء در برابر قروض و تعهدات شرکت فقط تا میزان سرمایه ای است که پرداخته اند و نه بیشتر.
– در این شرکت سرمایه به سهام تقسیم نمی شود. بلکه شرکاء هر یک سهم الشرکه ای دارند که مجموع آن سرمایه شرکت را تشکیل می دهد. البته هر یک از شرکاء بدون این که قید تساوی در بین باشد، صدی چند از کل سرمایه را می پردازند.
– به موجب ماده ( 95 ) قانون تجارت که مقرر می دارد : " در اسم شرکت باید عبارت ( با مسئولیت محدود ) قید شود ". مثلاَ شرکت بامسئولیت محدود … و اگر این جمله ذکر نشود شرکت مزبور در برابر اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود.
– در شرکت بامسئولیت محدود هر شریک به نسبت سهمی که در شرکت دارد دارای رای خواهد بود، مگر آنکه اساسنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد.
– مجمع عمومی عادی و مجمع عمومی فوق العاده در شرکت های بامسئولیت محدود وجود داشته ولی انتخاب بازرس پیش بینی نشده است ، بلکه چنانچه تعداد شرکاء بیش از 12 نفر باشند، هیئتی مرکب از 3 نفر یا بیشتر تحت عنوان هیئت نظارت یا هیئت نظار، از طرف مجمع عمومی عادی انتخاب شده که اولین وظیفه آن، بررسی و حصول اطمینان از اجرای صحیح مقررات مربوط به تادیه سرمایه و ارزیابی سهم الشرکه های غیرنقدی می باشد. این هیئت می بایست دفاتر، صندوق و کلیه اسناد شرکت را زیر نظارت خود داشته و همه ساله گزارشی در این خصوص به مجمع عمومی عادی تسلیم نماید.


تهیه اسناد و مدارک لازم برای ثبت شرکت از وظایف موسسین است. به این منظور پس از تعهد حداقل 20% سرمایه شرکت طبق ماده 252 قانون اشخاص حقوقی و شرکت های تجاری اظهارنامه همراه با مدارک مندرج در این ماده را تهیه و به سازمان بورس و اوراق بهادار تسلیم نمایند. در گذشته شرکت سهامی عام ااماَ وارد بورس نمی شد و بنابراین اظهارنامه و مدارک را به اداره مربوطه تسلیم می نمودند.

الف- اظهارنامه
اظهارنامه به منظور ایجاد رابطه شرکت با دولت و به نمایندگی از دولت با مرجع ثبت شرکت ها تکمیل می گردد. در اظهارنامه به سوال هایی پاسخ داده می شود که معمولاَ مربوط به نظم عمومی و اقتصادی کشور است. در ماده 253 قانون جدید مقرر شده است که اظهارنامه باید با قید تاریخ به امضای موسسان برسد و موارد مربوط به تشکیل شرکت و اطلاعات مبسوط مربوط به سرمایه شرکت در آن قید شده باشد و به سوال های زیر پاسخ دهد :
1- گواهینامه تایید نام شرکت در شرف تاسیس
2- مدارک مصدق هویت موسسان
3- گواهینامه بانکی حاکی از سپردن حداقل پنجاه درصد مبلغ تعهد شده در حسابی به نام شرکت در شرف تاسیس به عنوان بخش نقدی سرمایه و تودیع مدارک مالکیت بخش غیرنقدی سرمایه به نام شرکت مذکور. افزون بر این گواهینامه باید متضمن نام بانک و شماره حسابی که سرمایه نقدی در آن تادیه شده است و تعداد اسناد مالکیت تودیع شده با مندرجات اصلی آن ها نیز باشد.
4- طرح اساسنامه شرکت که با قید تاریخ به امضاء موسسین رسیده و شرایط مقرر در کلیات شرکت برای تاسیس شرکت را داشته باشد.
5- طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام
6- گزارش تحلیلی مشتمل بر طرح توجیه اقتصادی موضوع فعالیت شرکت
7- تصویر مستندات مربوط به هر حق انحصاری تسلیم شده به عنوان آورده
8- برآورد هزینه ها و مخارج نقدی و غیرنقدی مستقیم یا غیرمستقیم مرتبط با تاسیس شرکت
9- برآورد خالص وجوه دریافتی
10- نسخه ای از هر نوع موافقت نامه یا قرارداد منعقد شده مرتبط با تاسیس شرکت
11- نسخه ای از قرارداد تعهد پذیره نویسی مشتمل بر تعهد حداقل بیست و پنج درصد 25% سرمایه شرکت ، در صورت عدم تکمیل کل سرمایه در جریان پذیره نویسی
12- تصویر مصدق موافقت نامه مرجع خاص مشروط به جلب موافقت آن مرجع پاسخ به سوالاتی که در متن اظهارنامه درج شده امری است و هیچ گونه تفسیری نمی طلبد. جز اینکه سوالات همان مواردی است که توسط قانون گذار برای ثبت شرکت مقرر شده است. به عبارت دیگر موارد اجباری و اختیاری وجود ندارد.
در اظهارنامه ثبت شرکت سهامی مخصوصاَ تعداد سهام ، مبلغ اسمی ، تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم ، نحوه مطالبه مبلغ پرداخت نشده هر سهم و مهلت تادیه آن که در هر صورت نباید بیشتر از پنج سال باشد باید درج شده باشد.

ب- طرح اساسنامه
رسالت اساسنامه با اظهارنامه متفاوت است. اساسنامه مکمل قانون و نوعی قانون خاص برای اداره امور شرکت در آینده است. بسیاری از روابط شرکت با مدیران و مدیران با صاحبان سهام و صاحبان سهام با شرکت و مدیران ، توسط اساسنامه تنظیم می گردد. اساسنامه شرکت برخلاف اظهارنامه می تواند مفصل و با بینش باز به نحوی تنظیم شود که در آینده مدیران به راحتی بتوانند اعمال مدیریت نمایند. در هر حال در طرح اساسنامه حداقل مواردی که باید درج گردد در ماده 28 قانون جدید پیش بینی شده است.
طبق ماده 28 قانون علاوه بر موارد مربوط به محتویات اظهارنامه ، ذکر تعداد سهام شرکت ، مبلغ اسمی هر سهم ، تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم و نحوه مطالبه بقیه مبلغ اسمی هر سهم و مهلت تادیه آن که در هر حال نباید از پنج سال بیشتر باشد در طرح اساسنامه شرکت سهامی عام اامی است.
طرح اساسنامه شرکت شامل چه مواردی می شود ؟
طرح اساسنامه باید با قید تاریخ به امضاء موسسین رسیده و مشتمل بر مطالب زیر باشد :
1- نام شرکت
2- موضوع شرکت
3- مدت شرکت
4- اقامتگاه شرکت . یعنی مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن اگر تاسیس شعبه مورد نظر باشد.
5- میزان سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیرنقد آن به تفکیک
6- در صورت تقاضای اختصاص مزایا و یا سهم ممتاز به وسیله موسسان ، شرح مزایای مترتب بر سهم الشرکه و یا تعیین تعداد و امتیازهای سهم ممتاز و نحوه تغییر آن ها و ایجاد امتیازهای جدید
7- نحوه واگذاری سهم الشرکه و یا سهام
8- شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه شرکت
9- مواقع تشکیل مجمع عمومی عادی سالانه
10- ترتیب دعوت هر یک از مجامع عمومی
11- تعیین نحوه دسترسی شرکاء و یا سهامداران به صورت های مالی شرکت و گزارش مدیر یا مدیران و بازرس یا بازرسان پیش از تشکیل مجمع عمومی عادی سالانه
12- حد نصاب تشکیل هر یک از مجامع عمومی در صورت اقتضاء و اکثریت لازم برای اعتبار تصمیم های آن ها
13- ترتیب اداره و نحوه شور و اخذ رای در هر یک از مجامع عمومی و تنظبم صورتجلسه آن ها
14- تعداد مدیران شرکت و نحوه انتخاب و مدت مدیریت و پیش بینی امکان یا عدم امکان انتخاب مجدد آنان
15- مواقع و ترتیب دعوت مدیران
16- حد نصاب تشکیل جلسه مدیران و اکثریت لازم برای اعتبار تصمیمات در جلسه مذکور، در صورت اقتضاء
17- نحوه اداره جلسه مدیران و تنظیم صورتجلسه آن
- نحوه تعیین جانشین برای مدیر یا مدیران در صورت فوت ، انحلال ، استعفاء ، عزل یا منع از تصدی سمت
19- نحوه انتخاب و مدت ماموریت مدیرعامل شرکت و تعداد قائم مقام های وی
20- تعداد بازرسان شرکت و نحوه انتخاب آن ها
21- تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت و موعد تنظیم صورت های مالی و تسلیم آن به بازرس یا بازرسان شرکت و مجمع عمومی عادی سالانه
22- محوه تغییر اساسنامه
23- نحوه انحلال اختیاری شرکت
24- قید موارد مذکور در ماده 26 این قانون درباره شرکت های موضوع ماده مذکور
تبصره – متغیر یا ثابت بودن سرمایه و قابلیت و نحوه نقل و انتقال سهم الشرکه و یا سهام شرکت های موضوع ماده 21 این قانون از طریق صدور و ابطال و یا خرید و فروش باید در اساسنامه این شرکت ها قید شود.
چنانکه ملاحظه می شود طرح اساسنامه خیلی مفصل تر از اظهارنامه است. زیرا همانطوری که نوشته شد به نیازهای دیگری پاسخ می گوید. به علاوه هر کدام از این موارد بیست و چهارگانه می تواند به طور مفصل در اساسنامه باز و توضیح داده شود و موارد اختیاری دیگری به آن اضافه شود.
سوال : چه کسانی بایست نسبت به تهیه طرح اساسنامه اقدام نمایند ؟
بهتر است طرح اولیه اساسنامه توسط اعضاء یا ینیان گذاران اولیه مجموعه یا شرکت تهیه و تنظیم گردد و در انتها برای نهایی کردن چهارچوب و متون آن از لحاظ بررسی مفهوم و برداشت حقوقی آن جهت جلوگیری از تضاد و تناقض در عبارات و جملات آن از یک کارشناس حقوقی و یا مشاوره این حیطه ، کسب نظر کرد.

ج- طرح اعلامیه پذیره نویسی
1- تهیه طرح
طرح اعلامیه پذیره نویسی به منظور مراجعه به عموم برای تامین بخشی از سرمایه شرکت تنظیم می شود. در این طرح باید اطلاعات لازم در مورد شرکت و هدف از تاسیس آن و چگونگی پذیره نویسی و محل و مبلغ لازم برای این منظور و هر آنچه که سرمایه گذار را تشویق به سرمایه گذاری می نماید گنجانیده شود. طرح اعلامیه پذیره نویسی نیز می تواند مفصل و مشوق باشد و به این منظور برای تنظیم آن می شود از اهل فن و مشاورین حقوقی و مالی استفاده نمود. ولی در طرح اعلامیه پذیره نویسی به حداقل سوال هایی که در ماده 255 قانون جدید تعیین شده است باید پاسخ داد. در هر صورت تنظیم اعلامیه پذیره نویسی امر مهمی است و باید با دقت زیادی تنظیم شود تا اعلامیه پذیره نویسی با موفقیت قرین گردد در غیر این صورت با اقبال عمومی مواجه نخواهد شد و نتیجتاَ سرمایه لازم برای تشکیل شرکت تحصیل نخواهد شد.
در ماده 255 قانون اشخاص حقوقی و شرکت های تجاری مقرر شده است که طرح اعلامیه پذیره نویسی مذکور در ماده 252 باید مشتمل بر نکات زیر باشد:
1- نام شرکت
2- موضوع شرکت و نوع فعالیت هایی که شرکت به منظور آن تشکیل می شود.
3- اقامتگاه شرکت که همان مرکز اصلی شرکت و شعب آن در صورتی که تاسیس شعبه مورد نظر باشد.
4- مدت شرکت
5- هویت ، اقامتگاه و شغل موسسان و در صورتی که تمام یا بعضی از آنان در امور مربوط به موضوع شرکت و یا امور مشابه با آن با ذکر رمختصری از سوابق ، اطلاعات و یا تجاربی که داشته باشند.
6- مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیرنقد آن به تفکیک
7- تعیین مشخصات و اوصاف و ارزش آورده غیرنقد طبق نظریه کارشناس رسمی دادگستری
8- ذکر مقداری از سرمایه که موسسان تعهد کرده و مبلغی که پرداخت کرده اند.
9- تعداد سهام بانام و بی نام شرکت
10- در صورتی که موسسان برای خود امتیازاتی در نظر گرفته باشند، ذکر دقیق این گونه امتیازات
11- ذکر هزینه هایی که موسسان تا آن موقع برای تدارک مقدمات تشکیل شرکت و مطالعات انجام شده ، پرداخت کرده اند و برآورد هزینه های لازم تا شروع فعالیت های شرکت
12- در صورتی که انجام موضوع شرکت به طور قانونی مستم موافقت مراجع خاصی باشد ، ذکر مشخصات اجازه نامه یا موافقت اصولی آن مراجع
13- ذکر حداقل تعداد سهامی که هنگام پذیره نویسی باید به وسیله پذیره نویس تعهد شود و تعیین مبلغی از آن که باید مقارن پذیره نویسی به صورت نقدی پرداخت گردد و نحوه مطالبه بقیه مبلغ اسمی هر سهم و مهلت تادیه آن .
14- تعیین مهلتی که طی آن اشخاص می توانند برای پذیره نویسی و پرداخت مبلغ نقدی به محلی که پذیره نویسی در آن انجام می شود مراجعه کنند.
15- ذکر شماره و نوع حساب بانکی که مبلغ نقدی سهام پذیره نویسی شده به آن حساب پرداخت می شود.
16- ذکر نام ، اقامتگاه و میزان تعهدات متعهد پذیره نویسی که شخصی حقوقی است غیر از موسسان و پذیره نویسان که پذیره نویسی سرمایه پذیره نویسی نشده را ظرف مهلت مقرر تعهد می کند.
17- تصریح به اینکه اظهارنامه موسسان به انضمام طرح اساسنامه برای مراجعه اشخاص به مرجع ثبت شرکت ها و سازمان بورس و اوراق بهادار تسلیم گردیده و در پایگاه الکترونیک آن ها قرار داده شده است.
- تصریح به اینکه سهام چگونه به پذیره نویسان تخصیص می یابد.
19- تصریح به مفاد مقررات قانونی در صورتی که سرمایه شرکت در جریان پذیره نویسی تکمیل نشود.
20- ذکر نام رومه کثیرالانتشار اصلی و علی البدل که هرگونه دعوت و اطلاعیه بعدی تا تشکیل مجمع عمومی موسس به طور انحصاری در آن منتشر می شود.
در طرح اعلامیه پذیره نویسی باید به عموم اطمینان داد که سرمایه گذاری در شرکت درست و منطبق بر قانون و موازین حقوقی و اقتصادی است و موضوع شرکت با موفقیت قابل انجام و از نظر اقتصادی سودآور خواهد بود.
پس از تکمیل سه سند اساسی مندرج در ماده 253 و 254 و 255 قانون ا. ح. ش. ت 1392 برای ثبت کردن شرکت سهامی همراه با گواهی بانکی مبنی بر افتتاح حساب به نام شرکت در شرف تاسیس و اسناد مربوط به آورده غیرنقدی به شرح مندرج در قانون باید به سازمان بورس و اوراق بهادار مراجعه نمود. سازمان بورس و اوراق بهادار باید حداکثر ظرف ده روز پس از دریافت مدارک مذکور در مورد توجیه اقتصادی موضوع فعالیت شرکت اظهارنظر کند. در صورت نقص مدارک و یا فقدان توجیه اقتصادی، این سازمان ظرف مهلت مذکور مراتب را به طور کتبی و مستدل به متقاضی تاسیس اعلام و در غیراین صورت، موافقت نامه خود را به همراه مدارک تسلیم شده به مرجع مربوطه ارسال می کند.
مرجع ثبت شرکت ها پس از مطالعه اظهارنامه و ضمائم آن و تطبیق مندرجات آن ها با قانون و عدم مشاهده مورد خلاف قانون اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی را صادر می نماید و سازمان بورس و اوراق بهادار اعلام و در غیر این صورت ظرف همان مدت موارد نقص را به طور کتبی و مستدل به سازمان مذکور ارسال می کند.
بنابراین مرجع ثبت شرکت ها مدارک ارائه شده را با متن قانون تطبیق می دهد و به این لحاظ موسسین ناگزیر از تنظیم مدارک به نحوی هستند که مورد قبول این مرجع قرار گیرد. به این منظور فرم اساسنامه و اظهارنامه و اعلامیه پذیره نویسی از طرف اداره تهیه و تنظیم و در اختیار متقاضی ثبت شرکت قرار می گیرد. اقدام به چنین کاری اگر در مورد اظهارنامه درست بود، در مورد اساسنامه و اعلامیه پذیره نویسی به هیچ وجه درست نمی باشد. این دو مدرک موردی و خاص است و از هر گروه به گروه دیگر و از هر سلیقه به سلیقه دیگر متفاوت می باشد. مخصوصاَ اساسنامه باید با بینش و دانش وسیع تئوری و عملی تنظیم شود. اساسنامه خوب موجب تسهیل امور شرکت و اساسنامه کمتر خوب موجب بروز مشکلات عدیده است.
2- انتشار اعلامیه پذیره نویسی
سازمان بورس و اوراق بهادار پس از دریافت اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی باید آن را ظرف پانزده روز به هزینه موسسان در یکی از رومه های کثیرالانتشار سراسری منتشر کند و در پایگاه الکترونیک خود قرار دهد. اعلامیه مذکور باید در محلی که پذیره نویسی در آن صورت می گیرد در معرض دید اشخاص قرار داده شود.
پس از انقضاء مهلت پذیره نویسی دو حالت متصور است . پذیره نویسی ممکن است در مدت تعیین شده با اقبال عمومی مواجه نشده باشد در این صورت مدت پذیره نویسی قابل تمدید است. در صورتی که مدت تمدید شده باشد بعد از انقضای مدت تمدید شده اگر پذیره نویسی موفق باشد موسسین باید حداکثر ظرف یک ماه به تعهدات پذیره نویسان رسیدگی و پس از احراز اینکه تمام سرمایه شرکت به درستی تعهد گردیده است و اقلاَ پنجاه درصد آن پرداخت شده است تعداد سهام هر یک از تعهد کنندگان را تعیین و اعلام و مجمع عمومی موسس را دعوت نمایند. برای رسمیت جلسه مجمع عمومی موسس دعوت از نماینده سازمان بورس و اوراق بهادار اامی است.
همان طور که می دانیم ، موسسین خود پنج درصد 5% مبلغ تعهد شده را که بیست و پنج درصد است را نقداَ پرداخت می نمایند. بنابراین منطقی نیست که از عموم تقاضای کل مبلغ پذیره نویسی را نمایند. گذشته از این در شرکت سهامی ت اقتصادی بر این استوار است که با سرمایه های کوچک و تدریجی سرمایه کلانی تهیه و به کار گرفته شود و در ابتدای انجام هر پروژه و فعالیت اقتصادی نیازی به کل سرمایه ای که تا پایان پروژه به کار گرفته خواهد شد نیست ، لذا قانون گذار ترتیبی داده است و موسسین باید به نحوی عمل نمایند که سرمایه تدریجاَ وصول و هزینه شود و معطل نماند. در این راستا منطقی است که در ابتدا مبلغی در حد 20% سهم وصول و برای باقی مانده آن به تعهد پرداخت اکتفا شود و پس از پیشرفت نسبی پروژه تقاضای پرداخت قسمتی دیگر از سرمایه شود.
طبق ماده 265 قانون اشخاص حقوقی و شرکت های تجاری 1392 هر گاه پس از پایان مهلت پذیره نویسی یا مهلت تمدید شده سرمایه مذکور در اعلامیه پذیره نویسی تامین نشود ، کسری سرمایه باید ظرف ده روز به وسیله متعهد پذیره نویسی تامین گردد.
چنانچه تمام سرمایه شرکت از طریق مذکور تامین نگردد، شرکت تشکیل نمی شود و موسسان باید ظرف ده روز مراتب را به مرجع مربوطه اطلاع دهند. در صورت عدم تشکیل شرکت ، متعهد پذیره نویسی که معمولاَ بانک یا موسسه اعتباری است مسئول جبران خسارات وارد شده است.
پس از گذرانیدن این دوره بار دیگر ممکن است به دلیل دیگر شرکت تشکیل نشود . طبق ماده 271 قانون اشخاص حقوقی و شرکت های تجاری مصوب 1392 هر گاه شرکت تا شش ماه از تاریخی که مرجع ثبت شرکت ها اظهارنامه ثبتی را دریافت می کند به ثبت نرسد، مرجع مربوطه به درخواست هر یک از موسسان و پذیره نویسان گواهینامه ای حاکی از عدم ثبت کردن شرکت صادر و به همراه تصویر مصدق اظهارنامه به بانکی که تادیه وجوه و تسلیم مدارک آورده های غیرنقدی در آن به عمل آمده است ، ارسال می کند. بانک مذکور باید با مراجعه هر یک از موسسان و پذیره نویسان تعهدنامه ، وجوه پرداختی و یا مدارک مالکیت تودیع شده آنان را مسترد کند. پس از صدور گواهینامه مذکور اقدامات ثبتی انجام شده بی اثر می شود.



شرکت با مسئولیت محدود، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکا، بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است . ( ماده 94 قانون تجارت )
قانون تجارت ایران مصوب 13/ 2/ 1311 برای شرکت های با مسئولیت محدود، خصوصیاتی پیش بینی کرده است که ذیلاَ مسائل حقوقی این نوع از شرکت های تجاری مورد بررسی قرار می گیرد.

1- برای تشکیل شرکت با مسئولیت محدود، همانند انعقاد هر نوع عقد و قرارداد، قصد و رضای آزادانه شرکای تشکیل دهنده شرکت لازم است. ( بند 1 ماده 190 قانون مدنی )
2- شرکا باید برای تشکیل شرکت اهلیت داشته باشند. یعنی عاقل و بالغ و رشید باشند. ( بند 2 ماده 190 و ماده 211 ق. م )
3- تشکیل شرکت با مسئولیت محدود، عموماَ بر پایه شناخت شرکا از یکدیگر و اعتماد و اطمینانی که آنان به یکدیگر دارند صورت می گیرد. بدین جهت مادامی که تعداد شرکا از 12 نفر نکرده است، قانوناَ خود آنان در امور شرکت نظارت دارند. در عین حالی که از تعیین ناظر یا بازرس ممنوع نشده اند .
ولی وقتی تعداد شرکا بیش از 12 نفر شد، مقنن شرکت با مسئولیت محدود را موظف به داشتن هیئت نظار نموده است که این هیئت به وسیله مجمع عمومی شرکا انتخاب می شوند.
4- موضوع شرکت باید معین باشد. ( بند 3 ماده 190 و ماده 216 ق. م )
5- هدفی را که شرکت برای رسیدن به آن تشکیل شده است و می توان از آن به ( جهت شرکت ) نام برد باید مشروع باشد. ( بند 4 ماده 190 و ماده 217 ق. م )
6- شرکت با مسئولیت محدود به طوری که در تعریف ماده 94 و بند 2 ماده 20 قانون تجارت تصریح شده است، یک شرکت تجاری و بازرگانی است.
7- شرکت با مسئولیت محدود از دو یا چند نفر تشکیل می شود و اصولاَ وقتی صحبت از اجتماع حقوق متعدد در موضوع شرکت است، مقتضای آن وجود تعدد افراد برای تشکیل شرکت می باشد.
8- تشکیل شرکت به موجب قراردادی که ( شرکتنامه ) نامیده می شود، به عمل می آید و در شرکت های با مسئولیت محدود تنظیم شرکتنامه به موجب ماده 97 قانون تجارت ضرورت حتمی دارد، ولی برای تنظیم اساسنامه اام قانونی در این شرکت ها وجود ندارد، که همین امر یکی از جهات افتراق بین شرکت با مسئولیت محدود و شرکت های سهامی است. زیرا در شرکت های سهامی طبق مواد 8 و و 20 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24/ 12 / 1347 تنظیم اساسنامه جداگانه منع نشده است و می تواند علاوه بر شرکتنامه، اقدام به تنظیم اساسنامه هم بنماید. ولی اگر اساسنامه نداشت، نکات لازم الدرج در اساسنامه را در همان شرکتنامه پیش بینی خواهند نمود و جواز تنظیم اساسنامه در شرکت با مسئولیت محدود از مواد 107 و 108 قانون تجارت به خوبی قابل استنباط است.
9- شرکای شرکت با مسئولیت محدود معمولاَ اشخاصی هستند که خود به شغل تجارت اشتغال ندارند، بلکه می خواهند : اولاَ : بدون این که تکالیف و مسئولیت های تاجر را در مراجع صنفی و مالیاتی به عهده داشته باشند، به طور غیرمستقیم تجارت کنند. ثانیاَ : چون طبق ماده 94 قانون تجارت، مسئولیت هر یک از شرکا نسبت به قروض و تعهدات شرکت تا میزان سرمایه او در شرکت است، می خواهند در صورت متضرر شدن شرکت بیش از سرمایه ای که به شرکت آورده اند، ضرری را متحمل نشوند . ثالثاَ : در عین حالی که شرکت با مسئولیت محدود شرکت تجاری بوده و طبق ماده 583 قانون تجارت دارای شخصیت حقوقی است و از شرکت های سرمایه محسوب می شود، مع ذلک می خواهند در اداره امور شرکت مداخله داشته باشند.
10- در شرکت با مسئولیت محدود، سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم نمی شود، بلکه سهم الشرکه هر یک از شرکا به نسبت آورده آن ها به شرکت مشخص می گردد، مثل این که یکی از شرکا پنجاه درصد سرمایه و دومی سی درصد سرمایه و سومی بیست درصد سرمایه شرکت را دارا باشند و برخلاف شرکت سهامی ، ( مواد 5 و 20 لایحه قانونی ) در شرکت های با مسئولیت محدود، در قانون حداقل و حداکثری برای میزان سرمایه معین نشده است.
11- در شرکت های با مسئولیت محدود ، سهم الشرکه شرکا نمی تواند به شکل اوراق تجاری قابل انتقال اعم از اوراق با اسم یا اوراق بی اسم و غیره درآید. ( ماده 102 ق. ت )
12- در شرکت با مسئولیت محدود نمی توان سهم الشرکه را به غیرمنتقل نمود، مگر با رضایت عده ای ازشرکا که لااقل سه ربع سرمایه شرکت متعلق به آن ها بوده و اکثریت عددی نیز داشته باشند. در این مورد منظور مقنن از اکثریت عددی مقرر در ماده 102 قانون تجارت با اخذ ملاک از ماده 480 قانون مذکور درباره طلبکاران ورشکسته، عبارت است از اکثریت مطلق ( یعنی نصف به علاوه یک ) دارندگان سرمایه شرکت که در عین حال سه ربع سرمایه شرکت متعلق به آن ها باشد. بنابراین شرکا در انتقال سهم الشرکه خودمختار نیستند. ( ماده 102 ق. ت )
13- انتقال سهم الشرکه فقط به موجب سند رسمی صورت خواهد گرفت. ماده 103 قانون تجارت مقرر می دارد : " انتقال سهم الشرکه به عمل نخواهد آمد مگر به موجب سندرسمی ".
بنابراین نمی توان سهم الشرکه را به موجب سند عادی به دیگری انتقال داد. این ماده استفاده می شود که ثبت انتقال سهم الشرکه در دفتری در شرکت پیش بینی نشده است. در صورتی که در شرکت های سهامی ماده 40 لایحه مصوب 24/ 12 / 1347 می گوید : " انتقال سهام بانام باید در دفتر ثبت سهام شرکت به ثبت برسد و انتقال دهنده یا وکیل یا نماینده قانونی او باید انتقال را در دفتر مزبور امضاء کنند." به علاوه در شرکت های سهامی عام ، صاحبان سهام در انتقال سهام خود آزاد هستند و ماده 41 لایحه قانون فوق الذکر می گوید : در شرکت های سهامی عام نقل و انتقال سهام نمی تواند مشروط به موافقت مدیران شرکت یا مجامع عمومی صاحبان سهام بشود".
در صورتی که در شرکت با مسئولیت محدود به تصریح ماده 102 قانون تجارت، انتقال سهم الشرکه مستم کسب رضایت اکثریت مطلق شرکایی است که سه ربع سرمایه شرکت را دارا باشند، یعنی اکثریت عددی و مبلغی را داشته باشند. همین حکم در مورد رهن سهم الشرکه نیز قابل استباط است. ( به شرط این که مورد رهن از مصادیق ماده 744 قانون مدنی، یعنی رهن منفعت و دین نباشد ) و از سیاق مادتین 102 و 103 قانون تجارت چنین برمی آید که انتقال سهم الشرکه در شرکت با مسئولیت محدود در دفتر ثبت شرکت ها به ثبت نمی رسد. یعنی این بحث مطرح است که آیا انتقال سهم الشرکه بین شرکا نیز مستم تحصیل رضایت اکثریت عددی و مبلغی شرکا است یا خیر؟ در این جا اختلاف نظر هست. بعضی از حقوقدانان معتقدند در چنین حالتی نیازی به تحصیل اجازه اکثریت شرکا وجود ندارد. زیرا سهم الشرکه در هر حال در دست شرکای موجود باقی خواهد بود و از جمله : " سهم الشرکه را نمی توان منتقل به غیر نمود ". مندرج در ماده 102 قانون تجارت نیز این معنا قابل استفاده است که می توان آن را به شریک دیگر انتقال داد.
ولی عده دیگری از حقوقدانان معتقد هستند، در مورد انتقال سهم الشرکه به شریک دیگر در همان شرکت نیز باید رضایت اکثریت عددی و مبلغی شرکا تحصیل شود. زیرا اولاَ : از اطلاق ماده 102 قانون تجارت برنمی آید که بین شریک و غیرشریک بتوان فرقی قایل شد. ثانیاَ : ماده 224 قانون مدنی صریح است در این که ( الفاظ عقود محمول است بر معانی عرفیه ) همین طور است در مورد معانی کلمات و حروف، در نتیجه منظور مقنن از کلمه ( غیر) خارج از شرکا نیست بلکه هر فرد دیگری غیر از خود شریکی را که می خواهد سهم الشرکه اش را انتقال دهد، شامل می شود. ثالثاَ : ممکن است با انتقال سهم الشرکه به یکی از شرکا، تعداد آرای او با لحاظ ماده 107 قانون تجارت افزایش یابد و موجب تاثیرگذاری در تصمیمات متخذه باشد که سایر شرکا آن را به مصلحت شرکت تشخیص ندهند. فلذا در مورد انتقال سهم الشرکه به شریک دیگر نیز تحصیل رضایت اکثریت عددی و مبلغی شرکا ضروری است.
اما اگر در شرکتنامه یا اساسنامه پیش بینی شده باشد که در صورت انتقال سهم الشرکه از سوی یکی از شرکا، شرکای دیگر در خرید آن حق تقدم دارند، در این مورد نه تنها منع قانونی وجود نخواهد داشت، بلکه چون شرکتنامه و اساسنامه را کلیه شرکا امضاء می نمایند، منظور مقنن در ماده 107 قانون تجارت تامین شده تلقی است.
14- برای تشکیل شرکت با مسئولیت محدود ، باید تمام سرمایه نقدی تادیه شود و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم و در شرکتنامه میزان آن قید گردد و همچنین تمامی سهم الشرکه غیرنقدی تسلیم شرکت شود و چون شرکا نسبت به قیمتی که در حین تشکیل شرکت برای سهم الشرکه های غیرنقدی معین شده در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند، ( مواد 96 و 98 ق. ت ) بدین جهت ماده 97 قانون تجارت مقرر می دارد :
" در شرکتنامه باید صراحتا قید شده باشد که سهم الشرکه های غیرنقدی، هر کدام به چه میزان تقویم شده است ."
15- عبارت " با مسئولیت محدود " باید در اسم شرکت قید شود . ضمانت اجرای عدم قید عبارت " با مسئولیت محدود " در نام شرکت در ماده 95 قانون تجارت پیش بینی شده است که می گوید :
" در اسم شرکت باید عبارت ( با مسئولیت محدود ) قید شود والا آن شرکت در مقابل اشخاص ثالث، تضامنی محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود ."
16- شرکت نباید متضمن نام هیچ یک از شرکا باشد، والا چنان شریکی، حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی خواهد داشت. در این مورد پاراگراف دوم ماده 95 قانون تجارت می گوید : " . اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکا باشد. والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث، حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت ".
در ( پیش نویس اصلاحی باب اول قانون تجارت ) که طی شماره 84982- 1/ 8/ 1369 ازسوی معاونت رئیس جمهور در امور حقوقی و مجلس برای اظهارنظر به وزاری مربوط و کمیسیون ویژه بررسی قوانین شورای انقلاب و قبل از انقلاب فرستاده شده بود، در زمبنه شرکت با مسئولیت محدود نوآوری خاصی به چشم نخورد. جز این که در ماده 261 که به جای ماده 94 قانون تجارت نوشته شده بود، به جای کلمات ( شریک ) و ( شرکا) ، کلمات ( شریک ) و ( شرکا) ، کلمات ( مالک ) و ( مالکان ) آمده بود که شاید برای متمایز ساختن ( مالک ) از کلمات ( سهامدار ) یا ( صاحب سهم ) در شرکت های سهامی اصطلاح ( مالک ) را آورده بوده اند، زیرا در ماده 261 شرکت با مسئولیت محدود را چنین تعریف کرده بود :
" شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که برای امور تجاری تشکیل شده و مالک یا مالکان سرمایه، بدون آن که سرمایه ایشان به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت، مسئول قروض و تعهدات شرکت خواهد بود ". و چون هیچ نوع خصصوصیت و یا شرایط دیگری به جز آنچه که بحث شده است در پیش نویس این لایحه ذکر نشده بود، لذا به همین اندازه اشاره به آن را کافی می داند.
17- هر یک از شرکای شرکت با مسئولیت محدود، به نسبت سهمی که در شرکت دارد، دارای رای خواهد بود. مگر این که شرکتنامه یا اساسنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد.
- آورده های غیرنقدی باید بدون تبعیض بین شرکا، ارزیابی و تسلیم شرکت شود.
19- شرکا نسبت به قیمتی که در حین تشکیل شرکت با مسئولیت محدود برای سهم الشرکه های غیرنقدی معین شده است، در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند. ( ماده 94 قانون تجارت ) یعنی اشخاص ثالث می توانند برای وصول طلب خود، معادل قیمت سهم الشرکه های غیرنقدی ارزیابی شده در حین تشکیل شرکت، کلاَ یا بعضاَ به هر یک از شرکا و برای تمام یا قسمتی از قیمت سهم الشرکه های غیرنقدی رجوع نمایند.
20- هر شرکت با مسئولیت محدود که در موقع تشکیل شرکت تمام سرمایه نقدی آن تادیه نشده و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم و تسلیم نشده باشد، از درجه اعتبار ساقط است ولیکن شرکا در مقابل اشخاص ثالث، حق استناد به این بطلان ندارند. ( ماده 100 ناظر به ماده 96 ق. ت )
21- اگر در شرکت با مسئولیت محدود ، در شرکتنامه صراحتاَ قید نشده باشد که سهم الشرکه های غیرنقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است، آن شرکت باطل و از درجه اعتبار ساقط است. لیکن شرکا در مقابل اشخاص ثالث، حق استناد به این بطلان ندارند. ( ماده 100 ناظر به ماده 97 ق. ت )
22- در شرکت با مسئولیت محدود ، چنانچه نتیجه عملیات تجاری منجر به ورود ضرر به شرکت گردد، مسئولیت هر یک از شرکا فقط در حدود سرمایه ای است که به شرکت آورده است و برای پرداخت قروض شرکت، بیش از سرمایه آورده خود مسئولیتی ندارد. ( ماده 94 ق. ت )
23- هیچ مجمع عمومی نمی تواند تابعیت شرکت را تغییر دهد و با هیچ اکثریتی نمی تواند بر تعهدات صاحبان سهام بیفزاید.
24- روابط بین شرکا تابع اساسنامه است . اگر در اساسنامه راجع به تقسیم نفع و ضرر مقررات خاصی نباشد، تقسیم مزبور به نسبت سرمایه شرکا به عمل خواهد آمد.
25- شرکت با مسئولیت محدود 3 رکن دارد که عبارت است از : مجمع عمومی، هیئت مدیره و مدیرعامل و هیئت نظار ( بازرس یا بازرسان )
26- شرکت با مسئولیت محدود ، به وسیله یک یا چند مدیر موظف یا غیرموظف که از بین شرکا یا از خارج برای مدت محدود یا نامحدودی معین می شوند، اداره می گردد.


 
چنانچه تاکنون آمد، دنیای تجارت ،سرشار از تحرک و فعالیت و مملو از پدیده های ناپایدار و عوامل متغیر است، آنچه به این عوامل می تواند نظم بخشیده و بقای آن را تضمین کند ،وجود قوانین و مقرراتی است که با توجه به نیازهای اقتصادی جامعه و به منظور بسط و تعمیم عدالت اجتماعی تدوین شده باشد.بی تردید بخش عظیمی از فعالیت های اقتصادی را شرکت های تجاری بر عهده دارند،زیرا استفاده از پدیده ی شرکت تجاری به بازدهی فعالیت لقتصادی شدت بیشتری می بخشد و متضمن مزایایی است که فعالیت فردی در بر ندارد ،مزایایی چون فراهم شدن سرمایه ی بیشتر و تجمع تخصص هایی گوناگون برای دستیابی به هدفی واحد و به خصوص محدودیت مسئولیت فعالان تجاری.بیهوده نیست که امروزه نه تنها اشخاص بلکه دولت ها نیز فعالیت اقتصادی خود را در قالب شرکت های تجاری ارائه می کنند.

 اما شرکت های تجاری طبق شرایط مشخصی تشکیل می شوند.شرایط تشکیل شرکت را باید به دو دسته تقسیم کرد:دسته ای از شرایط ،جنبه ی اامی دارند،یعنی شرکت به وجود نمی آید مگر آن که آن ها تحقق پیدا کنند. برعکس ،ثبت شرکت در اداره ی ثبت شرکت ها، در تشکیل شرکت نقش ندارد،لیکن از آن جا که عدم ثبت شرکت موجب مجازات مدیران شرکت و احیاناَ انحلال آن خواهد بود،در عمل موسسان شرکت ها آن ها را به ثبت می رسانند.به بیانی دیگر،گرچه برای تشکیل شرکت های تجاری و بوجودآمدن واقعی قانونی آن ها حصول توافق و تراضی بین تشکیل دهندگان و رعایت و اجرای مقررات عمومی و مواد قانون تجارت درباره ی هر یک از شرکت ها کافی است ولی برای اینکه شناسایی قانونی» از شرکت بعمل آید و بتواند بعنوانشخص حقوقی»معرفی شود ضرورت دارد که کیفیت تشکیل و جریان تاسیس آن با رعایت تشریفات و مقررات قانونی به ثبت برسد. 

ثبت شرکت ها نه تنها برای معرفی و شناسایی است بلکه از نظر قانون و حاکمیت اجتماع به منظور کسب وجود قانونی است.بطوریکه پیش از ثبت اعتبار وجود مشخص قانونی را ندارد.لذا شخص حقوقی هم مانند شخص حقیقی محتاج است که مشخصات آن در دفتر مخصوصی به ثبت رسیده و گواهی نامه ی ثبت تحصیل نماید.

اجرای مقررات مربوط به ثبت شرکت ها ناشی از اصل حاکمیت دولت و مربوط به قوانین آمره است که رعایت آن ها اامی بوده و توافق یا تراضی تشکیل دهندگان و یا اراده ی آنان در این باب کوچکترین تاثیری ندارد.زیرا همین مقررات قانونی مربوط به ثبت شرکت ها هم مثل و نشان دهنده ی اراده ی فرد است چه قانون جز نمایش اراده ی افراد که بالواسطه آن را به منصه ی ظهور رسانده اند چیز دیگر نیست.

قانون مراجعه برای ثبت شرکت را در ظرف اولین ماه تشکیل به قدری اهمیت داده که عدم اقدام  به آن موجب بطلان عملیات شرکت خواهد بود.به این معنی که پس از گذشتن یک ماه و عدم ثبت هر ذینفع می تواند به دادگاه مراجعه و ابطال عملیاتی که بعد از یکماه اول واقع  شده تقاضا نماید ،بدون این که شرکت بتواند از این بطلان به نفع خود استفاده کند(ماده ی 198).همچنین ماده ی 195 قانون تجارت مقرر کرده است: ثبت کلیه ی شرکت های مذکور در این قانون اامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکت ها است. »قانون گذار در این ماده،دو ضمانت اجرا برای  عدم ثبت مقرر کرده است:پرداخت جریمه توسط مدیران شرکت ثبت نشده و انحلال شرکت به حکم دادگاه در صورت درخواست دادستان.در نتیجه ،اولاَ اگر دادستان تقاضای انحلال نکند،شرکت ثبت نشده،موجود تلقی می شود،مشروط بر اینکه مطابق مقررات قانون تجارت تشکیل شده باشد،ثانیاَ در صورتی که دادستان تقاضای انحلال کند،شرکت از تاریخ صدور حکم،منحل تلقی خواهد شد،نه از ابتدای تشکیل.آنچه بیان شد در مورد شرکت های خارجی نیز صادق است.

قطع نظر از مراتب مزبور، کنترل و نظارت دولت در امور شرکت ها و ثبت آن با تشریفات خاص موجب آن می شود که همه از آن اطلاع حاصل نمایند و در روابط با آن دچار تردید و ناراحتی نشوند. قابل توجه است تقاضای ثبت شرکت باید توسط مدیران شرکت به عمل آید و مدیران شرکت ها برای ثبت شرکت باید مدارکی را تسلیم مرجع ثبت کنند که این مدارک را نظامنامه ی قانون تجارت معین کرده است.

با اجرای مقررات ثبت شرکت ها نتایج ذیل حاصل می شود:
اولاَ-شرکت بعنوان یک شخص قانونی واجد حقوق و تکالیف معرفی و شناخته می شود.

ثانیاَ-می تواند منشا آثار و اعمال و مصدر معاملات و روابط مالی و اقتصادی بشود.

ثالثاَ-رسمیت اساسنامه و شرکتنامه و سایر اسناد شرکت تسجیل می گردد و مثل اسناذ عادی در معرض ایراد و تزل نیست.

رابعاَ-شرکا و تشکیل دهندگان اطمینان و فراغت خاطر از رسمیت شرکت و مسئولیت اداره کنندگان و سایر نتایج حاصله از اعمال شرکت پیدا می کنند.

خامساَ-افراد دیگر و معامله کنندگان از وضع شرکت اطلاع پیدا می کنند و با اتکا به رسمیت آن می توانند با آسودگی خیال روابط مالی و اقتصادی با شرکت برقرار دارند.

سادساَ-در موقع انحلال یا ورشکستگی با مقررات خاصی به وضع مالی شرکت رسیدگی می شود.

علاوه بر مراتب،قاعده ی اامی بودن ثبت شرکت ها به دولت امکان می دهد که تحقیقات و رسیدگی های دقیق نسبت به مقدمات تشکیل و کیفیت بوجودآمدن شرکت انجام داده و برای حفظ و تنظیم روابط مدنی و اجتماعی و صیانت منافع عمومی از تشکیل شرکت هایی که رعایت مقررات را نکرده اند و این عدم رعایت مقررات مسلم التاثیر در حقوق و حدود افراد دیگر است که اعتماد به نظارت دولت دارند جلوگیری نماید.در واقع با ثبت شرکت مشخص می گردد که آیا برای به وجود آوردن این شخصیت حقوقی دقت های لازمه شده و مقررات رعایت گردیده یا خیر.هرگاه شرکت به ثبت برسد قراردادها ی منعقده بین شرکت ها رسمی بوده و بعدها هیچ یک نمی توانند مانند اسناد غیر رسمی ازتصمیماتی که به ثبت می رسد اظهار بی اطلاعی نمایند.از طرفی دیگر چنانچه آمد  ، ثبت شرکت از لحاظ معامله کنندگان با شرکت در درجه ای از اهمیت است که بدون مراجعه به آن اغلب نمی توانند معامله کنند.زیرا کسی که معامله ی مهمی با شرکت منعقد می نماید باید بداند که قدرت وتوانایی این شخصیت حقوقی به چه میزان است.در واقع نفع اشخاص ثالث در این است که شرکت به ثبت برسد ،چه در این صورت این اشخاص می توانند با مراجعه به اداره ی ثبت شرکت ها ،از میزان مسئولیت شرکا ،نوع شرکت و اقامتگاه آن آگاه شوند.

شرکت های تجارتی که باید به  ثبت برسند سه قسم اند:

شرکت های داخلی .شرکت های خارجی .شرکت های  بیمه1

در مطالب بعدی به بررسی  ثبت هر یک از این شرکت ها به طور جداگانه خواهیم پرداخت. 

منابع:

1) کاتبی،  حسینقلی ، حقوق تجارت،  گنج دانش ، چاپ دهم، 1382

2 )عبادی ،محمدعلی ،حقوق تجارت ،انتشارات گنج دانش  ، شهریور 1368

3)پاکدامن،رضا،حقوق شرکت های تجاری،انتشارات  خرسندی،1389

4)اسکینی ، ربیعا، حقوق تجارت شرکت های تجاری،  جلد اول،  چاپ دوازدهم،  انتشارات سمت  ،تابستان 1387

1) در مورد ثبت شرکت های بیمه به قانون ملی شدن موسسات بیمه و موسسات اعتباری مصوب آبان 1358 مراجعه شود.طبق ماده ی 8 قانون ثبت شرکت ها شرکت های بیمه اعم از ایرانی و خارجی تابع نظامنامه هائی خواهند بود که از طرف وزارت دادگستری تنظیم می شود،قبول تقاضای ثبت شرکت های فوق و شرایط راجع به عملیات آن ها منوط بر رعایت مقررات نظامنامه های مزبور خواهد بود»لازم به یادآوری است حق الثبت شرکت ها به موجب تبصره ی 77 قانون بودجه ی سال 1363 تعیین و سپس طبق ماده ی 5 قانون وصول برخی از درآمدهای دولت مصوب سال 1369 پنجاه درصد افزایش یافته است،به قوانین فوق مراجعه شود. 



 
در علم حقوق، بحث از شخصیت حقوقی ،مختص شرکت های تجاری که از جمله ی اشخاص خصوصی هستند،نیست ،بلکه درباره ی کلیه ی اشخاص حقوقی اعم از خصوصی و عمومی صدق می کند.قانون تجارت ایران،برای شرکت های تجاری شخصیت حقوقی قایل شده است (ماده ی 583).دارا بودن شخصیت حقوقی به این معناست که شرکت صلاحیت داشتن حقوق و تکالیف و نیز صلاحیت اجرای آن ها را دارد.

  همانطور که در مطالب پیشین نیز گفتیم،پس از تشکیل مجمع عمومی موَسس و احراز مراتب مندرج در ماده ی 17 لایحه ی قانونی 1347،شرکت ایجاد می شود و شخصیت حقوقی پیدا می کند.قاعدتاَ،نتیجه ی این شخصیت حقوقی این است که مدیران شرکت بتوانند تمام حقوق شرکت را تحصیل کرده،به تعهدات آن عمل کنند.مع ذلک،با توجه به مواد مختلف لایحه ی قانونی 1347 می توان گفت تشکیل شرکت سهامی در واقع بدان معنا نیست که شرکت تمام حقوقی را که هر شخص حقوقی از آن بهره مند است تحصیل می کند،بلکه قانونگذار ما اگرچه مانند قانونگذار فرانسه،تحصیل شخصیت حقوقی شرکت را موکول به ثبت آن نزد مرجع ثبت شرکت ها نکرده،ثبت شرکت در مرجع ثبت شرکت ها را شرط ادامه ی حیات آن قرار داده است.در واقع ثبت شرکت وسیله ای است که دولت مقررات شرکت های تجاری را کنترل می نماید .در همین رابطه ماده ی 195 قانون تجارت مقرر کرده است : ثبت کلیه ی شرکت های مذکور در این قانون اامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکت هاست » .چون ماده ی مزبور و مواد دیگر قانون تجارت،عدم ثبت را موجب بطلان شرکت معرفی نکرده اند و بطلان قراردادها نیز امری استثنایی و نیازمند وجود نص است،نمی توان گفت که نتیجه ی عدم ثبت شرکت در مرجع ثبت شرکت ها،بطلان شرکت است.

لذا در ادامه ی این مطلب به نتیجه ی عدم ثبت شرکت اشاره خواهیم کرد و به بررسی اقداماتی می پردازیم که باید بلافاصله پس از تشکیل شرکت انجام شود،یعنی  تشریفات ثبت شرکت  در مرجع ثبت شرکت ها.

مطالعه ی موضوع ماده ی 6 لایحه ی قانونی 1347نشان می دهد که با رعایت برخی قواعد شخصیت حقوقی شرکت قبل از ثبت در مرجع ثبت شرکت ها ایجاد می شود ،ولی این شخصیت کامل نمی شود،مگر پس ازثبت آن در مرجع اخیر.لذا ،با وجود آنکه شرکت قبل از ثبت در مرجع ثبت شرکت ها ایجاد می شود و شخصیت حقوقی پیدا می کند،ثبت شرکت در کارکرد آن نقش عمده ای دارد.در واقع،تا شرکت ثبت نشود نمی تواند برخی از اعمال حقوقی را انجام دهد:اولاَ تا وقتی که شرکت به ثبت نرسیده صدور ورقه ی سهم یا گواهینامه ی موقت سهم ممنوع است.در صورت تخلف امضاکنندگان مسئول جبران خسارات اشخاص ثالث خواهند بود» (ماده ی 28 لایحه ی قانونی 1347) ،ثانیاَانتشار اوراق قرضه ممکن نیست،مگر وقتی که کلیه ی سرمایه ی ثبت شده ی شرکت تادیه شده و دو سال تمام از تاریخ ثبت شرکت گذشته و دو ترامه آن به تصویب مجمع عمومی رسیده باشد» (ماده ی 55 لایجه ی قانونی 1347) ،ثالثاَ استفاده از وجود تادیه شده به نام شرکت های سهامی در شرف تاسیس ممکن نیست،مگر پس از به ثبت رسیدن شرکت. »(ماده ی 22 لایحه ی قانونی 1347).در هر حال،اگر شرکت ظرف شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه ی مذکور در ماده ی این قانون به ثبت نرسد،موسسان و پذیره نویسان می توانند به بانکی که پذیره نویسی نزد آن صورت گرفته است مراجعه کنند و تعهدنامه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند(ماده ی 19 لایجه ی قانونی 1347).

بجز تضییقات مذکور،شرکت سهامی از زمان تشکیل و قبل از به ثبت رسیدن دارای حقوق و تعهداتی است که قانون برای آن معین کرده است،در نتیجه مدیران شرکت به محض انتخاب شدن و قبول سمت خود می توانند از اختیاراتی که قانون به آن ها اعطا کرده استفاده کنند،از جمله اینکه می توانند بلافاصله پس از تشکیل شرکت ،رئیس هیاَت مدیره و احیاناَ مدیر عامل شرکت را انتخاب کنند.چنین انتخابی لازم است،چه رئیس هیات مدیره یا مدیرعامل باید شرکت را به ثبت برساند.با توجه به اینکه شرکت پس از ایجاد،شخصیت حقوقی پیدا می کند،مدیران می توانند در مجامع عمومی عادی و فوق العاده نیز تصمیم گیری کنند.آنان می توانند از جانب شرکت معاملاتی انجام دهند،از جمله اجاره ی مسکن،استخدام کارمند،و خرید لوازم اداری و ماشین آلات.

ثبت شرکت فکر برتر

1)برای مطالعه ی بیشتر رجوع کنید به طباطبایی موتمنی،منوچهر،شخصیت حقوقی،تحولات حقوق خصوصی،زیر نظر ناصر کاتوزیان،ج 2،انتشارات دانشگاه تهران،1371،ص 225 به بعد.

مساله ای که در این جا مطرح می شود این است که تعهدات ناشی از این گونه معاملات بر عهده ی کیست.بدیهی است اگر شرکت به ثبت برسد،این معاملات،در حدود اساسنامه و مقررات قانون،به نام شرکت انجام گرفته است و بنابراین،

باید آن ها را اجرا کند.در این گونه موارد فرض بر این است که مدیران می توانسته اند معامله کنند،ولی نمی توانسته اند از وجوه جمع شده به عنوان سرمایه استفاده کنند،مگر پس از ثبت شرکت و حال که شرکت به ثبت رسیده،پرداخت مبالغ و هزینه های ناشی از این معامله از سرمایه ی شرکت(که نزد بانک است)بلامانع است.مساله ی مزبور زمانی بروز می کند که معاملات بعد از تشکیل شرکت انجام شده است،ولی شرکت پس از گذشت شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه موضوع ماده ی 6 لایحه ی قانونی 1347 به مرجع ثبت شرکت ها به ثبت نرسیده و شرکای آن طبق ماده ی 19 لایحه ی مذکور می توانند تعهدنامه و وجوه پرداختی خود را دریافت کنند،در این صورت اشخاص ثالث به چه کسی می توانند مراجعه کنند؟قانونگذار ما،به تبعیت از قانون فرانسه،موسسان را مسئول پرداخت هزینه های ناشی از این گونه معاملات تلقی کرده است.در واقع،مواد 19و 23 لایحه ی قانونی 1347،متضمن قواعد روشنی در این مورد است: موسسین شرکت نسبت به کلیه ی اعمال و اقداماتی که به منظور تاسیس(تشکیل)و به ثبت رسانیدن شرکت انجام می دهند مسئولیت تضامنی دارند» .

در رابطه با نتیجه ی عدم ثبت شرکت خارجی  قابل توجه است ماده ی 5 قانون ثبت شرکت ها،نمایندگی یا مدیریت شعبه ی شرکت های خارجی را مکلف به ثبت شرکت در ایران کرده است،مشروط بر اینکه بخواهند در ایران فعالیت کنند.عدم ثبت،موجب صدور حکم پرداخت جریمه توسط اشخاص مسئول و جلوگیری از فعالیت شرکت و شعبه ی آن در ایران می شود.برای تسهیل احراز ثبت شرکت های خارجی،ماده ی 22 قانون تجارت مقرر کرده است: .هر شرکت خارجی که بر طبق قانون ثبت شرکت ها مصوب خرداد ماه 1310 مکلف به ثبت است باید در کلیه ی اسناد و صورت حساب ها و اعلانات و نشریات خطی یا چاپی خود در ایران،تصریح نماید که در تحت چه نمره در ایران به ثبت رسیده والا محکوم به جزای نقدی می شود.این مجازات علاوه بر مجازاتی است که در قانون ثبت شرکت ها برای عدم ثبت مقرر شده است» .

در اینجا لازم است اضافه کنیم که  برای ثبت شرکت های ایرانی ماده ی 10 قانون ثبت شرکت ها اصل مطالبه ی حق الثبت برای مرجع ثبت شرکت را پیش بینی کرده است.از آن جا که این میزان حق الثبت پیوسته در تغییر است،ذکر جزئیات آن در اینجا ضرورت ندارد.در ضمن، شرکت باید ظرف شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه ی مذکور در ماده ی 6 لایحه ی قانونی 1347 به ثبت برسد(ماده ی 19 لایحه ی مذکور) ،همچنین باید اساسنامه ای که به تصویب مجمع عمومی موسس رسیده است به ضمیمه ی صورتمجلس مجمع و اعلامیه قبولی مدیران و بازرسان برای ثبت شرکت به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم شود(ماده ی لایحه ی قانونی 1347).

قابل ذکر است با توجه به اینکه شرکت قبلاَ تشکیل شده است،خود شرکت و در واقع مدیران رئیس هیات مدیره یا احیاناَ مدیر عامل باید تقاضای ثبت بدهند.تغییراتی که در طول حیات شرکت در شرکت ایجاد می شود و به موجب قانون نیاز به ثبت دارد نیز باید توسط مدیران وقت شرکت به ثبت برسد:مواردی چون تغییر مدیر شرکت یا تغییر در اختیارات او و به طور کلی هر تغییری که در حقوق اشخاص ثالث تاثیر داشته باشد و شرکت می خواهد که اشخاص ثالث از آن آگاهی پیدا کنند.ماده ی 9 نظامنامه ی قانون تجارت مقرر می دارد: در هر موقع که تصمیماتی راجع به تمدید مدت شرکت زاید بر مدت مقرر یا انحلال شرکت قبل از مدت معینه یا تغییر در تعیین کیفیت تفریغ حساب یا تغییر اسم شرکت یا تبدیل دیگر در اساسنامه یا تبدیل و یا خروج بعضی از شرکای ضامن از شرکت اتخاذ شود و همچنین در هر موقعی که مدیر یا مدیران شرکت تغییر می یابد و یا تصمیمی نسبت به مورد معین در ماده ی 58 قانون تجارت اتخاذ شود،مقررات این نظامنامه راجع به ثبت و انتشار باید در مورد تغییرات حاصله نیز رعایت شود.»


 
گسترش فعالیت در سطح بین المللی یکی از اصلی ترین اهداف فعالان اقتصادی و تجار می باشد. بسیاری از شرکت های موفق در ایران ، جهت گسترش حوزه فعالیتشان در عرصه بین المللی سعی دارند کسب و کارشان را از طریق ثبت نمودن شرکت ارتقا دهند .
از دغدغه های اصلی افراد جهت تاسیس و تشکیل شرکت در خارج از کشور ، انتخاب کشور مناسب می باشد. اگر برای شما نیز این سوال پیش آمده است که شرکتتان را در کدام کشور به ثبت برسانید با ما همراه باشید . ما در این مقاله سعی نموده ایم به بررسی مناسب ترین کشورها برای ثبت شرکت بپردازیم .

ثبت و تاسیس شرکت در کشورهای خارجی ، یکی از راه های اخذ اقامت موقت و دائم در این کشورها می باشد. هنگامی که افراد تصمیم به راه اندازی شرکت در خارج از کشور دارند، در ابتدای امر بایستی ضوابط و قوانین کشور مورد نظر را به درستی مورد ارزیابی قرار دهند تا بهتر بتوانند به هدفی که با ثبت شرکت قصد رسیدن به آن را دارند دست پیدا کنند.
ذیلاَ به بررسی ثبت کردن شرکت در گرجستان ، مجارستان ، اسپانیا ، اسلواکی و لهستان می پردازیم.

ثبت شرکت در گرجستان
یکی از پیشتازترین کشورها در اصلاحات اقتصادی گرجستان است. به دلیل قرارگرفتن گرجستان در هر دو قاره اروپا و آسیا پایتخت این کشور شهر تفلیس یکی از اعضاء اتحادیه اروپا و ناتو می باشد .
از آن جا که کشور گرجستان برای توریست های ایرانی خدمات بخصوصی را فراهم نموده ، توریست های ایرانی زیادی به این کشور سفر می کنند. در نتیجه این کشور دارای کسب و کار بسیاری است و به همین خاطر متقاضیان زیادی برای ثبت شرکت در این کشور اقدام نموده اند.
 

این کار مزایای منحصر به فرد خود را دارد که از جمله آن می توان به موارد ذیل اشاره کرد :
- متقاضیان ثبت شرکت در گرجستان، علاوه بر داشتن یک شرکت بین المللی می تواند اقامت و حساب بانکی در گرجستان را دریافت نمایند.
- خدمات در این کشور نسبت به کشورهای دیگر بسیار ارزانتر و سریع تر می باشد.
- انجام این کار بسیار آسان و در زمان کم می باشد.
- نیروی کار از هزینه کمی برخوردار می باشد.
- میزان مالیات در کشور گرجستان بسیار کم تر است.
- سهولت دسترسی به کشورهای اروپایی
در گرجستان نیز می توانید ثبت را در منطقه آزاد این کشور انجام دهید که به نام منطقه آزاد پوتی و منطقه آزاد کوتائیسی می باشد که یکی از مزایای مهم ثبت کردن شرکت در منطقه آزاد گرجستان ، عدم پرداخت مالیات است.

 ثبت شرکت در مجارستان
از جمله مکان های بسیار مناسب برای ثبت کردن شرکت در اروپا، مجارستان می باشد. ثبت شرکت در مجارستان ( 20) ، یکی از پرمتقاضی ترین راه های مهاجرت گردیده است.
مجارستان یک منطقه امن مالیاتی محسوب می شود. همچنین می تواند قلمرویی عالی برای ثبت یک هلدینگ باشد.
با انجام این کار، علاوه بر ایجاد یک تجارت مفید برای خود و دیگران، می توانید اقامت دائم این کشور را نیز برای خود و خانوادتان بگیرید.
دلایل ثبت شرکت در مجارستان :
- مالکیت 100% بدون نیاز به شریک محلی
- تاسیس سریع و آسان شرکت : ثبت کردن شرکت ظرف 3-2 روز کاری
- نرخ پایین مالیات بر شرکت : این نرخ فقط 9% و یکی از پایین ترین نرخ ها در اروپا است.
- سرمایه اولیه کم که نیاز به سپرده گذاری هم ندارد.

 
- افتتاح حساب شرکتی و شخصی
- هزینه های مقرون به صرفه برای تاسیس و اداره شرکت
- دسترسی به بازار اروپا
- ویزا و گزینه های اقامت آسان برای تمام ملیت ها
- دسترسی به تمام نواحی اروپای شنگن برای مسافرت ، تجارت و اقامت طولانی مدت
- امکان درخواست اقامت دائم پس از 3 سال
- اجازه اقامت شنگن ( برای تمام اعضای خانواده )
- استفاده از مارک تجاری ( برند ) اروپایی

ثبت شرکت در اسپانیا
چنانجه قصد ورود به دنیای تجارت بین المللی را دارید، کشور اسپانیا به دلیل شرایط مناسبی که برای سرمایه گذاران خارجی جهت ثبت ایجاد نموده است؛ گزینه بسیار مناسبی می باشد.
سالانه افراد زیادی برای ثبت کردن شرکت های تجاری و غیرتجاری به این کشور مهاجرت می کنند زیرا از حمایت عالی دولت اسپانیا بهره مند می شوند و همچنین نیاز زیادی به پرداخت هزینه های هنگفت برای ثبت کردن شرکت در اسپانیا ندارند.
اقتصاد سرمایه گذاری مختلط اسپانیا سیزدهمین اقتصاد بزرگ جهان، پنجمین اقتصاد بزرگ اتحادیه اروپا و چهارمین اقتصاد بزرگ منطقه یورو می باشد.
مزایای ثبت شرکت در اسپانیا :
- دسترسی آسان به بازارهای اروپایی
- استفاده از برند اروپایی
- افتتاح حساب شخصی و شرکتی در معتبرترین بانک های اروپایی
- نیاز به سرمایه پایین برای ثبت شرکت در اسپانیا و اداره آن
 


- می توان بعد از سه سال اقامت دائم را درخواست کرد.
- پس از گذشت 5 سال از دریافت اقامت دائم می توان پاسپورت درخواست کرد.
- دریافت ویزای شینگن برای تمامی افراد خانواده
- نداشتن قانون های اجباری مانند دارا بودن شریک اسپانیایی
- دریافت آسان تر ویزا برای دیگر کشورهای جهان
- قوانین تجاری و گمرکی آزاد در محدوده کشورهای عضو شینگن
دولت اسپانیا خواهان کارآفرینی با استعداد همراه با ایده های جدید و خلاقانه است. در صورت اطمینان از حرفه ای بودن آن ها در کار خود هیچ حمایتی را از آنان دریغ نمی کند.

ثبت شرکت در اسلواکی
اسلواکی ، کشوری محصور به خشکی در اروپای مرکزی است. هر ساله افراد بسیاری از گوشه و کنار دنیا و حتی ایران برای ادامه تحصیل ، کاریابی ، گسترش تجارت و . به این کشور مسافرت می کنند. ذیلاَ به بررسی مزایا و امتیازات ثبت کردن شرکت در اسلواکی می پردازیم.
- با اخذ اقامت اسلواکی از طریق ثبت کردن شرکت، شما و خانوادتان امکان کار، زندگی و تحصیل را در تمام کشورهای حوزه شنگن خواهید داشت و حقوق کامل شهروندی اروپا را دریافت خواهید کرد.
- ساده تر بودن فرآیند اخذ اقامت اروپا از این طریق
- کار، سفر و تحصیل در هر یک از کشورهای حوزه شنگن
- هزینه دریافت این نوع اقامت بالا نیست.
- امکان دریافت اقامت اسلواکی بدون سرمایه گذاری
- عدم نیاز به ارائه مدرک زبان و تحصیلی
- هزینه های پایین زندگی در اسلواکی نسبت به سایر کشورهای اروپایی ( در صورت تمایل به زندگی در این کشور )
- پایین بودن قیمت ملک در اسلواکی نسبت به سایر کشورهای اروپایی
- امکان خرید ملک و اتومیبل در کل اتحادیه اروپا
- افزایش امکان دریافت ویزای استرالیا، کانادا ، آمریکا و انگلستان به علت داشتن کارت اقامت اروپا
- عدم نیاز به استخدام کارمند در شرکت

ثبت شرکت در لهستان
یکی از بهترین کشورهای اروپایی جهت ثبت شرکت و اخذ اقامت اروپا، کشور لهستان می باشد که متقاضیان می توانند با تاسیس شرکت در لهستان حق اقامت لهستان را اخذ نمایند. ثبت شرکت در لهستان یکی از بهترین و سریعترین روش های اخذ اقامت این کشور می باشد که به اعضای خانواده متقاضی نیز این امکان را می دهد که اقامت این کشور را داشته باشند.
از جمله سایر مزایای این کار می توان به موارد ذیل اشاره کرد :
- امکان افتتاح حساب بانکی در لهستان
- امکان کار و تحصیل برای اعضای خانواده در لهستان و کل اروپا
- امکان تردد و اقامت در سایر کشورهای اروپایی و عضو شنگن
- امکان بیزینس و افتتاح حساب بانکی در کلیه کشورهای اروپایی
- عدم نیاز به حضور دائم فیزیکی در این کشور
- امکان اخذ اقامت دائم و پاسپورت لهستان


 
یکی از باارزش ترین دارایی های هر شرکتی، علامت تجاری و یا اصطلاحاَ برند آن شرکت است . علامت تجاری، نشانه ای است که فعالیت تجاری یک تاجر یا تولیدات یک تولیدکننده کالاهای صنعتی و محصولات کشاورزی یا ارائه کارهای خدماتی را به عموم یا به مشتریان معرفی می کند.

نقش مهم علامت تجاری، توانایی متمایز ساختن کالا یا خدمات مربوط به یک شخص از محصولات اشخاص دیگر است . وقتی محصولاتی با علامت مشخص به بازار عرضه می شود، آن علامت محصولات مزبور را از محصولات اشخاص دیگر متمایز می سازد ؛ زیرا محصولات مشابه دارای علامت های مختلف خواهند بود و هیچ تولیدکننده ای حق ندارد با علامت دیگری محصولات خود را به بازار عرضه کند و در صورت تخلف با ضمانت اجرای کیفری و مدنی روبرو خواهد شد.
در نظام حقوقی ایران ، طبق بند الف ماده 30 قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری، هر گونه نشانی که قابل روئت باشد به عنوان علائم تجاری پذیرفته شده است. لذا نقش، تصویر ، رقم ، حروف ، عبارات ، مهر ، لفاف و امثال آن می تواند علامت تجاری باشد.
متقاضی می تواند به منظور ایجاد حق مالکیت علامت، اقدام به ثبت علامت نماید. در نظام حقوقی ایران همانند بسیاری از کشورهای جهان ثبت علائم و مارک های تجاری و خدماتی، سبب تملک و کسب حق مالکیت بر علائم دانسته شده است.
ثبت علائم نیاز به درخواست دارد و این درخواست تحت عنوان اظهارنامه به نام اظهارنامه باید تسلیم مرجع ثبت گردد.
مرجع ثبت علائم ، پس از دریافت اظهارنامه و ضمائم مربوط و احراز شرایط پنج گانه که عبارتند از :
یک – نام متقاضی
دو- نشانی ای که ابلاغ ها باید در آن نشانی صورت گیرد.
سه – نمونه ای از علامت
چهار- کالاها و خدماتی که علامت برای تشخیص آن ها باید ثبت شود.
پنج- پرداخت حق اظهارنامه
اظهارنامه را در دفتر ثبت وارد و بر روی هر یک از نسخ اظهارنامه ، تاریخ دریافت اظهارنامه و شماره آن را قید خواهد کرد.
مرجع ثبت پس از پذیرش اظهارنامه ثبت علامت ، اجازه انتشار آگهی مربوط به آن را صادر خواهد کرد. آگهی مزبور باید شامل موارد ذیل باشد :
1) تاریخ و شماره اظهارنامه 2) در صورت ادعای حق تقدم ، تاریخ و شماره اظهارنامه و کشوری که درخواست ثبت اولیه در آن جا صورت گرفته است 3) نمونه علامت 4) اجزاء علامت با ذکر رنگ ، در صورتی که رنگ به عنوان صفت مشخصه و یا ویژگی علامت باشد 5) فهرست کالاها و خدماتی که علامت برای تشخیص آن ها مورد استفاده قرار می گیرد، با اشاره به طبقه یا طبقات مربوط ، طبق طبقه بندی بین المللی 6) نام و نشانی متقاضی 7) نام و نشانی نماینده قانونی ، در صورتی که اظهارنامه توسط نماینده تسلیم شده باشد.
کلیه آگهی ها را اداره مالکیت صنعتی در رومه رسمی کشور منتشر خواهد کرد.
پس از ثبت علامت و انتشار آگهی آن و تحویل نسخه منتشر شده یا منعکس در سایت رومه رسمی، گواهینامه ای طبق فرم که حاوی مطالب ذیل خواهد بود به مالک علامت یا نماینده قانونی او تسلیم می شود.
1) اسم و نشانی و تابعیت مالک علامت ؛
2) الصاق یک نمونه از علامت در محلی که به این امر اختصاص داده شده است ؛
3) تعیین اجزای علامت با ذکر رنگ ، در صورتی که رنگ به عنوان صفت مشخصه و یا ویژگی علامت باشد ؛
4) تاریخ کامل ( ساعت ، روز ، ماه و سال ) و شماره ثبت اظهارنامه و تاریخ و شماره ثبت علامت ؛
5) فهرست کالاها و خدماتی که علامت برای تشخیص آن ها استفاده می شود، با اشاره به طبقه یا طبقات آن ها طبق طبقه بندی بین المللی ؛
6) در صورت ادعای حق تقدم . پذیرش آن ، تاریخ ، شماره و محل تسلیم اظهارنامه مقدم ؛ همچنین مدت اعتبار علامت ثبت شده و تاریخ انقضای آن باشد ، پس از امضا و مهر رئیس اداره ثبت علایم تجاری
هر گاه علامت ثبت شده، ظرف سه سال از تاریخ ثبت آن، از طرف صاحب علامت یا قائم مقام یا نماینده قانونی او ، بدون عذر موجه ، مورد استفاده تجاری در ایران یا در خارجه قرار نگیرد ، هر ذی نفعی می تواند ابطال آن را از دادگاه درخواست نماید.
علاماتی که ثبت شده باشند، از تاریخ تسلیم اظهارنامه ، حمایت خواهند شد و مدت اعتبار علامت ثبت شده، ده سال است. ولی صاحب علامت یا قائم مقام یا نماینده قانونی او ، می تواند ثبت علامت را تا شش ماه پس از انقضای مدت اعتبار آن، هر ده سال یک بار تجدید نماید. در این صورت حق استعمال انحصاری ده سال، با صاحب علامت خواهد بود و به همین طریق، هر تجدید ثبت ، حق مزبور را برای ده سال دیگر تضمین می نماید. تقاضای تجدید ثبت علامت، باید در دو نسخه تنظیم و به امضای صاحب علامت یا قائم مقام یا نماینده قانونی او برسد و نمونه علامت ، در روی آن الصاق شود.
از انتخابتان متشکریم. منتظر دریافت سوالاتتان هستیم .

 
شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه ی خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است (م 94 ق ت) در اسم شرکت باید عبارت (با مسئولیت محدود) قید شود و همچنین اسم شرکت نباید متضمن نام هیچ یک از شرکا باشد و الا شریکی که اسم او در اسم شرکت  قید شده ، در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت(م 95 ق ت).

حداقل تعداد شرکاء در شرکت با مسئولیت محدود دو نفر خواهد بود(م 94 ق ت) و حداقل سرمایه با توجه به رویه و حداقل مبلغ دریافت حق الثبت یک میلیون ریال می باشد.

مدارک مورد نیاز شرکت با مسئولیت محدود:

1-تقاضانامه ی ثبت شرکت با مسئولیت محدود در 2 برگ
2-شرکت نامه 2 برگ
3-اساسنامه 2 جلد
4-صورت جلسه ی مجمع عمومی موسسین 2 نسحه
5-فتوکپی شناسنامه شرکاء و مدیران برابر اصل
6-اخذ و ارائه ی مجوز در صورت نیاز
7-فتوکپی کارت ملی

چند نکته ی مهم در رابطه با ثبت شرکت با مسئولیت محدود:
-ثبت کلیه ی شرکت های مذکور در قانون تجارت (سهامی عام،سهامی خاص،با مسیولیت محدود،تضامنی نسبی،مختلط سهامی،مختلط غیر سهامی،تعاونی) اامی و تابع مقررات قانون ثبت شرکت ها است.(م 195 ق ت)
-در صورتی که کارشناس اداره ی ثبت شرکت ها ایراد یا نقصی در مدارک ذکر شده در فوق مشاهده نماید مراتب به متقاضی اعلام خواهد شد که نسبت به رفع یا ایراد اقدام نماید.
-پس ازطی نمودن مراحل مربوطه و تحویل مدارک به اداره ی ثبت شرکت ها، مسئول مربوطه پس از ثبت در دفتر و تعیین شماره ی ثبت شرکت با مسئولیت محدود، به درج اظهارنامه اقدام و در ذیل ثبت دفتر از شخص معرفی شده توسط شرکاء (که خود از شرکاء و یا وکیل رسمی شرکت می باشد) با قید جمله ی ثبت با سند برابر است »امضاء اخذ می نماید و سپس آگهی تایپ شده می بایست به امضاء رئیس اداره ی ثبت شرکت ها برسد. یک نسخه از مدارک ،ضبط در پرونده ی شرکت می شود و در بایگانی اداره ثبت شرکت ها نگهداری خواهد شد و یک نسخه ی دیگر از مدارک ( تقاضانامه-شرکت نامه-اساسنامه-صورت جلسه مجمع عمومی موسس-صورت جلسه ی هیات مدیره) ور به مهر اداره ی کل ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی شده، تحویل متقاضی می گردد.
- متقاضی مدارک مربوط به خود و پرونده متشکله را به قسمت دبیرخانه اداره کل ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی برده و پس از ثبت آگهی در دفتر اندیکاتور،مسئول مربوطه نسبت به درج شماره ثبت دفتر و ور نمودن آگهی تایپ شده اقدام و پرونده متشکله را ضبط و بقیه مدارک تحویل متقاضی می گردد.
-متقاضی پس از تحویل گرفتن مدارک مربوط به خود،نسخه ی دوم آگهی تاسیس را به واحد روابط عمومی مستقر در اداره ی کل ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی جهت درج در رومه ی کثیرالانتشار تحویل و نسخه ی اول آگهی تایپ شده تاسیس شرکت را به دفتر شرکت سهامی رومه ی رسمی ،جهت درج در رومه ی رسمی تسلیم می نماید.
تذکر:در صورتی که به آگهی تاسیس شرکت قبل از انتشار در رومه ی رسمی نیاز فوری باشد،چند نسخه فتوکپی از آگهی تاسیس تهیه و هنگام تحویل اصل آگهی به دفتر رومه ی رسمی فتوکپی ها توسط دفتر رومه ی رسمی ور به مهر می گردد که دارای اعتبار مربوطه خواهد بود.
-سعی شود در نام شرکت از نام شرکاء استفاده نشود،اسم شریکی که در نام شرکت قید می شود،حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را داشته و در بدو امر مسئول پرداخت کلیه ی قروض و تعهدات شرکت خواهد بود.(م 95 ق ت)
-هر شرکت تجاری ایرانی مذکور در این قانون (قانون تجارت)و هر شرکت خارجی که بر طبق قانون ثبت شرکت ها مصوب خرداد 1310 مکلف به ثبت است،باید در کلیه ی اسناد و صورت حساب های و اعلانات و نشریات خطی یا چاپی خود در ایران تصریح نماید که در تحت چه نمره در ایران به ثبت رسیده و الا محکوم به جزای نقدی خواهد شد.(قسمتی از م 220 ق ت)
-انتخاب رومه برای درج آگهی های دعوت شرکت در شرکت با مسئولیت محدود اختیاری است.
-پس از تشکیل شرکت با مسئولیت محدود باید حداکثر ظرف یک هفته از تاریخ ثبت،نسبت به تهیه ی دفاتر قانونی(دفتر رومه و کل) و پلمپ آن ها در اداره ثبت شرکت ها اقدام نمایند.


برابر ماده ی 5 قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب سال 1310 ثبت علائم ذیل مجاز نیست:
1-بیرق مملکتی ایران و هر بیرق دیگری که  دولت ایران بعنوان علامت تجاری منع نماید.
2-علامت هلال احمر      3-نشان ها         4-مدال ها        5-انگ های دولت ایران
بیرق:
منظور از بیرق پرچم می باشد و پرچم کشور مظهر استقلال و حاکمیت حکومت جمهوری اسلامی ایران است که بر سر در ادارات و سازمان های دولتی و اماکن ورزشی و آموزشی و به مناسبت هایی در میادین عمومی و بالای عرشه ی کشتی های جمهوری اسلامی ایران در اهتراز می باشد و در جبهه های جنگ و دفاع از استقلال و تمامیت ارضی مملکت بر دوش رزمندگان قرار می گیرد.

اصل هیجدهم قانون اساسی درباره ی مشخصات و ویژگی های آن چنین تصریح دارد:پرچم رسمی ایران به رنگ های سبز و سفید و سرخ با علامت مخصوص جمهوری اسلامی و شعار الله اکبر» است و نشانه ی افتخار و عظمت حکومت و کشور ایران می باشد و مورد احترام قلبی همه ایرانیان قرار دارد، به همین جهت وقتی در میادین و اماکن ورزشی قهرمانان عزیز ما به طور گروهی یا فردی به مقام و رتبه اول نایب می شوند با احترام خاصی پرچم کشور به اهتراز در می آید و سرود کشور نواخته می شود و در آن لحظات اشک شوق در چشمان هر فرد ایرانی جاری می گردد و به چنین مراسم(برافراشتن پرچم و نواختن سرود)و چنین قهرمانی افتخار می کنند. به این جهات چنین علامتی با این خصوصیات به سرزمین و حکومت و ملت تعلق دارد و افراد و موسسات نمی توانند از آن به عنوان علامت تجارتی و یا اجزاء  علامت تجارتی استفاده نمایند.
علامت هلال حمر:
علامت هلال احمر سازمانی است که کارهایش جنبه ی کمک و تعاون در ابعاد و سطوح مختلفه دارد که نمونه فعالیت ها و خدمات آن را به شرح زیر می توان نام برد:
1-ساختن دست و پا و سایر اعضاء مصنوعی برای کسانی که به عللی فلج گردیده اند و یا در عملیات جنگی معلول شده اند.
2-در مواقع جنگ برای کمک به افراد مریض و مجروح و مصدوم و حمل آن ها به بیمارستان ها و پست های امداد پزشکی به منظور مداوا و معالجه مورد استفاده قرار می گیرد و افرادی که به حمل و جابجایی آن ها اقدام می کنند و یا وسایل نقلیه که آن ها را حمل می نمایند مانند آمبولانس و غیره با داشتن علامت مزبور که بر روی بازوی افراد امدادگر نصب می شود و روی آمبولانس و وسیله نقلیه مورد نظر نیز با رنگ قرمز درج می گردد به حمل آن ها مبادرت می نمایند و نظامیان دشمن حق ممانعت از رفت و آمد آنان و تیراندازی به سوی آن ها را ندارند.زیرا فصل هفتم قرارداد ژنو در خصوص علامت مشخصه علائم زیر را پذیرفته است.
الف:علامت صلیب سرخ جهانی را به عنوان علامت مشخصه ارتش های بعضی از ممالک دنیا.
ب:علامت هلال احمر را برای کشورهایی که از قبیل این علامت را قبول نموده اند.
ج:به این جهت و بر اساس این قرارداد علامت مذکور روی پرچم ها و بازوبند ها و لوازم و وسایل مربوط به ادارات بهداری باید تحت مراقبت و نظارت مقامات نظامی ذیصلاح نصب گردد.
د:کارکنان بهداری که برای پیدا نمودن مجروحین و بیماران و جلوگیری از سرایت امراض تلاش می نمایند و کشیشان وابسته به نیروهای مسلح مورد احترام و حمایت قرار دارند.
ه:همین طور نظامیانی که برای حمل مجروحین آموزش دیده اند و پرستاران و امدادگران از این حمایت برخوردار می باشند و می توانند به حمل و جابجایی مجروحین و بیماران و مصدومین اقدام نمایند و آن ها را برای انجام اقدامات فوری پزشکی و کمک های اولیه به مراکز امداد و بیمارستان هایی که برای این منظور پیش بینی گردیده است حمل و نقل نمایند.
3-در مواقع حوادث قهری مانند زله،سیل،طوفان و غیره این سازمان(هلال احمر)به عنوان یک سازمان امدادی جهت کمک های مختلف به یاری آسیب دیدگان می شتابد و اقداماتی از قبیل:
اول-مداوا و کمک های اولیه در محل و رسانیدن مجروحین به بیمارستان ها
دوم-تامین غذا و خوراک مناسب برای حادثه دیدگان
سوم-دادن پوشاک و لباس و وسایل لازم مانند وسایل پخت و پز و اوراق و پتو و سایر وسایل مورد وم را در اختیار آن ها  قرار می دهد.بدون اینکه از آن ها چیزی دریافت کند،خدمات موسسه و افراد آن به عموم مردم در مواقع وم رایگان می باشد و این علامت هم،علامت عزیزی است که مفهوم آیه سوره مبارکه مائده یعنی سوره پنجم  قرآن مجید را(تعاونو علی البر و التقوی.)در دل ها و چشم ها زنده می کند.و لذا خود سازمان،سازمان نیکوکارانه و خیرخواهانه و اعضاء و کارمندان آن به عنوان افرادی خیر و نیکوکار و علامت آن نشانه ی نیکوکار ی و خیرخواهی و کمک های بلا عوض به افراد انسانی است به این جهت استفاده از علامت مزبور برای تجار و شرکت ها و موسسات ممنوع می باشد و حق ثبت آن را ندارند چرا که از لحاظ ملی و بین المللی دارای رسمیت بوده و مورد احترام می باشد.
نشان های دولتی:
در حقیقت به اشیایی گفته می شود از فهای گرانبها مانند طلا یا نقره و یا ترکیبی از سایر فات با علایم و نقوش خاص که وسیله مقامات عالیه مملکتی به مناسبت های مختلف به دانشمندان و محققان و مامورین سازمان های دولتی اعم از کشوری و لشکری و هنرمندان و صنعتگران و مانند این ها به پاس تلاش ها و زحمات فراوان آن ها و قدردانی از خدماتی که انجام داده اند داده می شود مانند نشان های علمی،فرهنگی،هنری،نظامی،لیاقت،قهرمانی و افتخار که هر کدام دارای ابعاد و اندازه و شکل مشخصی می باشد که وسیله مقامات ذیصلاح تصویب گردیده و شکل و فرم و رنگ و جنس و سایر مشخصات آن ها برابر آیین نامه و تصویب نامه معین گردیده است.مانند آیین نامه نشان ها و مدال ها و امتیازات.
مدال های دولتی:
مدال های دولتی هم در حقیقت مشابه و مانند نشان ها می باشد که از طرف مسئولین و مقامات سطوح بالای مملکت یا سازمان ها به منظور ارج نهادن به تلاش ها و خدمات افراد شایسته که در زمینه ی مسایل مختلف کشور نموده اند داده می شود لازم به ذکر است که این قبیل نشان ها و علایم یک جانبه نیست. به این معنی که فقط از طرف مسئولین و مقامات عالیه مملکتی  به نخبگان و برجستگان صحنه های علم و ادب و فرهنگ و ورزش و صنعت و هنر و خلاقیت و ابداع و اختراع و تلاش و کوشش و مجاهدت و ایثار و رشادت به طور فردی یا گروهی و در مواردی به موسسات و بنگاه های بخصوصی مانند بنگاه های خیریه و نیکوکاری و امدادرسانی،و درمانی و تربیتی و غیره داده می شود.بلکه در مواردی به وسیله مردم و یا افراد عادی و یا موسسات به پاس خدمات شایسته و سازنده و مهم و سرنوشت سازی که مقامات عالیه انجام داده اند به آن ها به صورت لوح تقدیر نیز تقدیم می شود که جنبه حق شناسی دارد.
انگ:
انگ به معانی زیر مورد استفاده قرار گرفته است.
الف)علامت و آدرسی که روی عدل های مال التجاره می نویسند و به معنی زنبور عسل و به معنی شیره و عصاره هم گفته شده.
ب:انگ به معانی:زنبور،زنبور عسل،شیره،عصاره و نشان و علامتی که بر روی عدل های تجارتی نویسند و معانی دیگری به کار برده شده است و منظور از انگ های دولت ایران علامتی است که بر روی طلا و نقره و سایر فات قیمتی برای تعیین عیار زده می شود تا بدین وسیله تایید و تضمینی برای ارزش  آن ها باشد مانند انگ های مربوط به سکه های طلا و نقره  که مقامات صلاحیت دار بر روی آن ها می زنند و نوعی تضمین برای استحکام ارزش آن ها است و آن ها را از سکه های تقلبی و مغشوش جدا می سازد به این جهت این گونه علامت ها در انحصار سازمان ها و دستگاه های دولتی است و جعل آن ها جرم شناخته شده و برای جاعل و یا مرتکب مجازاتی پیش بینی شده است همان طوری که بند 4 ماده 525 قانون تعزیرات موید این مطلب است.
ماده 525-هر کس یکی از اشیاء ذیل را جعل کند یا با علم به جعل یا تزویر استعمال کند یا داخل کشور نماید علاوه بر جبران خسارت وارده به حبس از یک تا ده سال محکوم خواهد شد.
4-منگنه یا علامتی که برای تعیین عیار طلا یا نقره بکار می رود»
دوم:کلمات و یا عبارتی که موهم انتساب به مقامات رسمی ایران باشد از قبیل دولتی و امثال آن:
به این ترتیب گفته شد که تعیین علامت تجارتی به سلیقه و اراده و طرز تفکر تجار و مسئولان شرکت های تجارتی بستگی دارد که معمولاَ با شغل آن ها ارتباط دارد و این ارتباط باعث شهرت و معروفیت تاجر یا تجارتخانه و یا شرکت او بشود و این حسن شهرت در موفقیت آن ها موثر واقع گردد لیکن به ثبت رسانیدن کلمات یا عباراتی که ایجاد وهم و خیال و گمان نماید که این تجارتخانه وابسته به یکی از مقامات رسمی است مثل اینکه مسئول یا رئیس فلان موسسه دولتی هم در آن سهیم است(وزیر،استاندا و غیره)و یا اینکه این علامت این ذهنیت و تصور را در بین مردم ایجاد می نماید که این تجارتخانه یا شرکت وابسته به یکی از وزارتخانه ها و یا سایر سازمان ها و موسسات دولتی است مجاز نمی باشد.به این جهت ثبت علاماتی که در بین مردم توهم ایجاد نماید که این ها منتسب به مقامات رسمی مملکتی و دولتی و یا تشکیلات و سازمان های حکومتی و دولتی می باشد و بدین وسیله برای موسسات تجاری کسب اعتبار نموده و موقعیتی فراهم نماید ممنوع گردیده است.
سوم:علایمی که مخل انتظامات عمومی یا منافی عفت باشد که درباره ی این علامات می توان گفت این علایم ممکن است از نوع علاماتی باشند که اولا: برخلاف نظم عمومی باشد و نتیجتاَ موجب اختلال و بی نظمی شود. ثانیاَ:برخلاف اخلاق حسنه بوده و از این لحاظ موجب جریحه دار شدن احساسات مردم گردد. به این جهت ثبت چنین علایمی به موجب قانون ممنوع می باشد و علاوه بر ممنوعیت هرگونه علامت یا تصویر یا نقش و یا اعلان و آگهی،فیلم،نوار و هرچیزی که عفت و اخلاق عمومی را جریحه دار سازد.اعم از اینکه برای امر تجارت توزیع گردد و یا به معرض نمایش گذاشته یا به منظور دیگری جرم بوده و موجب مجازات خواهد بود که نمونه های جرایم ضد عفت و اخلاق عمومی در مواد 637 الی 641 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات پیش بینی گردیده است)
لازم به توضیح است که نظم عمومی و اخلاق حسنه از حیث اهمیت و اعتباری که دارد فقط به مسایلی که بیان گردید محدود و مربوط نمی شود بلکه در بحث عقود و قراردادها اعم از قراردادهای تجارتی و غیر تجارتی به این مسئله توجه گردیده است و یکی از شرایط قراردادهای تجارتی و همه قراردادها این است که بر خلاف اخلاق حسنه و نظم عمومی نباشد.

 
شرکت سهامی به عنوان کامل ترین نوع شرکت سرمایه ای شرکتی تجاری است که در آن حقوق شرکاء که سهامدار نامیده می شوند، به وسیله اوراق قابل معامله ( سهام ) مشخص می شود و صاحبان سهام فقط تا میزان آورده خود مسئول تعهدات شرکت می باشند. ماده یک لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت در تعریف شرکت سهامی چنین می گوید : " شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است ".

برابر قانون تجارت شرکت های سهامی عبارتند از :
الف: شرکت های سهامی عام
ب: شرکت های سهامی خاص

تعریف شرکت سهامی عام
شرکت سهامی عام شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده باشد و هر شریک به همان میزان سهامی که خریداری نموده در شرکت سهیم و شریک می باشد و از لحاظ مسئولیت نیز باید گفت حدود مسئولیت هر شریک به همان مقدار و میزان مشارکت او می باشد و زائد بر آن مسئولیتی متوجه وی نیست.
لازم به توضیح است، شرکت سهامی عام امروزه یکی از مهم ترین شرکت های تاثیرگذار در اقتصاد کشور است که به اتکاء سرمایه های تسهیم شده فعالیت اقتصادی خود را رونق می دهد زیرا اشخاص به صورت ثابت در آن تصمیم گیرنده و اداره کننده نمی باشند.

ارکان شرکت سهامی عام
ارکان شرکت سهامی عام عبارت است از :
1- رکن تصمیم گیرنده : مجمع عمومی
" مجمع عمومی شرکت سهامی از اجتماع صاحبان سهام تشکیل می شود. مقررات مربوط به حضور عده ی لازم برای تشکیل مجمع عمومی و آرای لازم جهت اتخاذ تصمیمات در اساسنامه معین خواهد شد مگر در مواردی که به موجب قانون تکلیف خاص برای آن مقرر شده باشد ".
با در نظر گرفتن حقوق صاحبان سهام بالاترین مرجع تصمیم گیری شرکت های سهامی مجمع عمومی است که در حکم قوه مقننه می باشد که اصول و طرز کار و عملیات شرکت را تعیین نموده، مدیران و بازرسان شرکت را انتخاب و عملیات آن را بررسی، تایید یا تصحیح می کند.
2- رکن اداره کننده : هیات مدیره
شرکت سهامی به وسیله ی هیات مدیره ای که از بین صاحبان سهام انتخاب شده و کلاَ یا بعضاَ قابل عزل می باشند اداره خواهد شد. عده ی اعضا هیات مدیره در شرکت های سهامی عام نباید از پنج نفر کمتر باشد. البته بنابر ماده 48 قانون تجارت که با تصویب لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت منسوخ شده شرکت سهامی به واسطه یک یا چند نفر نماینده موظف و غیرموظف که از میان صاحبان سهام به سمت مدیری و برای مدت محدوده ی تعیین شده و قابل عزل می باشند اداره خواهند شد که این افراد را که دارای اختیارات و وظایف جمعی هستند هیات مدیره گویند.
3- رکن نظارت کننده : بازرس
بازرسان اشخاصی هستند که توسط مجمع عمومی برای نظارت به اعمال مدیران و حساب ها و معاملات شرکت انتخاب می گردند .  بازرسان می توانند هم از بین صاحبان سهام انتخاب گردند، و هم از خارج از شرکت ، برخلاف اعضاء هیات مدیره که لازم بود حتماَ از میان سهامداران انتخاب گردند.
اشخاص ذیل نمی توانند به عنوان عضو بازرس منصوب گردند :
1- محجورین و کسانی که حکم ورشکستگی آن ها صادر شده است. ( ماده 111 ل. ا. ق. ت )
2- کسانی که به علت ارتکاب جنایت یا یکی از جنحه های سرقت ، خیانت در امانت ، ی، جنحه هایی که به موجب قانون در حکم خیانت در امانت یا ی شناخته شده است ، اختلاس ، تدلیس ، تصرف غیرقانونی در اموال عمومی، که به موجب حکم قطعی از حقوق اجتماعی، کلاَ یا بعضاَ محروم شده باشند، البته فقط در مدت محرومیت. ( ماده 111 ل. ا. ق. ت )
3- اعضاء هیات مدیره یا مدیر عامل شرکت ( ماده 147 ل. ا. ق. ت )
4- اقرباء سببی و نسبی مدیران یا مدیر عامل تا درجه سوم از طبقه اول و دوم ( ماده 147 ل. ا. ق. ت )
5- هر کس که خود یا همسرش از اشخاص مذکور در بند 2 موظفاَ حقوق دریافت می دارد. ( ماده 147 ل. ا. ق. ت
به موجب قانون وظایف بازرسان شرکت به شرح ذیل است :
1-  بررسی کلیه هزینه ها و در آمد های شرکت و ارائه آن ها به سهامداران
2- نظارت بر امور هیات مدیره
3- ماموریت بررسی حساب ها
4- ماموریت اطلاع رسانی

خصوصیات شرکت های سهامی عام
1- شرکت شامل سهام مساوی است. به این معنا که سرمایه شرکت هرچه باشد باید به قسمت های مساوی تقسیم گردد که هر قسمت آن را یک سهم می نامند.
2- مسئولیت هر شریک به میزان سهام او می باشد.
3- شرکت سهامی شرکت بازرگانی محسوب می گردد.
4- سرمایه شرکت سهامی : رکن اصلی شرکت سرمایه آنست زیرا هیچ شرکتی بدون سرمایه نمی تواند تشکیل بشود. چرا که مهم ترین وسیله جلب منفعت سرمایه شرکت است. بنابراین اهمیت و اعتبار هر شرکت بستگی به وجود و میزان سرمایه آن دارد و در افزایش آن محدودیتی در کار نیست. زیرا تا هر اندازه که صاحبان سهام بخواهند سرمایه گذاری کنند منع قانونی ندارد ولی حداقل سرمایه شرکت سهامی عام از پنج میلیون ریال نباید کمتر باشد.
نکته : سرمایه شرکت توسط موسسین و عموم مردم تامین می شود.
– سهم سرمایه موسسین نباید از 20% سرمایه شرکت کمتر باشد.
– سی و پنج درصد از مبلغ مذکور باید به صورت نقدی توسط موسسین تامین و در حسابی تحت عنوان " شرکت سهامی عام در شرف تاسیس " نزد یکی از بانک ها سپرده شود.
5- حداقل تعداد شرکاء : حداقل تعداد شرکاء نباید کمتر از سه نفر باشد لیکن در حداکثر آن محدودیتی وجود ندارد و بستگی به اساسنامه و توافق صاحبان سهام دارد.
6- عبارت شرکت سهامی عام : در شرکت سهامی عام عبارت " شرکت سهامی عام " باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن در کلیه اوراق و نوشتجات و آگهی ها به طور صریح و روشن قید گردد.
شایان ذکر است از ویژگی های منحصر شرکت سهامی عام، که آن را از کلیه شرکت های تجاری و از جمله شرکت سهامی خاص متمایز می سازد، امکان عضویت این شرکت در بازار بورس اوراق بهادار است. در حالی که، علی رغم تجویز انتشار اوراق مشارکت برای شرکت های سهامی خاص به موجب قانون نحوه انتشار اوراق مشارکت 1376 این شرکت ها مجاز به ارائه اوراق مشارکت یا برگه های سهام خود در این بازار نیستند.

سهام شرکت سهامی و انواع آن
سهم قسمتی از سرمایه شرکت سهامی است که مشخص میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب آن در شرکت سهامی می باشد. ورقه سهم ، سند قابل معامله ای است که نماینده تعداد سهامی است که صاحب آن در شرکت سهامی دارد.
– سهم ممکن است بانام و یا بی نام باشد.
– در صورتی که برای بعضی از سهام شرکت با رعایت مقررات این قانون مزایایی قائل شوند، این گونه سهام ، سهام ممتاز نامیده می شود.
با توجه به مقررات قانونی، سهام به : بانام ، بی نام ، انتفاعی ، موسس، ممتاز و جایزه قابل تقسیم اند.
به موجب ماده 26 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت ، در ورقه سهم نکات ذیل باید قید شود :
1. نام شرکت و شماره ثبت آن در دفتر ثبت شرکت ها .
2. مبلغ سرمایه ثبت شده و مقدار پرداخت شده آن.
3. تعیین نوع سهم
4. مبلغ اسمی و مقدار پرداخت شده آن به حروف و با اعداد .
5. تعداد سهامی که هر ورقه نماینده آن است.

مدارک ثبت شرکت سهامی عام
مرحله اول: (مرحله تشکیل و تحصیل اجازه پذیره نویسی )
1- دو نسخه طرح اعلامیه پذیره نویسی که بایستی به امضاء کلیه موسسین رسیده باشد.
2- دو نسخه طرح اساسنامه تکمیل شده
3- دو نسخه اظهارنامه ی تکمیل شده
4- تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت موسسین
5- اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت سرمایه (حداقل 35% از 20 % سرمایه تعهد شده)
6- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
7- اصل مجوز اولیه از سازمان بورس و اوراق بهادار
8-تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام پیشنهادی های و همچنین فیش واریزی مربوطه
مرحله دوم: ( مرحله ایجاد و ثبت شرکت های عام سهامی)
1- دو نسخه اساسنامه که به تصویب مجمع عمومی موسس رسیده باشد.
2- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین متضمن تصویب اساسنامه تعیین،اعضاء هیئت مدیره،انتخاب بازرسان و رومه های کثیرالانتشار
3- دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره
4- اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت(در صورتیکه قسمتی از سرمایه موسسین بصورت غیر نقدی باشد)
5- اصل مجوز سازمان بورس و اوراق بهادار(مجوز ثانویه)

اساسنامه شرکت سهامی عام
اساسنامه که مواد آن لازم الرعایه از طرف شرکت می باشد، دربرگیرنده وظایف و اختیارات اعضاء شرکت، هیئت مدیره ، بازرسان و مجامع عمومی که نشانگر ت های کلی ، مقررات و رویه های اجرایی شرکت است می باشد. اساسنامه تابع نظر اکثریت سهامداران است که در آن محدودیت های قانونی اام آوری اعمال گردیده است. در اساسنامه موارد ذیل قید می شود :
نام شرکت – موضوع فعالیت شرکت – مدت شرکت – مرکز اصلی شرکت – مبلغ سرمایه شرکت با تعیین میزان وجوه نقد و غیرنقد – تعداد سهام و مشخص نمودن تعداد سهام بی نام و بانام و مبلغ اسمی آن – نحوه انتقال سهام بانام – طریقه تبدیل سهام بانام به سهام بی نام و بالعکس- چگونگی انجام افزایش یا کاهش سرمایه شرکت – زمان تشکیل و نحوه دعوت مجامع عمومی – مقررات راجع به تشکیل مجامع عمومی ، ترتیب اداره آن ها، نحوه اخذ رای و اکثریت لازم برای اعتبار تصمیمات – چگونگی نحوه انتخاب و عزل مدیران، مدت تصدی آن ها و وظایف آن ها – نحوه تعیین بازرس یا بازرسین و مدت فعالیت آن ها – مشخص نمودن آغاز و پایان سال مالی و نحوه و موعد تنظیم ترامه و حساب سود و زیان و چگونگی تقسیم آن – شرایط صدور اوراق قرضه – در صورتی که ایجاد سهام ممتازه مورد نظر باشد، تعیین تعداد آن و امتیازات مربوط به آن – نحوه انحلال و چگونگی انجام تصفیه امور آن .

ثبت شرکت سهامی عام
پس از تشکیل شرکت سهامی عام و ارسال مدارک به اداره ثبت شرکت ها، اداره نامبرده باید اقدامات ذیل را انجام دهد :
1- مطالعه اظهارنامه و ضمائم آن
2- تطبیق مندرجات مدارک تسلیم شده با قانون
3- صدور اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی
ماده 11 لایحه اصلاح قانون تجارت در اقدامات لازم پس از صدور مجوز صریحاَ اشاره نموده است :
" اعلامیه ی پذیره نویسی باید توسط موسسین در جراید آگهی گردیده و نیز در بانکی که تعهد سهام نزد آن صورت می گیرد در معرض دید علاقمندان قرار داده شود ".
لذا با توجه به ماده 11 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347 موسسین پس از مطالعه اظهارنامه و ضمائم تاسیس شرکت سهامی عام و تطبیق آن ها با قانون و صدور اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی اقدامات ذیل را انجام می دهند :
1- آگهی اعلامیه پذیره نویسی در جراید توسط موسسین
2- قرارداد اعلامیه پذیره نویسی در معرض دید علاقمندان در بانکی که تعهد سهام در آن صورت می گیرد.
از آن جا که موسسان در موقع تسلیم پیشنهادات خود با قبول کنندگان آشنایی ندارند، می بایست برای جلب علاقمندان به پذیره نویسی با رعایت قانون مراتب پذیره نویسی را از طریق جراید به عموم مردم اعلام دارند که در این صورت علاقه مندان به پذیره نویسی با ملاحظه شرایط و قرارداد پذیره نویسی که در معرض دید آنان در بانکی که تعهد سهام در آن شده است تصمیم خود را می گیرند.


 
شرکت بامسئولیت محدود بین دو یا چند نفر ( حداقل دو نفر ) تشکیل می شود و شرکا می توانند اشخاص حقیقی یا حقوقی باشند. هم چنین شخص محجور توسط ولی یا قیم می تواند شریک شرکت بامسئولیت محدود شود.
به موجب ماده 95 ق.ت، شرکت بامسئولیت محدود ااماَ برای امور تجاری تشکیل می شود، اما به موجب ماده 2 لایحه قانون تجارت ، شرکت سهامی می تواند برای امور تجاری یا غیرتجاری تشکیل شود.
یادآوری می گردد :
– در قانون تجارت، برای میزان سرمایه شرکت بامسئولت محدود هیچ مبلغی تعیین نشده است. با این حال به صورت عرفی حداقل سرمایه اسمی مبلغ یک میلیون ریال می باشد. ( این سرمایه پرداخت نمی شود و اسمی می باشد ).
– حداقل تعداد مدیران ، یک نفر می باشد. ( برخلاف شرکت های سهامی اولاَ مدیر یا مدیران ممکن است از بین شرکاء یا خارج انتخاب شوند. ثانیاَ مدت خدمت آنان ممکن است محدود یا نامحدود باشد ).
–  اعضاء هیئت مدیره نباید کارمند بوده و دارای سابقه کیفری ( سوء پیشینه ) باشند.
– در نام شرکت بامسئولیت محدود، می بایست عبارت ” بامسئولیت محدود ” قید شود. در غیر این صورت شرکت مذکور در برابر اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب شده و تابع مقررات آن خواهد بود. همچنین، در نام شرکت نبایستی اسم هیچیک از شرکاء آورده شود والا شریکی که نامش در اسم شرکت ذکر شده باشد، در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن را خواهد داشت.
– در شرکت بامسئولیت محدود هر شریک به نسبت سهمی که در شرکت دارد دارای رای خواهد بود، مگر آنکه اساسنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد.
– مجمع عمومی عادی و مجمع عمومی فوق العاده در شرکت های بامسئولیت محدود وجود داشته ولی انتخاب بازرس پیش بینی نشده است ، بلکه چنانچه تعداد شرکاء بیش از 12 نفر باشند، هیئتی مرکب از 3 نفر یا بیشتر تحت عنوان هیئت نظارت یا هیئت نظار، از طرف مجمع عمومی عادی انتخاب شده که اولین وظیفه آن، بررسی و حصول اطمینان از اجرای صحیح مقررات مربوط به تادیه سرمایه و ارزیابی سهم الشرکه های غیرنقدی می باشد. این هیئت می بایست دفاتر، صندوق و کلیه اسناد شرکت را زیر نظارت خود داشته و همه ساله گزارشی در این خصوص به مجمع عمومی عادی تسلیم نماید.

زمان ایجاد شخصیت حقوقی در شرکت بامسئولیت محدود
تشکیل شرکت بامسئولیت محدود برخلاف شرکت سهامی عام و خاص تشریفات پیچیده ای ندارد. به موجب ماده 96 قانون تجارت، ” شرکت بامسئولیت محدود وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد . در این شرکت تعهد سرمایه امکان پذیر نیست و تمام سرمایه باید در لحظه تشکیل پرداخت شود. در ماده 115 ق.ت، برای اشخاصی که به طور غیرواقعی پرداخت تمام سرمایه را تصدیق کرده باشند، مجازات ی پیش بینی شده است.
در شرکت سهامی لحظه ایجاد شخصیت حقوقی، قبول کتبی سمت توسط مدیران و بازرسان می باشد و پرداخت تمام سرمایه ایجاد شرکت نیست و پرداخت حداقل سی و پنج درصد کل سرمایه کفایت می کند.

مسئولیت شرکا
مسئولیت شرکای شرکت بامسئولیت محدود، فقط تا میزان ( نه نسبت ) سرمایه خود در برابر قروض و تعهدات شرکت است، زیرا شرکت بامسئولیت محدود از شرکت های سرمایه ای می باشد. مثلاَ با فرض وجود 4 شریک و 100 میلیون سرمایه برای هر شریک ، شرکت یک میلیلرد بدهی داشته باشد، مسئولیت شرکا فقط تا میزانی است که در شرکت وارد کرده اند و نسبت به مازاد آن مسئولیتی ندارند و امکان مراجعه طلبکاران به شرکا وجود ندارد. پس از انحلال شرکت نیز، حتی به میزان سرمایه امکان مراجعه به اموال شخصی شرکای شرکت بامسئولیت محدود وجود ندارد مگر در موارد استثنایی که به مسئولیت تضامنی یا ضامن بودن شریک تصریح شده باشد، مانند 101 ق. ت
از نظر نوع مسئولیت ، میان شرکت بامسئولیت محدود و شرکت سهامی شباهت وجود دارد اما باید توجه کرد که در ماده یک لایحه ، حد مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام می باشد. زیرا در شرکت سهامی سرمایه به سهام تقسیم می شود.

اساسنامه و شرکتنامه شرکت بامسئولیت محدود
شرکتنامه قرارداد نشکیل شرکت است و باید در اداره ثبت شرکت ها به ثبت برسد و سند رسمی محسوب می شود. اساسنامه قانون اداره شرکت است. به عقیده دکتر اسکینی در شرکت بامسئولیت محدود ، اساسنامه برخلاف شرکت سهامی اامی نمی باشد. البته این نظر قابل تامل است زیرا به موجب ماده 108 ق. ت ، ” روابط بین شرکا تابع اساسنامه است .”
در شرکت های سهامی و تعاونی و شرکت های مختلط ، اساسنامه اامی است اما در سایر شرکت ها وجود شرکتنامه اجباری است.

اداره شرکت بامسئولیت محدود
طبق ماده 104 قانون تجارت، شرکت با مسئولیت محدود به وسیله یک یا چند نفر مدیر موظف یا غیر موظف که از بین شرکا یا از خارج برای مدت محدود یا نامحدود معین می شوند اداره می گردد. لذا مدیر با مدیران شرکت با مسئولیت محدود می توانند چند حالت داشته باشند :
_ از بین شرکاء و حقوق بگیر شرکت
_ از بین شرکاء بدون اخذ حقوق
_ خارج از شرکا و حقوق بگیر
_ خارج از شرکاء بدون اخذ حقوق
ماده 105 قانون تجارت در مورد حدود اختیارات مدیران شرکت با مسئولیت محدود در قبال اشخاص ثالث مقرر داشته است : ” مدیران شرکت کلیه اختیارات لازمه را برای نمایندگی و اداره شرکت خواهد داشت مگر این که در اساسنامه غیر این ترتیب مقرر شده باشد. هر قراردادی راجع به محدود کردن اختیارات مدیران که در اساسنامه تصریح به آن نشده در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است .

بطلان شرکت بامسئولیت محدود
به موجب ماده 100 ق.ت، ” هر شرکت بامسئولیت محدود که برخلاف مواد 96 و 97 تشکیل شده باشد باطل و از درجه اعتبار ساقط است لیکن شرکا در مقابل اشخاص ثالث حق استناد به این بطلان را ندارند .”
در موارد ذیل شرکت بامسئولیت محدود باطل است :
1. اگر تمام سهم الشرکه نقدی تادیه نشود و یا تمام آورده غیرنقد تقویم یا تسلیم نشود.
2. عدم تعیین آورده غیرنقد
رفع موجبات بطلان توسط شرکا موجب می شود که شرکت تشکیل شود اما شرکت از روزی تشکیل شده محسوب می شود که موجب بطلان مرتفع شود نه از روزی که شرکا شرکت را تشکیل شده اعلام کرده اند. اشخاص ذینفع نیز می توانند از آثار بطلان تا قبل از تاریخ برطرف شدن موجب بطلان استفاده کنند.

مدارک ثبت شرکت بامسئولیت محدود
1- دو برگ شرکت نامه و تکمیل آن و امضا ذیل شرکت نامه توسط کلیه سهامداران
2- دو برگ تقاضانامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضا ذیل تقاضانامه توسط کلیه سهامداران
3- دو جلد اساسنامه ی تکمیل شده و امضا ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران
4- دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسس که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
5- دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
6- تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه ی شرکا،مدیران و هیات نظار(در مواردی که تعداد شرکا بیش از دوازده  نفر باشد)
7- اصل گواهی عدم سوپیشینه جهت اعضا ی هیات مدیره،مدیر عامل
8- تاییدیه هیئت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار،مبنی بر غیر دولتی بودن آن
9- معرفی نامه نمایندگان، در صورتیکه سهامداران و اعضا هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن
10- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
11- اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.


 
شرکت سهامی عام شرکتی است که موسسین آن ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند.
اصولاَ شرکت های سهامی عام، جهت سرمایه گذاری های عظیم ایجاد می گردند. چون این قبیل شرکت ها نیاز به سرمایه زیاد دارند و سرمایه های کوچک هرگز کفاف مخارج این گونه سرمایه گذاری ها را نمی دهند. معمولاَ شرکت های سهامی عام می توانند با صدور اوراق بهادار از قبیل سهام یا اوراق قرضه سرمایه لازم را از پس اندازهای مردم یا بعضی از سازمان ها، بانک ها و شرکت های سرمایه گذاری فراهم نمایند.

اوراق بهادار مذکور به آسانی قابل نقل و انتقال است. پس انداز کنندگان با تقبل خطر مالی کمتری ( در حدود مبلغ اسمی ) اطمینان دارند که هر وقت که بخواهند می توانند اوراق بهادار مذکور را خریداری و سپس آن ها را به دیگری انتقال دهند و یا در بازار بورس به فروش برسانند.
شرایط تشکیل یا ایجاد شخصیت حقوقی شرکت سهامی عام دو مرحله است. در ابتدا باید مدارک لازم جهت تشکیل شرکت تهیه و سهام شرکت جهت فروش به عموم مردم عرضه شود و پس از آن موسسین و تمام کسانی که در خرید سهام شرکت نقش داشته اند در مجمع عمومی موسس حاضر و شخصیت حقوقی شرکت را ایجاد کنند.
تشکیل شرکت سهامی عام به دو مرحله تقسیم می شود :
1. تهیه مدارک توسط موسسین 2. تکمیل تاسیس در مجمع عمومی موسس
مدارک مورد نیاز عبارت است از :
– گواهی نامه بانکی
– اظهارنامه
– طرح اساسنامه
– طرح اعلامیه پذیره نویسی
به موجب ماده 16 لایحه قانون تجارت، پس از گذشتن مهلت های لازم پذیره نویسی و مهلت تمدید شده، ابتدائاَ موسسین باید حداکثر ظرف مدت یک ماه به امور ذیل رسیدگی کنند :
1. به تعهدات پذیره نویسان رسیدگی و احراز کنند که تمام سرمایه شرکت صحیحاَ تعهد شده و حداقل 35 درصد از کل سرمایه شرکت، نقداَ پرداخت شده است. مثلاَ اگر سرمایه شرکت 100 واحد بوده، تمام آن توسط موسسین و پذیره نویسان تعهد شود و حداقل 35 واحد آن پرداخت شود. هم چنین در بند 5 ماده 243 لایحه ، برای کسی که سهام یا قطعات سهام را بدون پذیره نویسی کلیه سرمایه و تادیه حداقل سی و پنج درصد آن و هم چنین بدون تحویل کلیه سرمایه غیرنقد صادر کند، ضمانت اجرای جزایی پیش بینی شده است.
2. تعیین تعداد سهام هر یک از تعهدکنندگان و اعلام آن : تعیین تعداد سهام بر عهده موسسین می باشد و موسسین قبل از دعوت مجمع عمومی موسس باید تعداد سهام را تعیین نمایند و در عمل این موضوع، تخصیص سهام نامیده می شود.
نکته : علی رغم تصریح ماده 16 لایحه مبنی بر اینکه موسسین حداکثر تا یک ماه باید به تعهدات پذیره نویسان رسیدگی نمایند، به موجب تبصره 3 ماده 23 قانون بازار ، " ناشر موظف است حداکثر ظرف 15 روز پس از اتمام مهلت عرضه عمومی، سازمان را از نتایج توزیع و فروش اوراق بهادار از طریقی که سازمان معین خواهد نمود، مطلع نماید. نحوه برخورد ناشر در صورت عدم فروش کامل در اعلامیه پذیره نویسی مشخص می شود ". پس به موجب قانون بازار، مهلتی که باید نتیجه پذیره نویسی یا عرضه عمومی را به سازمان بورس اعلام نمود، 15 روز پس از پایان مهلت پذیره نویسی می باشد.
3. دعوت از مجمع عمومی موسس : هر گاه مجمع عمومی موسس تشکیل شد طبق ماده 75 لایحه ، هم موسسین و هم پذیره نویسان حق حضور دارند. قبل از ایجاد شخصیت حقوقی باید مجمع عمومی موسس تشکیل و وظایف خود را انجام دهد.
به موجب ماده 17 لایحه، وظایف مجمع عمومی موسس در رابطه با تکمیل فرایند تاسیس عبارتند از :
1. رسیدگی و احراز تعهد کلیه سهام شرکت و تادیه مبالغ لازم ( مانند موسسین در ماده 16 لایحه )
2. شور درباره اساسنامه شرکت و تصویب اساسنامه شرکت
3. انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان
4. تعیین رومه کثیرالانتشار برای دعوت از مجمع عمومی عادی یا سالیانه
نکنه : به موجب تبصره ماده 17 لایحه قانون تجارت، علاوه بر مجمع عمومی موسس که باید رومه کثیرالانتشاری را معین کند تا هرگونه دعوت و اطلاعیه برای صاحبان سهام تا تشکیل مجامع عمومی در آن منتشر شود، رومه دیگری هم باید توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تعیین شود.


 
سرمایه از مهم ترین عوامل تجارت بوده و بزرگ ترین وسیله جلب منفعت است. هر شرکت باید دارای سرمایه باشد تا بتواند نتیجه ای از عملیات خود که تجارت است برده و منتفع شود. اهمیت شرکت های تجاری را از سرمایه آن ها می توان درک کرد. .

برای سرمایه حداکثری تعیین نشده و شرکاء به هر مقدار بتوانند ممکن است سرمایه را افزایش دهند. سرمایه شرکت از دو طریق می تواند افزایش یابد:
1- از طریق صدور سهام جدید
2- از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود
هرگونه تغییر در سرمایه شرکت در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده می باشد.

افزایش سرمایه در شرکت سهامی خاص
اولین قدم از راه ثبت افزایش سرمایه تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت شرکت هاست و صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده و آگهی افزایش سرمایه شرکت نیز باید به اظهارنامه ضمیمه شود. ( به موجب ماده 169 لایحه، در شرکت سهامی خاص پس از آن که مجمع عمومی فوق العاده افزایش سرمایه را به تصویب رساند مراتب از طریق انتشار آگهی در رومه کثیرالانتشار شرکت به اطلاع صاحبان سهام می رسد. در این آگهی مهلت پذیره نویسی نیز قید می شود).
این اظهارنامه باید به امضای کلیه ی اعضای هیات مدیره برسد و حتی اگر یک عضو هیات مدیره اظهارنامه را امضا نکند افزایش سرمایه قابل ثبت نمی باشد و نمی توان وجوهی را که در اثر افزایش سرمایه به حساب مربوط واریز شده را به حساب شرکت منتقل کرد. راه حل برداشتن این مانع است که عضو هیات مدیره ای که اظهارنامه را امضا نمی کند از سمت خود استعفا و عضو دیگری را جانشین او کند.

مدارک مورد نیاز جهت افزایش سرمایه شرکت سهامی خاص
به موجب ماده 3 لایحه، مدارک ذیل برای ارائه به مرجع ثبت شرکت ها اامی می باشد :
– صورت جلسه مجمع عمومی فوق العاده که افزایش سرمایه را تصویب نموده یا اجازه آن را به هیئت مدیره داده است و در صورت اخیر، صورت جلسه هیئت مدیره که افزایش سرمایه را مورد تصویب قرار داده است.
– یک نسخه از رومه ای که آگهی مذکور در ماده 169 این قانون در آن نشر گردیده است.
– اظهارنامه مشعر بر فروش کلیه سهام جدید و در صورتی که سهام جدید امتیازاتی داشته باشد باید شرح امتیازات و موجبات آن در اظهارنامه قید شود.
– در صورتی که قسمتی از افزایش سرمایه به صورت غیرنقد باشد باید تمام قسمت غیرنقد تحویل گردیده و با رعایت ماده 82 این قانون به تصویب مجمع عمومی فوق العاده رسیده باشد. مجمع عمومی فوق العاده در این مورد با حضور صاحبان سهام شرکت و پذیره نویسان سهام جدید تشکیل شده و رعایت مقررات مواد 77 لغایت 81 این قانون در آن قسمت که به آورده غیرنقد مربوط می شود اامی خواهد بود و یک نسخه از صورت جلسه مجمع عمومی فوق العاده باید به اظهارنامه مذکور در این ماده ضمیمه شود.
تذکر : مانند زمان تاسیس آورده غیرنقد باید تماماَ به شرکت تحویل داده شود و به ارزیابی کارشناس رسمی دادگستری برسد و آورده غیرنقد را نمی توان به بیش از میزان ارزیابی کارشناسی رسمی دادگستری تصویب نمود.

وم پرداخت تمام مبلغ در هنگام افزایش سرمایه در سهامی عام و خاص
در زمان افزایش سرمایه بحث تعهد سرمایه برخلاف زمان تاسیس منتفی است و کلیه مبلغ باید به شرح ذیل پرداخت شود :
– از طریق بالا بردن مبلغ اسمی : کلیه افزایش سرمایه باید نقداَ پرداخت شود.
– از طریق صدور سهام جدید : کلیه افزایش سرمایه نقداَ پرداخته یا تهاتر شود.
نکته : در صورتی افزایش سرمایه امکان پذیر است که تمام سرمایه قبلی شرکت تماماَ تادیه شده باشد.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره می توانید با ما تماس حاصل فرمایید.


 
با توجه به اینکه سهام را به انواع مختلف تقسیم نموده اند ، لازم دانستیم به مناسبت موضوع قبل از آنکه در مورد نقل و انتقال سهام در شرکت سهامی عام و خاص، توضیحانی داده شود برای آشنایی ذهن خوانندگان ابتدا به سهام و انواع آن اشاره ای داشته باشیم و سپس وارد بحث اصلی شویم.

سهام و انواع آن

سهام جمع سهم است به معنای برگ رسید و به مبلغی از سرمایه یک کارخانه یا شرکت گفته می شود. سهم به معنای بهره، نصیب و حظ آمده است. سهام به معنای حصه مشارکت در هر نوع مشارکت و دارایی مشترک گفته می شود و همچنین به معنی حصه شریک در مال مشترک و سندی است که حکایت از مالکیت حصه معین در شرکت تجاری به نام شرکت سهامی کند و صاحب سهم از تمام مزایای مقرر در اساسنامه شرکت استفاده می کند.
انواع سهام عبارت است از : سهام بانام ، سهام بی نام ، سهام موسس یا انتفاعی ، سهام ممتاز

نقل و انتقال سهام
قابلیت نقل و انتقال سهم از حقوق غیرمالی و اوصاف سهم می باشد.
به موجب ماده 41لایحه قانون تجارت ، نقل و انتقال سهام در شرکت سهامی عام قابل اعمال محدودیت نیست و سهامداران آزادانه می توانند سهام خود را منتقل کنند. اما در شرکت سهامی خاص با توجه به مفهوم مخالف ماده 41 لایحه ، می توان انتقال را منوط به موافقت مدیران یا اساسنامه یا مجامع عمومی نمود. توجه شود که سهام وثیقه مدیران در ماده 114 لایحه ، قابل نقل و انتقال نمی باشد.
اعمال محدودیت نقل و انتقال در ماده 41 لایحه ، به معنای سلب حق انتقال نمی باشد بلکه فقط می توان انتقال را منوط به موافقت مراجع حاضر در شرکت نمود.
در صورتی که شرکت سهامی خاص، نقل و انتقال سهام را با محدودیت مواجه کند و مدیران و مجامع عمومی با نقل و انتقال سهام موافقت نکنند، تنها راه برای خروج سهامدار از شرکت بازخرید سهام می باشد. در این صورت سرمایه شریک به او پرداخته می شود و سرمایه شرکت به میزان سهم شریک خارج شده کاهش پیدا می کند. مثلاَ اگر سرمایه شرکت 120 میلیون باشد و سرمایه شریکی که متقاضی خروج است 30 میلیون باشد، 30 میلیون به او پرداخت شده و سرمایه شرکت به 90 میلیون کاهش پیدا می کند. بازخرید سهام با ممنوعیت خرید سهام توسط شرکت که در ماده 198 لایحه عنوان شده متفاوت است.
به عقیده دکتر پاسبان، نمی توان در اساسنامه انتقال مالکیت از طریق ارث را منوط به رضایت دیگر سهامداران و مدیران نمود اما می توان در اساسنامه، انحلال شرکت از سوی هر یک از سهامداران یا بخش معینی را در صورت ورود قهری ورثه سهامداران بر اثر فوت صاحب سهم ، پیش بینی نمود.
بنابراین :
در شرکت سهامی عام : آزادی مطلق در نقل و انتقال و در
سهامی خاص : امکان اعمال محدودیت وجود دارد.

مراحل و مدارک مورد نیاز نقل و انتقال سهام (اگر طبق اساسنامه بر عهده ی هیئت مدیره باشد)
1. تشکیل جلسه هیات مدیره
2. تنظیم صورتجلسه که به امضای اعضای هیات مدیره و امضای خریداران و فروشندگان سهام رسیده باشد.
3 .فتوکپی شناسنامه ی سهامداران جدید
4. برگ مفاصا حساب نقل و انتقال سهام از سازمان امور مالیاتی کشور(قسمت مالیات بر شرکت ها)
5. فهرست صاحبان سهام قبل و بعد از نقل و انتقال سهام
مدارک بعد از تشکیل جلسه و تنظیم صورتجلسه،تحویل اداره ثبت شرکت ها خواهد شد.
تذکر: چنانچه جلسه ی هیات مدیره با اکثریت اعضاء تشکیل شده باشد،رعایت مفاد اساسنامه در خصوص،حد نصاب ضروری است.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.


 
با توجه به اینکه سهام را به انواع مختلف تقسیم نموده اند ، لازم دانستیم به مناسبت موضوع قبل از آنکه در مورد نقل و انتقال سهام در شرکت سهامی عام و خاص، توضیحانی داده شود برای آشنایی ذهن خوانندگان ابتدا به سهام و انواع آن اشاره ای داشته باشیم و سپس وارد بحث اصلی شویم.

سهام و انواع آن

سهام جمع سهم است به معنای برگ رسید و به مبلغی از سرمایه یک کارخانه یا شرکت گفته می شود. سهم به معنای بهره، نصیب و حظ آمده است. سهام به معنای حصه مشارکت در هر نوع مشارکت و دارایی مشترک گفته می شود و همچنین به معنی حصه شریک در مال مشترک و سندی است که حکایت از مالکیت حصه معین در شرکت تجاری به نام شرکت سهامی کند و صاحب سهم از تمام مزایای مقرر در اساسنامه شرکت استفاده می کند.
انواع سهام عبارت است از : سهام بانام ، سهام بی نام ، سهام موسس یا انتفاعی ، سهام ممتاز

نقل و انتقال سهام
قابلیت نقل و انتقال سهم از حقوق غیرمالی و اوصاف سهم می باشد.
به موجب ماده 41لایحه قانون تجارت ، نقل و انتقال سهام در شرکت سهامی عام قابل اعمال محدودیت نیست و سهامداران آزادانه می توانند سهام خود را منتقل کنند. اما در شرکت سهامی خاص با توجه به مفهوم مخالف ماده 41 لایحه ، می توان انتقال را منوط به موافقت مدیران یا اساسنامه یا مجامع عمومی نمود. توجه شود که سهام وثیقه مدیران در ماده 114 لایحه ، قابل نقل و انتقال نمی باشد.
اعمال محدودیت نقل و انتقال در ماده 41 لایحه ، به معنای سلب حق انتقال نمی باشد بلکه فقط می توان انتقال را منوط به موافقت مراجع حاضر در شرکت نمود.
در صورتی که شرکت سهامی خاص، نقل و انتقال سهام را با محدودیت مواجه کند و مدیران و مجامع عمومی با نقل و انتقال سهام موافقت نکنند، تنها راه برای خروج سهامدار از شرکت بازخرید سهام می باشد. در این صورت سرمایه شریک به او پرداخته می شود و سرمایه شرکت به میزان سهم شریک خارج شده کاهش پیدا می کند. مثلاَ اگر سرمایه شرکت 120 میلیون باشد و سرمایه شریکی که متقاضی خروج است 30 میلیون باشد، 30 میلیون به او پرداخت شده و سرمایه شرکت به 90 میلیون کاهش پیدا می کند. بازخرید سهام با ممنوعیت خرید سهام توسط شرکت که در ماده 198 لایحه عنوان شده متفاوت است.
به عقیده دکتر پاسبان، نمی توان در اساسنامه انتقال مالکیت از طریق ارث را منوط به رضایت دیگر سهامداران و مدیران نمود اما می توان در اساسنامه، انحلال شرکت از سوی هر یک از سهامداران یا بخش معینی را در صورت ورود قهری ورثه سهامداران بر اثر فوت صاحب سهم ، پیش بینی نمود.
بنابراین :
در شرکت سهامی عام : آزادی مطلق در نقل و انتقال و در
سهامی خاص : امکان اعمال محدودیت وجود دارد.

مراحل و مدارک مورد نیاز نقل و انتقال سهام (اگر طبق اساسنامه بر عهده ی هیئت مدیره باشد)
1. تشکیل جلسه هیات مدیره
2. تنظیم صورتجلسه که به امضای اعضای هیات مدیره و امضای خریداران و فروشندگان سهام رسیده باشد.
3 .فتوکپی شناسنامه ی سهامداران جدید
4. برگ مفاصا حساب نقل و انتقال سهام از سازمان امور مالیاتی کشور(قسمت مالیات بر شرکت ها)
5. فهرست صاحبان سهام قبل و بعد از نقل و انتقال سهام
مدارک بعد از تشکیل جلسه و تنظیم صورتجلسه،تحویل اداره ثبت شرکت ها خواهد شد.
تذکر: چنانچه جلسه ی هیات مدیره با اکثریت اعضاء تشکیل شده باشد،رعایت مفاد اساسنامه در خصوص،حد نصاب ضروری است.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.



به موجب ماده 107 لایحه قانون تجارت، شرکت های سهامی عام و خاص توسط هیات مدیره اداره می شوند. در حقیقت بازوی اداره شرکت ، هیات مدیره محسوب می شود و بازوی تصمیم گیری شرکت ، مجامع عمومی هستند. اختیارات هیات مدیره علاوه بر تکالیف و اختیارات قانونی، عام می باشد. هیات مدیره از جهت سلسله مراتب، تابع مجمع عمومی می باشد. سمت هیات مدیره مباشرتی است و اعضای هیات مدیره نمی توانند سمت خود را به دیگران تفویض کنند. هیات مدیره باید از بین سهامداران شرکت انتخاب شود. حداقل تعداد سهام لازم برای تصاحب سمت هیات مدیره، معادل حداقل تعداد تعیین شده سهام وثیقه طلق اساسنامه می باشد. در لایحه قانونی منظور از عبارت مدیران ، هیات مدیره می باشد نه مدیر عامل.

ترتیب و تشکیل جلسات هیات مدیره
به موجب ماده 119 لایحه ، هیات مدیره در اولین جلسه خود یک رئیس و یک نایب رئیس انتخاب می کند. شخص حقوقی نمی تواند رئیس یا نایب رئیس هیات مدیره باشد اما شخص حقیقی نماینده شخص حقوقی چون در حکم اعضای هیات مدیره است ، می تواند به عنوان رئیس یا نایب رئیس انتخاب شود. عزل رئیس یا نایب رئیس هیات مدیره از سمت ریاست یا نایب رئیسی در صلاحیت هیات مدیره است. مدت ریاست یا نایب رئیسی اعضای هیات مدیره نباید از مدت عضویت آن ها در هیات مدیره بیشتر باشد. مثلاَ اگر از مدت عضویت شخص در هیات مدیره شش ماه باقی مانده است ، مدت ریاست وی نباید بیش از 6 ماه باشد.
نایب رئیس هیات مدیره فقط در صورتی می تواند انجام فعالیت کند که رئیس موقتاَ قادر به انجام سمت نباشد و اگر رئیس به صورت دائمی قادر به انجام فعالیت نباشد، باید رئیس جدیدی انتخاب شود.
از لحاظ ارزش و تاثیرگذاری، تفاوتی میان رای رئیس هیات مدیره و سایر اعضا وجود ندارد.
به موجب ماده 123 لایحه ، ترتیب دعوت و تشکیل جلسات هیات مدیره طبق اساسنامه می باشد نه قانون .
انتخاب و عزل مدیران :
– انتخاب اعضای هیات مدیره با مجمع عمومی عادی است.
– انتخاب رئیس و نایب رئیس هیات مدیره با هیات مدیره است.
– عزل اعضای هیات مدیره با مجمع عمومی است.
– عزل رئیس و نایب رئیس هیات مدیره از سمت ریاست با هیات مدیره است.

جمع ریاست هیات مدیره و مدیر عامل
به موجب ماده 124 لایحه ، اصولاَ رئیس هیات مدیره نمی تواند هم زمان مدیر عامل همان شرکت باشد مگر با تصویب سه چهارم آرای حاضر در مجمع عمومی عادی. عزل مدیر عاملی که هم زمان رئیس هیات مدیره باشد با اکثریت مطلق آرای حاضر در جلسه رسمی مجمع عمومی عادی امکان پذیر است.

نصاب تصمیم جلسات هیات مدیره
به موجب ماده 121 لایحه ، نصاب تصمیم جلسات اعضای هیات مدیره اکثریت آرای حاضرین ( اکثریت مطلق ) است. مثلاَ اگر 8 نفر در جلسه هیات مدیره حاضر باشند حداقل 5 نفر باید موافق باشند تا تصمیم موضوع رای تصویب شود. لازم به ذکر است که اساسنامه می تواند اکثریت بیشتری مانند دوسوم یا سه چهارم یا اتفاق آرا برای نصاب جلسات هیات مدیره در نظر بگیرد، اما امکان تعیین نصاب کم تر از اکثریت مطلق امکان پذیر نیست.
محدود کردن حق عزل رئیس یا نایب رئیس هیات مدیره مطلقاَ باطل است.

نصاب تشکیل جلسات هیات مدیره
به موجب ماده 121 لایحه ، برای تشکیل جلسات هیات مدیره حضور بیش از نصف اعضای ( اکثریت مطلق عددی ) هیات مدیره اامی است. برای تشکیل جلسات هیات مدیره برخلاف جلسات مجامع عمومی، ملاک میزان سرمایه اعضای هیات مدیره نمی باشد و اعضا بدون توجه به میزان سرمایه حق حضور و رای دارند.
به عقیده دکتر اسکینی، اعضای هیات مدیره می توانند وکیل یا نماینده خود را در جلسات هیات مدیره اعزام کنند اما نماینده و وکیل در نصاب رسمیت جلسات محاسبه نمی شوند و حق رای نخواهند داشت.
نصاب قانونی هیات مدیره :
تصمیم 1- اساسنامه ( به شرط بالای اکثریت مطلق ) 2- اکثریت مطلق آرای حاضرین
جلسات : بیش از نصف اعضا

وظایف رئیس هیات مدیره
به موجب ماده 121  لایحه ، وظایف رئیس هیات مدیره عبارتند از :
1. دعوت از هیات مدیره
2. اداره جبسات هیات مدیره
3. دعوت از مجامع عمومی ( عادی – فوق العاده )
با وجود آن که طبق قانون وظیفه دعوت از مجامع عمومی با رئیس هیات مدیره می باشد، قانونگذار در ماده 254 لایحه برای رئیس و اعضای هیات مدیره در صورت عدم دعوت از مجامع عمومی ضمانت اجرای جزایی پیش بینی نموده است. به عقیده دکتر پاسبان، ماده 254 لایحه در دو صورت قابل توجیه می باشد. اول اینکه اگر رئیس هیات مدیره مجمع را دعوت نکرد و پس از آن اعضای هیات مدیره نیز مجمع را دعوت نکنند، مشمول ماده 254 لایحه و ضمانت اجرای جزایی می شوند. حالت بعد از اینکه ماده 254 لایحه ، مرتبط با ماده 91 لایحه است و آن هم فقط در خصوص دعوت از مجمع عمومی عادی برای مصوبات مالی می باشد و ارتباطی با دعوت از مجمع عمومی فوق العاده ندارد.
در صورتی که رئیس هیات مدیره به وظایف خود منجر بر دعوت از هیات مدیره عمل ننماید یا اینکه عده ای از اعضای هیات مدیره برای تصمیم گیری لازم بدانند که هیات مدیره را تشکیل دهند، می توانند با در نظر گرفتن ماده 122 لایحه ، هیات مدیره را دعوت کنند. طبق این ماده ، عده ای از مدیران که اقلاَ یک سوم اعضای هیات مدیره را تشکیل می دهند ، می توانند هیات مدیره را با دو شرط ذیل دعوت نمایند :
1. از تشکیل آخرین جلسه هیات مدیره حداقل یک ماه گذشته باشد.
2.  با ذکر دستور جلسه هیات مدیره
دعوت از هیات مدیره توسط برخی از اعضا به دلیل جلوگیری رئیس هیات مدیره در سوء استفاده از موقعیت خود می باشد.

صورت جلسه اعضای هیات مدیره
به موجب ماده 123 لایحه ، محتویات صورتجلسه هیات مدیره عبارتند از :
1. ذکر نام مدیران حاضر و غایب
2. خلاصه ای از مذاکرات و تصمیمات متخذه با ذکر تاریخ
3. ذکر نظر مدیران مخالف با تمام یا بعضی از تصمیمات هیات مدیره
صورتجلسه باید امضای اکثریت مدیران حاضر( نه تمامی مدیران یا اکثریت مدیران حاضر و غایب ) برسد. در این صورت مدیران غایب نسبت به تصمیمات جلسه ای که غایب بوده اند، مسئولیت ندارند.


 
بازرس شرکت کسی است که بسته به مورد، مجامع عمومی مؤسس و عادی صاحبان سهام، او را برای نظارت در کارهای شرکت و امور مالی و محاسباتی آن، با هدف حفظ حقوق سهامداران براساس قوانین تجاری و مالی و اساسنامه شرکت و تهیه و تقدیم گزارش صحت و درستی و یا نادرستی اعمال مدیران به مجمع عمومی عادی تعیین می نمایند.

تکالیف بازرس عبارتند از :
1. در خصوص صحت یا نادرستی صورت دارایی، ترامه و حساب سود و زیان و صورت حساب دوره عملکرد که مدیران برای تسلیم به مجمع گزارش تهیه می کنند اظهار نظر بنمایند. ( ماده 148 لایحه )
درباره صحت مطالب و اطلاعاتی که مدیران در اختیار مجامع می گذارند، اظهار نظر کنند. ( ماده 148 لایحه )
2. اطمینان حاصل کند که حقوق صاحبان سهام بر طبق قانون و اساسنامه رعایت شده است. ( ماده 148 لایحه )
3. گزارش به مجمع عمومی عادی در خصوص تخلف از مقررات قانونی و اساسنامه در خصوص سهام وثیقه ( ماده 117 لایحه )
4. اگر هیات مدیره در موعد مقرر سالانه مجمع عمومی عادی را دعوت نکند، بازرسان راساَ مکلف به دعوت می باشند. ( ماده 91 لایحه )
5. دعوت از مجمع عمومی عادی برای تکمیل اعضای هیات مدیره پس از عدم دعوت توسط هیات مدیره و تقاضای ذینفع از بازرس. ( ماده 113 لایحه )
6. مجمع عمومی عادی برای تصمیم راجع به بطلان معامله تحت نظارت به دعوت هیات مدیره یا بازرس تشکیل می شود. ( ماده 131 لایحه )
7. گزارش بازرس در خصوص افزایش و کاهش سرمایه و سلب حق تقدم ( مواد 161، 167 ، 191 لایحه )
8. گزارش بازرسان در خصوص معامله تحت نظارت

اختیارات بازرس
به موجب ماده 149 لایحه ، موارد ذیل در اختیار بازرس است که می تواند به صلاحدید خود آن ها را انجام بدهد :
1. انجام هر گونه رسیدگی و بازرسی لازم
2. مطالبه اسناد و مدارک و اطلاعات مربوط به شرکت
3. استفاده از کارشناسان ودر صورت معرفی کارشناس توسط بازرس، در موضوعی که به کارشناس محول شده، کارشناس همانند بازرس اختیار دارد. استفاده از کارشناسی به شرط معرفی قبلی به شرکت امکان پذیر است.
به موجب ماده 260 لایحه ، برای رئیس و اعضای هیات مدیره که عامداَ مانع یا مخل انجام وظایف بازرس شوند یا مدارک مورد نیاز را به آن ها تحویل ندهند، ضمانت اجرای جزایی پیش بینی شده است.

گزارش بازرس و آثار آن
بازرسان تمامی اعمالی که مورد بحث قرار گرفت را انجام می دهند تا نهایتاَ بتوانند به مجمع عمومی عادی گزارش بدهند. این گزارش باید جامع بوده و حاکی از وضعیت شرکت باشد.
صاحبان سهام حق دارند از مفاد گزارش بازرس یا بازرسان آگاه شوند و به همین علت گزارش بازرسان باید حداقل 10 روز پیش از انعقاد مجمع برای صاحبان سهام در شرکت حاضر باشد.
طبق ماده 150 لایحه ، در صورت وجود چند بازرس امکان انجام وظیفه به صورت مستقل وجود دارد اما کلیه آن ها باید یک گزارش بدهند و امکان گزارش مستقل وجود ندارد. اگر بازرسان در تهیه گزارش با یکدیگر اختلاف داشته باشند باید موارد اختلاف با ذکر دلیل در گزارش قید شود.
در ماده 267 لایحه ، در گزارش های خود اطلاعات خلاف حقیقت بدهد و یا اینگونه اطلاعات را تصدیق کند ضمانت اجرای جزایی پیش بینی شده است.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره می توانید با ما تماس حاصل فرمایید.
 


 
در هیچ یک از قوانین مدنی و مالی و تجاری، تعریف جامعی که دربرگیرنده عناصر تشکیل دهنده کلیه شرکت های مدنی و تجاری باشد، به نظر نرسیده است. دلیل آن هم خصوصیت خاص هر یک از شرکت های مدنی و انواع شرکت های بازرگانی است. بدین جهت در این نوشتار ضمن تعریف شرکت مدنی ، به خصوصیات ثبت آن می پردازیم.

خوانندگان محترم جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه می توانند مقالات ذیل را نیز مورد مطالعه قرار دهند :
- تفکیک شرکت تجاری از شرکت مدنی
- ثبت شرکت مدنی
قانون مدنی ایران مصوب / 2/ 1307 در ماده 571 شرکت مدنی را به شرح آتی تعریف نموده است :
" شرکت عبارت است از اجتماع حقوق مالکین متعدد در شی ء واحد ، به نحو اشاعه ".
شرکت مدنی ممکن است اختیاری باشد که در این صورت به وسیله عقدی از عقود حاصل می شود یا در نتیجه عمل شرکا از قبیل مزج اختیاری، یا قبول مالی مشاعاً در ازای عمل چند نفر ( ماده 573 ق. م )
قانون مدنی ایران از فقه اسلام متأثر است. بدین ترتیب شرکت مدنی ممکن است قهری باشد. تعریف شرکت قهری در ماده 574 قانون مدنی چنین آمده است :
" شرکت قهری اجتماع حقوق مالکین است که در نتیجه امتزاج یا ارث حاصل می شود ".

قانون مالیات های مستقیم مصوب 3/ 12/ 1366 که از اول سال 1368 به موقع اجرا گذاشته شده است، درباره اخذ مالیات از شرکت های مدنی مقررات مقتضی پیش بینی نموده است که از قرار ذیل می باشد :
تبصره 3 ماده 100 : " در شرکت های مدنی، تسلیم اظهارنامه " اظهارنامه مالیاتی " توسط یکی از شرکا، موجب اسقاط تکایف سایر شرکا خواهد بود ".
تبصره ماده 93 : " درآمد شرکت های مدنی اعم از اختیاری یا قهری و همچنین درآمد ناشی از فعالیت های مضاربه ای، در صورتی که عامل ( مضارب ) شخص حقیقی باشد، مشمول این فصل می باشد ".
تبصره ماده 101 : " در شرکت های مدنی در صورتی که تعداد شرکا بیش از دو نفر نباشد، هر یک از شرکا با رعایت تجرد و یا داشتن همسر یا اولاد، از معافیت مربوط استفاده می نماید. و هر گاه شرکا بیش از دو نفر باشند میزان معافیت از یک میلیون و دویست هزار ریال نخواهد کرد و مبلغ معافیت به طور مساوی بین شرکا تقسیم و باقیمانده سهم هر شریک، جداگانه مشمول مالیات خواهد بود ".
وجاهت شرعی مقررات قانون مالیات های مستقیم مصوب 3/ 12/ 1366 متاثر از آیات متعدد سوره های قرآن مجید دایر به امر دادن زکات می باشد.

حال با توجه به بند 2 ماده 47 قانون ثبت، که ثبت شرکتنامه را اامی دانسته، آیا این امر ، منحصر به شرکت های تجاری است ؟ و یا شامل قراردادهای مدنی که بر مبنای مضاربه و یا به نحو دیگر تنظیم شده باشد نیز می گردد ؟
مثلاَ چند نفر پیشه ور که صاحب پیشه واحدی هستند، شرکتنامه عادی تنظیم و مشغول به کار می شوند، آیا این شرکتنامه در صورت حدوث اختلاف قابل استناد در محاکم می باشد ؟
کمیسیون می اداره حقوقی وزارت دادگستری در تاریخ 22/ 7/ 1352 نظر می دهد :
" نظر به این که به موجب بند 2 از ماده 47 قانون ثبت اسناد و املاک ، ثبت شرکتنامه به طور کلی اامی شناخته شده و متعاقب آن ضمن ماده 48، ضمانت اجرای عدم ثبت را عدم پذیرش سند در مراجع قضایی و اداری اعلام نموده ، بنابراین ، شرکتنامه اعم از مدنی و تجاری، باید به ثبت برسد ، منتهی تشریفات و آیین ثبت شرکتنامه های تجاری وفق قانون تجارت و قانون ثبت شرکت ها در اداره ثبت شرکت هاست و ثبت شرکتنامه مدنی در دفتر اسناد رسمی، به عمل می آید ."
به نظر می رسد اولاَ نسبت به مورد آیین نامه اجرایی قانون ثبت شرکت ها که از تاریخ 15/ 3/ 1310 قابل اجرا است، در ماده 34 تعیین تکلیف نموده و می گوید :
" شرکت های منعقده بین کسبه جزء ، که اطلاق تاجر به آن ها نمی شود ، و مطابق مقررات نمره 7044- مورخه 15 خرداد 1311 وزارت عدلیه تشخیص و تعیین شده اند، در عداد شرکت های تجاری نبوده و به عنوان قرارداد، مطابق مقررات قانون ثبت اسناد، در دفاتر اسناد رسمی باید به ثبت برسد ".
ثانیاَ : موضوع درخور بررسی بوده که آیا شرکت عادی مورد استعلام از مصادیق شرکت ابدان یعنی شرکت در کار به معنی شرعی آن بوده است یا خیر ؟

ماهیت حقوقی شرکت مدنی
مسئله آتی اذکر در مجمع عمومی قضات دادگاه های حقوقی 2 تهران مطرح شده : " آیا شرکت مدنی عقد جایز است یا لازم ؟ و با فوت شریک عقد شرکت منفسخ می شود یا خیر ؟ و در صورت فوت احد از شرکا وراث متوفی می توانند از عواید شرکت بعد از فوت مورث خود به نسبت سهم او، مطالبه نمایند یا نه ؟
نظر اکثریت در تاریخ 29/ 11/ 1366 :
" با توجه به حکم اوفوا بالعقود و مواد 10 و 219 و 223 قانون مدنی چون اصل بر وم عقود است، مگر با دلیل خلاف، و قانون صراحتی در جواز عقد شرکت ندارد ، لذا شرکت عقدی است لازم و با فوت شریک منفسخ نمی شود. زیرا اولاَ- مطابق ماده 582 قانون مدنی تصرف شریک در مال الشرکه ، بدون اذن ، فقط موجب ضمان متصرف است مه باعث زوال عقد شرکت. بنابراین در فرض فوت شریک و تصور عدم اذن او، عقد شرکت منفسخ نیست. ثانیاَ به موجب ماده 587 قانون مرقوم، مرتفع شدن عقد شرکت، فقط در صورت تقسیم و یا تلف شدن تمام مال شرکت است. در این ماده نه تنها ذکری اذن دانسته است نه انفساخ عقد و بین رجوع از اذن ، با زوال آن و انتفاع عقد شرکت، تفاوت است. به عبارت دیگر، اذن در تصرف مال مشترک و یا رجوع از آن ، جزو ارکان و عناصر تحقق و بقای عقد شرکت و شرط صحت آن نیست. و فوت شریک تنها اذن را منتفی می سازد و عقد شرکت را از بین نمی برد و به این کیفیت در مانحن فیه ورثه شریک متوفی، می توانند ازشریک متصرف در مال الشرکه ، عواید شرکت نسبت به زمان بعد از فوت مورث خود را مطالبه نمایند و در این مورد، فرض بر این است که با بقای عقد شرکت، ورثه به قائم مقامی مورث خود ، به شریک یا شرکای دیگر، اذن در تصرف مال مشترک را داده اند و مسنحق عواید شرکت هستند ".
" حسب مستفاد از مواد قانون مدنی در مبحث شرکت ، و این که به موجب ماده 581 قانون مذکور، تصرف هر یک از شرکا در مال الشرکه منوط به اذن شریک یا شرکای دیگر است، و مطابق ماده 586 این قانون ، هر یک از شرکا هر وقت بخواهد می تواند رجوع نماید و با توجه به مقتضای ذات عقد شرکت، باید گفت : شرکت عقدی است جایز و به حکم ماده 954 قانون مدنی، با فوت هر یک از شرکا عقد شرکت نیز منفسخ می شود. زیرا موضوع اذن در تصرف مال مشترک که از لوازم بقا و تداوم شرکت است، با فوت احد از شرکا منتفی می شود. علیهذا با فوت شریک و زوال شرکت موجبی در مطالبه عواید ناشی از سهم الشرکه برای وراث شریک متوفی نیست. و چنانچه شریک دیگر بدون اذن در نال الشرکه تصرف نموده باشد ، ضامن است و از این حیث ورثه شریک متوفی، می توانند از او اجرت المثل بخواهند ".

چگونگی رسیدگی به دعاوی که مستند آن شرکتنامه عادی راجع به شرکت های مدنی است
در این رابطه ، مسئله در مجمع قضات دادگاه های حقوقی 2 تهران مطرح می شود :
نظریه اکثریت در تاریخ 19/ 8/ 1367:
" همچنان که رای اصراری شماره 4654-23/9/1338 هیئت عمومی دیوانعالی کشور و نیز نظریه مورخ 22/ 7/ 1352 کمیسیون می حقوق تجارت اداره حقوقی، اشعار دارد :
بند 2 ماده 47 قانون ثبت، نظر به عموم و اطلاق آن، شامل همه شرکت های عقدی اعم از شرکت تجاری و مدنی بوده و ثبت شرکت های مدنی نیز اجباری است و اگر رسماَ به ثبت نرسد به حکم ماده 48 قانون مذکور، در هیچ یک از ادارات و محاکم پذیرفته نخواهد شد . بنابراین اگر فرضاَ مستند دعوی دائر به مطالبه وجه یا مال تنها شرکتنامه عادی راجع به شرکت های مدنی باشد، قابل ترتیب اثر نیست. البته این امر همان گونه که نسبت به قولنامه یا مبایعه نامه های عادی معمول است ، با احراز شرایط، مانع اقامه دعوی به خواسته اام به تنظیم شرکتنامه رسمی نخواهد بود ".
نظریه اقلیت در تاریخ 19/ 8/ 1367 :
" بند 2 ماده 47 قانون ثبت فقط ناظر به صلحنامه و هبه نامه و شرکتنامه های راجع به غیرمنقول و حقوقی است که باید به ثبت برسد، و شامل شرکت های دیگر فی المثل قراردادهایی که بین افراد مبنی بر شرکت آن ها از حیث کار و سرمایه در امور اقتصادی منعقد می گردد، نمی شود. بنابراین شرکتنامه عادی اگر راجع به اموری نباشد که ثبت آن ها اامی است، می تواند مستند دعوی قرار گیرد و دادگاه به این استدلال و نیز به موجب ماده 10 قانون مدنی، باید به آن ترتیب اثر بدهد ".

اثر شرط در عقد شرکت مدنی
مسئله آتی اذکر در مجمع عمومی قضات دادگاه های حقوقی 2 تهران مطرح شده است :
" اگر در عقد شرکت مدنی شرط شده باشد که در هر حال اعم از این که شرکت سود داشته باشد یا ضرر، مبلغ مشخصی به عنوان سود به احد از شرکا تعلق بگیرد و نیز شرط شده باشد که در صورت انحلال شرکت، تمام دارایی شرکت متعلق به یک شریک شود، آیا شروط مذکور صحیح است یا نه ؟ و این شروط خلاف مقتضای ذات عقد شرکت است یا خلاف مقتضای اطلاق آن ؟ "

 
طبق ماده ی 197 قانون تجارت در ظرف ماه اول تشکیل هر شرکت خلاصه شرکتنامه ها و منضمات آن طبق آئین نامه ی وزارت دادگستری اعلان خواهد شد». بنابراین عبارت ماده ی مزبور دستوری است تلویحی برای این که در ظرف ماه اول تشکیل شرکت، هر شرکت تجارتی باید به ثبت برسد تا خلاصه ی آن قابل انتشار و آگهی باشد.

قانون، ثبت شرکت را به قدری اهمیت داده که عدم اقدام به آن موجب بطلان عملیات شرکت خواهد بود. به این معنی که پس از گذشتن یک ماه و عدم ثبت هر ذینفع می تواند به دادگاه مراجعه و ابطال عملیاتی که بعد از یک ماه اول واقع شده تقاضا نماید،بدون این که شرکت بتواند از این بطلان به نفع خود استفاده کند(ماده 198)

در ثبت شرکت های داخلی باید سه عمل انجام گیرد:

ثبت شرکتنامه: به جز شرکت های سهامی که احتیاجی به تنظیم شرکت نامه ندارند بقیه ی شرکت های تجارتی احتیاج به شرکت نامه دارد.

به موجب ماده ی 47 قانون ثبت اسناد و املاک شرکت نامه باید در دفتر اسناد رسمی به ثبت به رسد، والا طبق دستور ماده 48 همان قانون در هیچ یک از ادارات و محاکم پذیرفته نخواهد شد. چون ثبت شرکتنامه در دفاتر اسناد رسمی با وجود ثبت خود شرکت در اداره ی ثبت موجب پیچیدگی کار می شود از این جهت به موجب مقررات مورخه 10 اسفند 1327 وزارت دادگستری به دوائر ثبت شرکت ها در مرکز و شهرستان ها اجازه ی ثبت شرکتنامه داده شده و در حقیقت دفتر ثبت شرکتنامه در این مورد به منزله ی دفتر اسناد رسمی می باشد.پس ثبت شرکت نامه.رسمیت یافتن آن بین شرکا است که در دفتر جداگانه به عمل می آید و شرکا تماماَ ذیل ثبت را امضاء و مطابقت ثبت را با اصل شرکت نامه تصدیق خواهند نمود.

ثبت شرکت: ثبت شرکت غیر از ثبت شرکتنامه است. عمل و دفاتر آن نیز جدا است. متصدی مربوطه پس از ثبت شدن شرکتنامه و رسیدگی به مدارک و سوابقی که از طرف مدیر شرکت ضمن تقاضانامه به عمل می آید، در دفتری که به این جهت به این موضوع تخصیص داده شده ذیل شماره ی ردیفی که برای شرکت ها معین می شود خلاصه مفاد شرکتنامه و اساسنامه را در ستون های آن ثبت و برای هر شرکت یک صفحه مترادف تخصیص می دهد.

انتشار خلاصه شرکتنامه

اداره یا دائره ای که به ثبت شرکت تجارتی مبادرت نموده باید خلاصه ای از شرکتنامه و منضمات آن را در ظرف ماه اول تشکیل در رومه ی رسمی وزارت دادگستری و یکی از جراید کثیرالانتشار به خرج شرکت به طریق اعلان انتشار دهد و خلاصه ی مزبور متضمن نکات ذیل است:

1-شماره ای که جهت ثبت شرکت در نظر گرفته شده و تاریخ ثبت آن و محل و اقامتگاه شرکت، با تعیین نام و نوع آن و موضوع شرکت.

2-مقدار سرمایه (با تشخیص اینکه چه مقدار پرداخت و چقدر تعهد شده).

3-اسامی مدیر یا مدیران

4-تاریخ آغاز و ختم شرکت در صورتی که برای مدت محدود تشکیل شده باشد.

5-در شرکت های تضامنی و شرکت مختلط علاوه بر نکات فوق باید اسم تمام شرکا ضامن نیز منتشر شود.

در شرکت های سهامی موارد دیگری که قبلاَ تذکر داده شده در آگهی قید می شود.

شعبه شرکت

هر گاه شرکت در چندین حوزه ی ثبتی شعبه داشته باشد انتشار خلاصه ی شرکت به نحوی که برای خود شرکت مقرر است در محل شعبه نیز باید به عمل آید،و برای انجام این مقصود مقامی که خود شرکت در آنجا به ثبت رسیده است باید سواد مصدق از تقاضانامه و منضمات آن را به ثبت اسناد محل وقوع شعبه ارسال دارد تا اقدام به انتشار نماید.(ماده 8 آئین نامه)

ثبت شعبه ی شرکت در دو حال است:نخست این که در موقع ثبت خود شرکت است.در این صورت ضمن انتشار خلاصه شرکت نامه،محل شعب شرکت در آگهی باید ذکر و آگهی مزبور برای انتشار در جراید محلی ضمن رونویس تقاضانامه و منضمات آن به اداره ی ثبتی که شعبه ی شرکت در آن جا واقع است فرستاده شود.دیگر این که پس از ثبت شرکت مبادرت به افتتاح شرکت می شود.در این حال شعبه ی شرکت مانند تغییراتی که بعداَ در شرکت واقع گردد ذیل ثبت شرکت به ثبت رسیده و آگهی می شود سپس آگهی مزبور و رونویس تقاضانامه و منضمات به ثبت محل فرستاده می شود.در هر حال مدیر شعبه و یا کسی که از طرف شرکت در شعبه ی مزبور حق امضا دارد یعنی امضا او برای شرکت اام آور است باید معرفی و آگهی شود.

طبق ماده ی 3 آئین نامه ی مزبور شرکت های خارجی که متقاضی ثبت شعبه ی خود در ایران هستند موظفند اطلاعات و مدارک زیر را به همراه درخواست کتبی خود به اداره ی کل ثبت شرکت ها و مالکیت صنغتی ارائه نمایند:

1-اساسنامه ی شرکت ،آگهی تاسیس و آخرین تغییرات ثبت شده در مراجع ذیربط.

2-آخرین گزارش مالی تایید شده ی شرکت

3-گزارش توجیهی حاوی اطلاعات مربوط به فعالیت های شرکت و تبیین نوع و حدود اختیارات و محل فعالیت شعبه،برآورد نیروی انسانی ایرانی و خارجی مورد نیاز و نحوه ی تامین وجوه ارزی و ریالی برای اداره ی امور شعبه

به غیر از مدارک فوق الذکر طبق ماده شرکت های متقاضی موظفند ترجمه ی فارسی اسناد و اصل مدارک و اطلاعات زیر را به همراه درخواست کتبی خود به اداره ی کل ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی ارائه نمایند:

1-تصویر مصدق قرارداد موضوع ماده ی (4) این آئین نامه.

2-مدارک شناسایی شخص متقاضی،برای اشخاص حقیقی،تصویر شناسنامه و نشانی اقامتگاه قانونی و برای اشخاص حقوقی،اساسنامه ی شرکت و آگهی تاسیس و آخرین تغییرات ثبت شده ی آن نزد مراجع ذیربط.

3-ارائه ی سابقه ی فعالیت شخص متقاضی ثبت نمایندگی،در زمینه ی امور پیش بینی شده در قرارداد نمایندگی

4-اساسنامه شرکت خارجی طرف نمایندگی،آگهی تاسیس و آخرین تغییرات ثبت شده آن نزد مراجع ذیربط

5-گزارش فعالیت های شرکت خارجی طرف نمایندگی و تبیین دلایل و ضرورت اخذ نمایندگی

6-آخرین گزارش مالی تایید شده ی شرکت خارجی طرف نمایندگی

7-معرفی وزارتخانه ی ذیربط

طبق ماده ی 4 آئین نامه ی اجرائی نحوه ی تاسیس و عملیات شعب بانک های خارجی در ایران(مصوب 28/12/1387 هیات وزیران)تشریفات تاسیس شعب بانک های خارجی در ایران طبق دستورالعمل اجرایی بانک مرکزی خواهد بود.

تغییرات

در هر موقع که تصمیماتی راجع به تمدید مدت شرکت زائد بر مدت مقرر یا انحلال شرکت قبل از مدت معینه یا تغییر در کیفیت تفریغ حساب یا تغییر اسم شرکت یا تبدیل دیگر در اساسنامه یا تبدیل و یا خروج بعضی از شرکا ضامن از شرکت اتخاذ شود و همچنین موقعی که مدیر یا مدیران شرکت تغییر می یابد.مقررات راجع به ثبت و انتشار باید در مورد تغییرات حاصله رعایت شود و هم چنین موقعی که به واسطه ی ضررهای وارده نصف سرمایه ی شرکت سهامی از بین می رود به همان ترتیب باید ثبت و آگهی شود.

کیفیت ثبت تغییرات به این طریق است:که پس از ارائه ی مدارک آن که غالباَ به موجب تصمیمات مجمع عمومی در شرکت های سهامی است و یا اکثریت و یا به اتفاق شرکاء در سایر شرکت ها و رسیدگی به صحت و سقم آن در صورتی که مطابق قانون باشد هر تغییر در ذیل ثبت بدوی به ثبت رسیده و خلاصه ی آن نشر می شود.


قانون تجارت ایران با استفاده از ویژگی های حقوقی شرکت های سهامی، با مسئولیت محدود و تضامنی و تلفیق بعضی از این ویژگی ها تشکیل دو نوع شرکت مختلط را مجاز دانسته است:
الف- شرکت مختلط سهامی
ب- شرکت مختلط غیر سهامی
این نوع شرکت ها با حداقل دو شریک تشکیل می شوند ولی همواره در شرکت های مختلط دو گروه سهامدار وجود دارند که برخلاف سایر انواع شرکت های تجاری از جایگاه و مسئولیت حقوقی یکسانی برخوردار نیستند.

این شرکت برای امور تجارتی با نام مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود بدون انتشار سهام تشکیل می گردد و در حقیقت به منزله ی ترکیبی است از شرکت های تضامنی و با مسئولیت محدود که دارای دو نوع شریک ضامن و شریک با مسئولیت محدود می باشد و شریک ضامن مسئول تادیه ی کلیه ی قروض و تعهدات شرکت خواهد بود.همانطوری که ماده ی 141 ق.ت در مورد شرکت مزبور چنین تصریح  می دارد:
شرکت مختلط غیر سهامی شرکتی است که برای امور تجارتی در تحت اسم مخصوص بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر با مسئولیت محدود بدون انتشار سهام تشکیل می شود. »
شرکت مختلط غیر سهامی،مانند سایر شرکت های تجارتی،دارای شخصیت حقوقی است.یعنی،به عنوان یک شخص حقوقی،می تواند دارای کلیه ی حقوق و تکالیفی شود که قانون برای افراد قایل است.مگر حقوق و تکالیفی که طبیعتاَ فقط انسان می تواند دارای آن باشد.

تشکیل و ثبت شرکت مختلط غیر سهامی:
در تشکیل شرکت مختلط غیر سهامی نکات زیر حایز اهمیت است:
1-اسم شرکت که با عبارت شرکت مختلط و لااقل نام یکی از شرکای ضامن باید قید شود.
2-تشکیل شرکت با تنظیم شرکت نامه انجام می گیرد.تنظیم شرکت نامه بین شرکا اامی است و با شرایطی که قبلاَ درباره ی تنظیم شرکت های دیگر گفته شد،تهیه می گردد.
3-روابط شرکا بر طبق اساسنامه و شرکت نامه باشد.
4-اداره ی شرکت با شرکای ضامن است و حدود مسئولیت آن ها همان است که در شرکت های تضامنی مقرر گردیده است.
5-شریک با مسئولیت محدود در اداره ی شرکت دخالتی ندارد.
6-هر یک از شرکای با مسئولیت محدود که برای شرکت معامله ای بنماید در مورد تعهدات مربوط به آن معامله به منزله ی شریک ضامن خواهد بود مگر این که تصریح نموده باشد،این معامله را به عنوان وکالت از طرف شرکت انجام داده است.
7-هر یک از شرکای با مسئولیت محدود حق نظارت بر امور شرکت داشته و می تواند از روی دفاتر و اسناد شرکت برای اطلاع خود صورت خلاصه ای تهیه نماید.
8-هیچ شریک با مسئولیت محدود بدون رضایت سایر شرکا نمی تواند تمام یا قسمتی از سهم الشرکه ی خود را به شخص ثالثی داده او را وارد شرکت نماید.
9-هرگاه یک یا چند نفر از شرکای با مسئولیت محدود بدون اجازه ی سایر شرکا حق خود را بطور کلی یا جزئی به شخص ثالثی واگذار نماید-آن شخص ثالث حق دخالت و تفحص و بازرسی در امور شرکت را نخواهد داشت.(مفاد مواد 141 الی 149 ق.ت)

مدارک لازم برای ثبت شرکت مختلط غیر سهامی:
1-یک نسخه مصدق از شرکت نامه
2-یک نسخه مصدق از اساسنامه(اگر باشد)
3-اسامی شرکت یا شرکای ضامن که سمت مدیریت دارند.
بعد از ثبت شرکت مختلط غیر سهامی، خلاصه ای از شرکتنامه در رومه ی رسمی و یکی از رومه های کثیرالانتشار درج گردد.



یکی از مشخصه های شرکت های تجاری نام آنها ست که یکی از تمایزات شخصیت های حقوقی محسوب میشه.

نام شرکت مشخصه ای است که هویتش را معلوم و موجب شناختنش و تمیز دادن آن را از سایر شرکت ها، امکان پذیر می سازه.

نام شرکت تجاری یکی از ابزارهای مهم برای جذب و ارتباط با شرکت است. شحصیت های حقوقی مثل شخصیت های حقیقی با نامی خاص موجودیت می یابند و با این نام خاص در ثبت شرکتها به ثبت می رسند.

تایید نام شرکت، توسط اداره تعیین نام در ثبت شرکت ها انجام میشه. در انتخاب نام شرکت باید به این نکات توجه کرد: نام انتخابی، دارای سابقه ثبت نباشه. دارای معنا و مطابق با فرهنگ اسلامی باشه. حداقل سه سیلاب باشه. لاتین نباشه.

واژه بیگانه نباشه و فارسی باشه. امروزه انتخاب نام شرکت بسیار سخت تر از گذشته شده ، چرا که حجم اسامی ثبت شده  شرکت در دهه های اخیر به طور چشمگیری افزایش داشته.

اگر نامی قبلاَ در اداره ثبت شرکت ها به ثبت رسیده دیگر قابلیت ثبت در آن اداره را ندارد. ضمن اینکه اگر تشابه نیز داشته باشه موجب رد شدن نام مورد نظر خواهد شد.

نام شرکت
نام هر شرکتی حاوی شخصیت و هویت و نوع فعالیت آن است. تمامی افراد حقیقی و شخصیت های حقوقی که با هر شرکتی طرف قرارداد می شن در ابتدا نام شرکت را میبینند و به همین خاطر انتخاب نامی پر معنا و زیبا از مزیت های شرکت های تجاری محسوب می شه.

در بعضی شرکت های تجاری، نام شرکت ، نام تجاری آن هم هست که در اینصورت دارای ارزش اقتصادی می شه و بعنوان بخشی از دارایی های شرکت به حساب میاد.

نام شرکت می تونه به فعالیت شرکت بستگی داشته باشه و مشخصه ای از فعالیت شرکت باشه و ممکن­ست فقط نامی خاص باشه اگر شرکت تضامنی باشه نام یک یا چند نفر از شرکا در نام شرکت میاد که در صورت خروج شخص یا اشخاصی که نامشان در نام شرکت قید شده، نمی تونه بدون انتخاب نام جدید تغییر نام جدید را بخواد چون نام شرکت متعلق به شرکت است و جزو دارایی های شرکت محسوب می شه.

امروزه برای عدم ثبت شرکت ها با نام های تکراری، طبق بخشنامه های اداره ثبت اسناد و املاک، اسامی تمام شرکت هایی که ثبت شده اند علاوه بر اطلاعات آنان در حافظه کامپیوترها ثبت می شه.

سامانه شناسه ملی اشخاص حقوقی کشور: با کلیک بر روی عکس میتوانید وارد سایت مورد نظر شوید

اسامی شرکت در موارد ذیل قابل ثبت نیستند:
در انتخاب نام شرکت باید شرایط زیر را در نظر گرفت:
برخی از اسامی که قبل ثبت نیاز به مجوز دارند عبارتند از:
تعیین نام شرکت های تجاری
.
تایید نام شرکت های تجاری و موسسات یکی از مراحل ثبت شرکت ها و موسسات است. متقاضیان با تعیین نوع شخصیت حقوقی نسبت به پیشنهاد نام شرکت در شرف تاسیس اقدام می کنن. مهلت اعتبار نام های تایید شده توسط ثبت شرکت ها که ثبت و آگهی می شه، نامحدود است. همینطور اعتبار نام تایید شده توسط ثبت شرکتها برای شرکت در شرف تاسیس و یا تغییر نام شرکت ثبت شده، سه ماه از تاریخ تایید آن هاست که این مدت برای شرکت های سهامی عام شش ماه از زمان تشکیل مجمع عمومی موسسین است

اسامی شرکت در موارد ذیل قابل ثبت نیستند

در نام پیشنهادی، ترکیبی از دو واژه فارسی تداعی کننده یک واژه بیگانه باشد.
در صورتیکه فرق نام پیشنهادی با نام ثبت شده فقط در استفاده از پسوند جمع باشد.
الفاظ بی معنی، زشت، مستهجن، مخالف موازین شرعی و قانونی و نظم عمومی و اخلاق
اسامی دولتی و کشوری
استفاده از عناوین و اسامی و اصطلاحات بیگانه
نام و یا اسامی مختصر متعلق به دولت
هیچگونه تشابهی با نام ثبت شده دیگری نداشته باشد
قانون ممنوعیت استفاده از اسامی بیگانه

به منظور پاسداشت زبان فارسی و ترویج اسامی فارسی و جلوگیری از تبلیغ اسامی بیگانه که همگی از قوانین فرهنگی و اجتماعی به حساب میاد، استفاده از این اسامی ممنوع و باعث رد نام میشه با اینکه ثبت شرکت ها، امری تجاری و تخصصی در امور اقتصادی و سرمایه گذاری است.

استفاده از اسامی بیگانه مصطلح:
طبق ماده 4 آیین نامه اجرایی قانون ممنوعیت بکارگیری اسامی عناوین و اصطلاحات بیگانه، آن دسته از کلمات عربی و همچنین بعضی از واژه‌های متعلق به سایر زبانها که از دیر باز در زبان فارسی رواج یافته و هم اکنون جزیی از زبان‌فارسی محسوب میشه یا واژه‌ها و اصطلاحات عربی برگرفته از متون و معارف و فرهنگ اسلامی که با بافت زبان فارسی معیار هم خوانی و تناسب‌داشته باشه واژه بیگانه تلقی نمیشه و استفاده از نام های مذکور جهت نام شرکت بلامانع است.
مانند تلفن، صندل، فلش، موکت، ویتامین، ایده، بیسکوییت، اسکناس ، استاندارد، موزه، صابون، سالن، روبان، ویلا، انفورماتیک، رادیاتور،سس، کنسرو، کنکور، ماشین، سماور، شوفاژ، پاساژ، تابلو، تیراژ، ادکلن، اکران، بالکن، و سایر موارد . ولی دیده شده در برخی موارد که اداره ثبت شرکتها با ثبت نام این اسامی بدون مستندات قانونی مخالفت کرده.
از طرف دیگر بسیاری از اسامی خارجی که در امور اقتصادی اجتماعی بازرگانی و پزشکی استفاده میشه به دلیل عدم جایگزینی واژه مناسب توسط فرهنگستان ادب و فارسی است.
اسامی مشارکتی خارجی چیست و چگونه استفاده می شوند؟
استفاده از اسامی خارجی در صورت مشارکت سهامدار خارجی امکان پذیر است. بعضی شرکت ها به دلیل صادرات و واردات کالا و خدمات و همچنین معاملات و مراودات بین المللی و جهت جذب سرمایه گذار خارجی و توسعه فضای کسب و کار از نام خارجی در نام شرکت خود استفاده می کنن.

با توجه به تبصره 3 ماده 57 خروج غیر تورمی از رکود و اصلاح مواد 1 و 6 و 7 قانون اجرای ت های کلی اصل 44 قانون اساسی و همچنین ماده 62 و 69 قانون برنامه پنجم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ، اعمال محدودیت در کسب و کار ممنوع است.

طبق ماده 7 آیین نامه اجرایی قانون ممنوعیت بکارگیری اسامی، عناوین و اصطلاحات بیگانه، تبدیل نام های خاص محصولات ساخت کشورهای دیگر به زبان فارسی اامی نیست و تغییر اسامی مؤسسه هایی که این نوع محصولات را عرضه می کنن ضرورت ندارد.

به موجب مصوبه هیأت وزیران و تبصره الحاقی، اعطای اسامی خارجی به شرکت های که سرمایه گذار خارجی دارن پیش بینی شده. در تبصره الحاقی ماده 7 آیین نامه مذکور بیان گردیده است :

مؤسساتی که در سایر کشورها محصولاتی با نام تجاری خاص تولید می کنن در صورت سرمایه گذاری در ایران می تونن در ثبت شرکت سرمایه پذیر وعرضه محصولات تولید شده در ایران با رعایت سایر قوانین و مقررات مربوطه از نام شرکت خارجی سرمایه گذار و نام تجاری خاص محصولات یاد شده استفاده کنن.

در مورد ثبت شعبه و نمایندگی شرکت خارجی هم استفاده از نام شرکت مادر (خارجی) مانعی ندارد.


در این مبحث بعضی از مفاهیم کاربردی وتخصصی در حوزۀ ثبت شرکت­ها، برای شناخت دقیق جایگاه این مفاهیم در ثبت رسمی و شرکت­های تجاری بیان میشه.
 
 

کلمۀ ثبت از نظر حقوقی معمولاٌ با کمله سند رسمی ترکیب شده، در مادۀ 70 قانون ثبت اومده: سندی که مطابق قوانین به ثبت رسیده، رسمیه و تمام محتویات و امضاهای اون معتبره، مگه اینکه جعلی بودن اون سند ثابت بشه؛ پس مطایق مقررات رسمی بودن یک سند، به شرط ثبت شدن اونه. ثبت به معنی نوشتن قرارداد یا یک عمل حقوقی یا احوال شخصی یا یک حق (مثل حق اختراع) و یا هر چیز دیگه­ای (مثل علامات) در دفتر مخصوصی که قانون مشخص میکنه (مثل ثبت املاک و ثبت معاملات غیرمنقول و ثبت حق اختراع و ثبت علائم و ثبت احوال و غیره) است.

شرکت­های بازرگانی­ای که دارای شخصیت حقوقین، ثبتشون طبق قانون اجباریه، و باید در تهران در ادارۀ ثبت شرکت­ها و در خارج از تهران در ادارات ثبت اسناد مرکز اصلی شرکت به ثبت برسن.



معتبر شدن اسناد رسمی با ثبت اونا توسط مقامات صالح صلاحیت­دار صورت میگیره. طبق قانون مدنی، اسنادی که در ادارۀ ثبت اسناد و املاک یا دفاتر اسناد رسمی و یا در نزد سایر مأمورین رسمی ــ در حدود صلاحیت اونها ــ بر طبق مقررات قانونی تنظیم شده باشن رسمیند، پس یکی از اسنادی که در ادارات ثبت اسناد و املاک تنظیم میشه، سند ثبت شرکت­هاست، که با توجه به آگهی اون در رومۀ رسمی، به آگهی ثبت تأسیس و تغییرات شرکت­ها مشهوره. طبق قانون یک سند در صورتی معتبره که مخالف قوانین نباشه. اگر صورت­جلسه­ای توسط شرکت خلاف قانون تنظیم شد و شرکت به درستی ثبت شد، سند ثبت شرکت معتبره، ولی هر ذی نفعی میتونه عدم اعتبار صورت­جلسه و ابطال اون شرکت رو از مراجع قضایی، طبق قانون درخواست کنه.

طبق قانون مدنی، اسناد رسمی (و یا اسنادی که اعتبار اسناد رسمی دارن) رو نمیشه انکار کرد و فقط میشه ادعا کرد که جعلین، و یا اثبات کرد که از نظر قانونی از اعتبار ساقط شدن. مهمترین هدف ثبت، اعتبار بخشیدن به مالکیت و ارادۀ اشخاص حقیقی و حقوقیه؛ بنابراین تأثیرگذاری وسیع، متنوع و تعیین کنندۀ ثبت در حل و فصل دعاوی اهمیت داره.

با توجه به قانون برنامۀ پنجم توسعۀ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، و با هدف افزایش بهره­وری، کارایی، سرعت، دقت، کیفیت، سلامت و صحت امور و تأمین رضایت و کرامت مردم، در حوزۀ ثبت؛ اشخاص حقوقی با رویکرد حذف مراجعات حضوری، کلیۀ مراحل ثبت شرکت­ها و مؤسسات غیرتجاری بر طبق دستورالعمل ریاست عالی سازمان ثبت اسناد و املاک به صورت الکترونیکی، مدیریت و کارشناسی و ثبت میشه. انواع فرم­ها، اساسنامه­ها، اظهارنامه­ها و همچنین مدارک لازم و راهنمای جامع ثبت شرکت­ها و چگونگی دستورالعمل در خصوص درخواست نام و موضوع فعالیت در سایت اطلاع رسانی به آدرس

https://sherkat.ssaa.ir

قابل دسترسیه، همچنین مشخصات مؤسسین، شرکا، سهامدارن ومدیران و بازرسین شرکت به صورت الکترونیکی در پایگاه ثبت احوال موجوده، در این سایت بدهکاران مالیاتی و کد فراگیر اتباع خارجی هم مورد بررسی وصحت سنجی قرارمیگیره.



متقاضی ثبت شرکت میتونه با مراجعه به آدرس سایت درخواست پذیرش انواع ثبت تأسیس و تغییرات شرکت­های تجاری و مؤسسات غیرتجاری رو از طریق درگاه اینترنتی انجام بده، بدون اینکه به واحد ثبتی مراجعه کنه و سپس نسبت به ارسال مدارک به آدرس تعیین شده اقدام کنه.

 

توی ثبت الکترونیکی، اطاعات متقاضی و درخواست کنندۀ ثبت شرکت­ها، نام و اطلاعات شخص حقوقی، موضوع فعالیت، اطلاعات مرکز اصلی شرکت ویا مؤسسه، نوع و میزان سرمایۀ شخص حقوقی، اطلاعات اشخاص شامل مشخصات کامل سهامداران و مدیران و بازرسان و شرکا و سمت اونها، در صورت وجود شعبه مشخصات و سمت در شعبه، اوراق شرکت از جمله اظهارنامه تقاضانامه، اساسنامه، شرکت­نامه پذیرش و اصول مدارک و مستندات و ضمایم پیوستی هم ارسال میشه و بعد از اون همه مراحل ثبتی از طریق پایگاه مربوطه قابل رویته.

گفتار دوم:ثبت شرکت، سند رسمی یا سند عادی
یکی از مباحث حقوق شناسی ثبت شرکت­ها، مبحث تنظیم و آثار اسناد مربوط به شرکت­هاست. اسناد تنظیم شده در مراجع ثبت شرکت­ها سند رسمی هستن ویا سند عادی؟
از نظر قانونۀ اسنادی که در اداره ثبت اسناد و املاک ویا دفاتر اسناد رسمی یا نزد سایر مأمورین رسمی و در حدود صلاحیت اونها و برطبق مقررات قانونی، تنظیم شده باشن رسمیند، و مفاد سند در صورتی معتبره که مخالف قوانین و مقررات نباشه.

سند رسمی نوشته­ای رسمیه که دلالت بر وجود حقی به نفع یک شخص میکنه(ثبوت حق) و در صورت وم خود این نوشته میتونه حق موضوع اون رو بدون اینکه نیاز به دلیل دیگه ای باشه اثبات کنه (اثبات حق) بنابراین ثبت سند یعنی انجام اعمالی که به حق جنبه رسمی میده و شامل دو عمله، یکی تنظیم سند و بعدی ثبت سند.

طبق قانون هیچ سندی رو نمی شه تنظیم و در دفتر اسناد ثبت نمود مگه اینکه موافق با مقررات قانونی باشه. پس تنطیم سند مقدمۀ ثبت سنده و در دفتر رسمی انجام میشه. مراجع ثبت شرکت­ها صورت­جلسه­ها و یا تغییرات رو تنظیم نمی کنن و این وظیفۀ مجامع عمومی و یا هیئت مدیره­های شرکت­هاست، مرجع ثبت صرفاٌ اظهارنامه رو بررسی میکنه.



طبق قانون یکی از مراجع صدور اسناد رسمی ادارۀ ثبت اسناد و املاکه، و از وظایف اون ثبت انواع شرکت­های تجاریه. طبق قانون مراجع ثبت شرکت­ها، در ثبت شرکت­نامه قائم مقام دفاتر اسناد رسمی هستن. بنابراین اسناد عادی شرکت­ها ( مثل صورت­جلسۀ تأسیس و تغییرات اساسنامه و اظهارنامه و تقاضانامه) بعد از ارائه به مرجع ثبت و انجام امور قانونی مربوط بهشون، ثبت میشن و اعتبار اسناد رسمی رو پیدا میکنن.

این نکته مهمه که توی ثبت شرکت و صدور سند رسمی، مرجع ثبت هیچ گونه بررسی و بازرسی حضوری از محل شرکت نداره (ثبت عینی نداره)، و از همین نظر ثبت ملک با ثبت شرکت­ها متفاوته، چون در ثبت املاک کارشناسان برای بازدید و نقشه برداری و انجام این قبیل امور به محل مراجعه می کنن (ثبت عینی)، ولی در ثبت شرکت­ها این طور نیست (ثبت غیر عینی).

روش ثبت شرکت­های تجاری با روش ثبت اسناد در دفاتر اسناد رسمی متفاوته. دفاتر اسناد رسمی موظفند تا هویت و هدف طرفین معامله رو مستقیماٌ مورد بررسی قرار بدن و درخواست طرفین معامله رو ــ که به صورت شفاهی یا کتبی ارائه میشه ــ بعد از مطابقت دادن با قانون، در دفتر مخصوص ثبت کنن، اما مرجع ثبت شرکت­ها تنها اسناد عادی­ رو که به مرجع ارائه میشه، ثبت میکنه.

در ثبت شرکتها مثل دفاتر اسناد رسمی نیازی به شاهد و حضور متقاضی برای ثبت نیست. در ثبت اسناد رسمی حضور شاهد و متقاضی برای تنظیم سند اامیه، و این اسناد هم اعتبار شهادت شاهد رو دارن و هم به عنوان القرار متقاضی هستن، اما در ثبت شرکتها نیاز به هیچ شاهدی نیست، و فقط دارندۀ حق امضا اقرار میکنه که سند با ثبت برابره.

با اینکه تمام مراحل ثبت شرکت با اطلاعات و شواهد ارائه شده از طرف متقاضیه انجام میشه، و مرجع ثبت از نظر قانونی اون رو مورد بررسی قرار میده، اما در صورت ارائۀ اطلاعات نادرست هر ذی نفعی میتونه از مراجع مربوطه ابطال شرکت رو درخواست کنه.

یکی دیگه از نکاتی که باید به اون اشاره کنیم اینه که چرا به اسناد ثبت شرکتها، آگهی ثبتی میگن؟ دلیل اصلیش اجباری بودن انتشار و اعلان اسناد ثبت شده در مراجع ثبت شرکتهاست، که این اجبار در سایر اسناد مرتبط با اسناد رسمی یا املاک این اجبار وجود نداره. در حال حاضر به نظر میرسه نحوۀ نگارش اسناد تنظیمی در مرجع ثبت هم باید تغییر کنه، تا اعلامات ثبت شرکتها به عنوان سند رسمی، راحت تر توی ذهن بیاد.

آخرین مطالب

آخرین جستجو ها

firobirdra Tourist Guide.Seyed Ali Mohammad Hosseini dolsulisi yahgkafdhg sahfksh اشعار شب یلدا روکش نمای جدید ساختمان بدون نیاز به دیوار و نازک کاری voykobatu آموزش های آنلاین دکل مهاری خود ایستا |دکل مهاری g45 | دکل مهاری g35 Don's site